We wonen in dit huis sinds januari 2013 en nu zijn we eindelijk in gang geschoten met onze verbouwplannen. Eindelijk. Ergens was het wel goed om zo lang eerst in dit huisje te wonen voor we er echt iets aan veranderen. Nu weten we beter wat niet werkt voor ons en wat wel. We hadden alleen even iemand nodig die alle vage ideeën die we hadden kon omzetten in een plan. Insert: mijn broer, want die is toevallig architect.
Het hele ding met ons huisje is dat het relatief klein is. Klein en compact. Zowel Het Vriendje als ik zijn relatief praktische en creatieve mensen die er iets van willen en kunnen maken. Alleen hadden we niet echt concrete plannen. Als ik zeg dat we wat vage ideeën en vage concepten hadden, dan bedoel ik ook écht vaag. We wilden bijvoorbeeld een keuken waarbij binnen buiten kon worden of buiten binnen. Iets met een groot raam dat helemaal open kon. We hebben geen grote tuin. Technisch gezien hebben we misschien zelfs eerder een koer dan een tuin. Dus op die manier wilden we wat ruimte creeëren. Dan was er ook nog het vage idee dat we iets wilden met een groendak of een verticale tuin. Iets met groen. We wilden wat meer licht binnenkrijgen, wat niet evident is omwille van onze ligging. En er moest een aparte plek zijn voor onze poezenbeesten. Dat was ook belangrijk.
Foto links via Dwell | Foto rechts via House to Home
Maar mijn broer ging met die vage ideeën en vage concepten aan de slag en gisterenavond kwam hij vol trots het voorontwerp voorstellen. Net als bij het ontwerpen van een geboortekaartje of een website is het blijkbaar makkelijker om een voorontwerp voor een huis te maken als je wat duidelijkere richtlijnen hebt, maar al bij al waren we al heel enthousiast over het eerste voorstel. Er moet hier en daar nog wat bijgeschaafd worden, hier een raampje bijgestoken, daar eentje weg, een muur die wat opgeschoven moet worden. Dat soort dingen. Broer overliep eerst de benedenverdieping en hij heeft daar al iets behoorlijk plaatsbesparend gedaan (magic!), maar tegelijk winnen we daardoor leefruimte én tuin. Win-fokking-win.
Na een hele uitleg over de benedenverdieping gingen we verder naar de eerste etage. Slaapkamer. Mancave van Het Vriendje, badkamer, wc en mijn “werkkamer”. Atelier? Hobbykamer? Bureau? Womancave klinkt niet echt, helaas. Die werkkamer had een beetje een rare vorm, dus begon Broer uit te leggen over lichtinval en dat soort zaken. Terwijl ik luisterde naar zijn uitleg werd mijn aandacht getrokken door een rare rechthoek, ter grootte van een bad in de verste uithoek van de ruimte. Dus nadat Broer gedaan had met zijn uitleg vroeg ik: “En wat is dit nu eigenlijk?” terwijl ik wees naar die rechthoek in kwestie.
“Ah,” zei hij met een grote grijns op zijn gezicht en pakte een blad papier. “Ik zal dat eens schetsen,”. Hij begon de binnenkant van de werkkamer in perspectief te tekenen. Vluchtlijnen, een raam werd gevormd met een paar vlugge lijnen, een uitstekende rechthoek werd een soort van doos en bovenop die doos tekende hij een figuurtje.
“Een leeshoekje!” lachte Het Vriendje naast mij.
En toen maakte ik een geluid dat ik niet opnieuw kan produceren, denk ik. Het was een geluid van verbazing, verrassing en goedkeuring, allemaal in een. Een soort van hoog gilletje. Mijn broer, de architect, had voor mij een leeshoekje opgenomen in zijn plannen. Een LEESHOEKJE! Hij was blijkbaar op mijn Pinterest verzeild geraakt en daar had hij een paar leeshoekjes op mijn “Huis” board aangetroffen, want leeshoekjes zijn de max. Dat weet iedereen. Ik heb nu helemaal geen favoriete leesplekje in huis. Ik lees in bed. Ik lees in de zetel. Soms lees ik terwijl ik kook. Dus een eigen leeshoekje is in mijn ogen vrijwel het einde.
