Internationale Meisjesdag

Op 11 oktober is het Internationale Meisjesdag en had het niet gelegen aan een mailtje van een marketeer dan had ik het niet geweten. Voor zover ik weet stond het nergens in de kranten (ah nee, we hebben een nieuwe regering, veel belangrijker, hip hoi) en radio luister ik niet echt en televisie kijk ik niet. Dus ik heb het aan Jelle van Pixum te danken dat ik weet dat het morgen Internationale Meisjesdag is. Dikke merci daarvoor, Jelle.

“Maar Kathleen,” hoor ik jullie denken, “Wat maakt dat nu eigenlijk uit? Ga je dat vieren door in een prinsessenkleedje rond te dansen en rozige cupcakes te eten en fluffy konijntjes te aaien?” Nope. Nope. Als er een ding is waarover ik bloedserieus ben, dan is het kansen voor meisjes en The Girl Effect. Ik wilde er onlangs nog over schrijven na het zien van de geweldige speech die Emma Watson bracht voor de UN waarin ze oproept voor gelijke kansen, maar ik kreeg toen helaas geen samenhangend stukje bij elkaar geschreven, hoewel ik zwaar onder de indruk was van deze speech.

The Girl Effect maakte een filmpje dat ik een aantal jaar geleden voor het eerst zag. Het is een filmpje gemaakt uit wat eenvoudige figuurtjes en vlotte animaties met geweldig passende muziek er onder en het raakte mij in het diepste van het hart. Hoewel gelijke kansen voor vrouwen hier in het Westen nog steeds niet optimaal zijn (tel de vrouwelijke ministers maar even in die nieuwe regering, we zijn nog altijd een “minderheid”), blijft het een nog groter probleem in derdewereldlanden. Meisjes van een jaar of twaalf, soms zelfs jonger, zitten gevangen in prostitutie en armoede. Ze worden klein gehouden door hun vader, broers en nonkels, want dat is de cultuur. Ze kunnen niet naar school gaan omdat ze moeten helpen op het veld of in het huishouden of bij de opvoeding van hun broertjes of zusjes. En dat is nog maar het topje van de ijsberg.

Vandaag nog kreeg een meisje van amper zeventien de Nobelprijs voor de Vrede en dat maakte mij zo blij. Zo. Ontzettend. Blij. Malala heeft tot nu toe een geweldige strijd geleverd en ik denk niet dat ze meteen gaat stoppen. En er zijn nog zoveel meisjes in de wereld die barsten van potentieel. Er zijn meisjes die misschien grootste wetenschappers zouden kunnen worden als ze de mogelijkheid krijgen om hun studies af te werken. Wie weet zit er ergens in Soedan een meisje dat uiteindelijk ontdekt hoe je AIDS kan genezen. Wie weet zit er ergens in Vietnam een meisje die voor het eerst er voor zorgt dat Noord Korea terug zal praten met Zuid Korea. Ik zeg maar iets. Er schuilen zoveel krachten in meisjes en vrouwen en die komen gewoon niet tot uiting.

Het moeten daarom niet altijd gigantische dingen zijn. De Nobelprijs voor de Vrede is niet voor iedereen weggelegd, maar ook kleine initiatieven door en voor meisjes en vrouwen kunnen grote gevolgen hebben voor de gemeenschap waarin ze leven. Zo zag ik onlangs een documentaire over vrouwen in Latijns-Amerika die samen een soort van bank-systeem hebben gevormd waardoor ze geld kunnen sparen en hun gemeenschap financieel kunnen onderhouden.  En er zijn genoeg vrouwen die via sites zoals Kiva hun eigen zaak willen oprichten waardoor hun gemeenschap er alleen maar op vooruit kan gaan.

Ik blijf er in geloven dat meisjes en vrouwen de wereld kunnen veranderen als ze de kansen krijgen, als ze naar school mogen gaan, als ze hun studies afwerken, als ze geholpen worden, als ze een vangnet hebben. Dat is ook de reden waarom ik Plan ouder ben van een meisje omdat ik haar en al die miljoenen andere meisjes over heel de wereld het volledig gun om iets te maken van hun leven en hun volledige potentieel te bereiken. Het blijft een gevecht in vele landen en zelfs hier in België zijn we er nog lang niet, maar een mens mag hopen en dromen.

Misschien ben ik een beetje naïef en goedgelovig, maar het feit dat een jong rolmodel zoals Emma Watson naar voren is gestapt en haar mond heeft geopend, het feit dat Jelle, een marketeer bij een foto-bestel-service als Pixum mij als blogger mailt om te vragen of ik even wil schrijven over het feit dat zij ook een soort Plan dochtertje heeft, het feit dat een zeventienjarig meisje met serieuze ballen aan haar lijf de fokking Nobelprijs voor de Vrede wint, dat wil zeggen dat we langzaam maar zeker de juiste richting aan het uitgaan zijn. Heel langzaam, dat wel, maar zeker.

Pixum sponsort Stefany uit Bolivië met hun “Zon in het hart” actie. Ik sponsor Tien uit Vietnam als Plan ouder. Welk meisje sponsoren jullie? Welk meisje is voor jullie het gezicht van The Girl Effect? Als jullie er nog geen gezicht op kunnen plakken, dan stel ik voor dat jullie zich even naar de website van Plan reppen en jullie daar verder informeren over hoe je zelf Plan ouder kan worden en hoe je zelf de toekomst van één meisje en haar gemeenschap kan veranderen.