Foto links via Do Mal o Menos | Foto rechts via Remodelista
Goed, dat leeshoekje is helaas nog niet voor meteen. We gaan de plannen de komende weken met familie en vrienden bespreken zodat zij zeker ook wat feedback kunnen geven. Het is altijd interessant om even hun kijk op de plannen te horen en misschien kunnen zij vanuit hun ervaring nog tips geven. Daarna gaan we de feedback doorgeven aan Broer en vandaar zien we wel weer. Maar dat leeshoekje, beste mensen, dat blijft. Dat spreekt voor zich.
Wat SPANNEND! En wat superfantastisch dat je broer een leeshoekje voor je heeft bedacht. Dat is zo lief! Ik wacht met spanning af wat de verdere plannen zijn. Ik hou zo van verbouwverhalen! Wij gaan dit weekend alle nietjes (van de vloerbedekking) uit de trap trekken en lijm- en verfresten eraf krabben.
Die plannen klinken mooi! Hier ook in verbouwingsmodus,onze aanvraag is net binnen bij de gemeente. Hier word er enorm getwijfeld over een harmonicadeur voor dat binnen/buiten gedoe waar jij het ook over hebt! Helaas de prijs en niet echt vliegenraamtoestanden mogelijk doen ons twijfelen.. Geniet in gedachten alvast van je leeshoekje!!
Leeshoekjes zijn echt de MAX! Volgens mij gaat dat één van de meest gebruikte plekjes worden bij jou 😉 Wij hebben net ook onze verbouwing laten uittekenen, en jawel, er zit een leeshoekje bij! Ik zie mezelf er al zitten in zo’n hoge fauteuil met een grote tas choccomelk in de winter met zo’n overhangende lamp. En dan maar tot kot in de nacht lezen!
Leuk om te lezen hoe hapyhapyhapy je bent met de plannen en het leeshoekje.
Iets om naar uit te kijken!
Grappig om te zien hoe het ene verbouwverhaal het andere boven brengt, maar half Vlaanderen zit dan ook middenin verbouwingen of verbouwplannen … net zoals wij 😉
Oh, wat HEERLIJK! Als je bloghoekje er dan maar niet bij inschiet he? Daarvoor lees ik je te graag.
Breng die plannen maar mee naar meidenlunch morgen!
Leuk dat je eindelijk aan je huisje kan beginnen en er helemaal je eigen ding van kan maken! En zo’n leeshoekje hoort er gewoon bij!
Ik ben wel blij dat bij mij het einde in zicht komt, dus veel succes ermee!
Zalig! Ben benieuwd wat het uiteindelijk gaat worden. Hier zijn er geen verbouwplannen, maar als die er ooit zouden zijn, staat zo’n leeshoekje toch ook wel op het verlanglijstje. Nu is het ook zo’n beetje zoals bij jou: in de zetel, in bed, in bad 🙂
Ik had ook een vraagje ivm jouw filofax, dat ik hier zet omdat ik op jouw bericht erover (dit dus: https://www.verbeelding.org/2013/11/27/filofax-madness/) niet meer kan reageren: je schrijft daar dat je eigen notablaadjes gemaakt hebt voor je bedrijf. Hoe maak jij daar dan die gaatjes in? Heb je een of andere magic truc met een normale perforator? 🙂 Of heb je daarvoor een speciale 6-gaats perforator en waar heb je die gekocht?
Ik ben heel hard aan het twijfelen ben om zo’n Filofax (of gelijkaardig) te kopen, maar ik wil er zéker zelf blaadjes aan kunnen toevoegen, anders kan ik net zo goed een standaardagenda kopen. Alleszins al merci! 🙂
Oehh, spannende dingen op het programma! En fijn dat je broer architect is: een huis naar je zin knal je niet op 1/2/3 in elkaar, en daar zou ik dan ook veel liever over brainstormen en discussiëren met iemand die je goed kent.
Wow, wat leuk! Ik snap je enthousiasme over een leeshoekje, ik zou ook gillen 🙂