Over wortels, radijsjes en zelfvertrouwen

Afgelopen week stortte ik me volledig op de cursus van Lilla Rogers: Make Art That Sells. Het thema van de eerste week was stof en dat is zoals jullie misschien al gemerkt hebben aan mijn Spoonflower avonturen een markt die me wel aanspreekt. Ik werk graag met mooie stofjes en ik ontwerp graag mooie stofjes. What’s not to love?

De markt die we gingen aansnijden wisten we al op voorhand. Het echte echte thema voor de wekelijkse opdracht werd pas vorige week bekend: root vegetables en vintage kitchen. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit in mijn leven zoveel radijsjes en wortels getekend. Het grappige is dat het eigenlijk ontzettend fascinerend is, die wortelachtigen met hun slierterige wortels. Om dat allemaal in een soort van vintage-achtig kleedje te gieten, was uiteraard makkelijker gezegd dan gedaan. Ik zag mijn klasgenootjes in de afgesloten Facebook groep in topsnelheid prachtige ontwerpen uit hun mouw schudden. Schetsen die er levensecht uitzagen, afgewerkte assignments die zo uit de keuken van een huisvrouw uit de jaren vijftig konden komen,… En dan steekt daar langzaam dat ambetante beestje de kop op.

Als ik op mijn 30 before 30 lijstje schrijf dat ik wil werken aan mijn zelfvertrouwen, dan is daar natuurlijk een geldige reden voor. Toen de pakketjes zelfvertrouwen werden uitgedeeld was ik namelijk niet aanwezig. Ik vermoed dat ik toen aan het dagdromen was, aan het lezen of aan het tekenen was. Ik wacht nog altijd op mijn pakketje zelfvertrouwen in de brievenbus. En het tekort aan zelfvertrouwen is op heel wat gebieden in mijn leven merkbaar. In deze cursus bijvoorbeeld zie ik wat andere mensen doen en denk ik: “Oooh, ik ga dat nooit kunnen,” en “Waarom zit ik hier zelfs?”. Kennen jullie dat ambetante beestje? Dat ambetante stemmetje in je hoofd?

Ik liet die illustratie hierboven zien aan Het Vriendje en die vond het helemaal geweldig. De reacties hieronder zullen gevuld zijn met “Maar Kathleen, dat is toch keigoed! Ik zou dat meteen kopen al keukenschort!” of iets dergelijks. En toch is het iedere keer hetzelfde liedje bij mij. Iedere keer twijfel ik aan mezelf en aan wat ik maak en doe. Iedere keer. Bij ongeveer alles. Ook al besef ik maar al te goed dat die illustratie hierboven inderdaad beestig zou zijn op een keukenschort of een ovenwand of een kookboek of andere keukenshizzle. Faalangst. Te weinig zelfvertrouwen. Het is vermoeiend en het is een merde, neem dat van mij aan.

Moest ik al maar half zoveel zelfvertrouwen hebben als de gemiddelde mens rondom mij, dat zou al een wereld van verschil maken, denk ik. Alleen krijg je het helaas niet in een, twee, drie gefixt, want moest dat het geval zijn… Oh my! Dan zou ik misschien iets meer beginnen doen met mijn illustraties en patterns dan ze gewoon digitaal stof te laten verzamelen op mijn harde schijf, om te beginnen. Dan zou ik misschien een keer wat bedrijven aanschrijven en zeggen: “Kijk eens wat ik maak, kunnen jullie daar iets leuks van maken?”. Wie weet zou ik dan misschien zelfs een keer een mini portfolio naar een agent of twee durven op te sturen. Stel. U. Voor.

Dus ja, het blijft een stevig werkpuntje, maar uiteindelijk heb ik het ambetante stemmetje in mijn hoofd de mond weten te snoeren door niet te veel na te denken en gewoon te doen. Het eindresultaat vind ik superleuk. Het schreeuwt behoorlijk hard “Kathleen” en dat is het belangrijkste, lijkt me. Het is nu gewoon een kwestie van blijven gaan en niet tilt slaan. Dat zelfvertrouwen komt ooit wel. Ooit. Moest iemand weten waar ik mijn pakketje zelfvertrouwen online kan bestellen, dan mag u mij altijd de link bezorgen.

20 thoughts on “Over wortels, radijsjes en zelfvertrouwen

  1. O Kathleen wat heb je dit mooi opgeschreven. Ik denk dat wij met elkaar aan het kletsen waren toen de zelfvertrouwen-pakketjes werden uitgedeeld. Ik kan ze ook wel gebruiken namelijk. Maar buiten dat ga ik het toch gewoon zeggen, wat een gaaf patroon (of heet dat anders)? Ik zou hem serieus waar kopen of als bureaublad achtergrond instellen. x

  2. Ik begrijp wel wat je bedoelt. Ik heb dat met zingen. Iedereen zegt dat ik dat geweldig goed kan. En ik weet dat ook wel. Maar als ik dan voor een publiek sta beeld ik mij in dat mensen alleen maar kijken naar mijn buikje, mijn iets te dikke bovenarmen, mijn te grote boezem,… Ik stond ook niet bepaald vooraan toen ze het zelfvertrouwen uitdeelden. Dus als je de website met het pakketje zelfvertrouwen vind, stuur je de link maar door.

    By the way: ik vind jou tekeningen echt prachtig. Als ik ooit een trouwuitnodiging of geboortekaartje nodig heb dan sta je bovenaan mijn verlanglijstje.

  3. Oh Kathleen, ik hoop echt heel hard voor jou dat je het snel vindt, je pakketje zelfvertrouwen. Het leven moet zoveel plezanter zijn als je gewoon vrij je ding kan doen, zonder altijd dat gedoe of het wel ‘goed genoeg’ is. Jij bent meer dan goed genoeg, en wat je doet en maakt ook. Verdomme zeg, het leven is veel te kort om te wachten op dat pakketje in de brievenbus. Ga zelf eens aankloppen bij de posttrollen en eis dat pakketje op. Ofzoiets 🙂

  4. Ik zou met véél plezier stoffen met jouw ontwerp verkopen in mijn toekomstige stoffenwebshop, dus moest je ze ooit hier gaan produceren dan weet je mij te vinden ;-). Zoals hierboven reeds gezegd: het leven is te kort om steeds te twijfelen aan jezelf!

  5. Zijn wij Vlamingen niet allemaal een beetje op die manier opgevoed: doe maar rustig en steek je nek niet te ver boven het maaiveld uit. Wij zijn toch zo bescheiden en we willen het allemaal zo perfect in orde hebben.
    Zelfzeker word je daar niet echt van.
    Doe maar je ding, Kathleen. Als het niet aanslaat, merk je het wel en tot nu toe gaat het goed, denk ik! Succes met je mooie stof. Ik wil er wel een lap van.
    Groetjes van Zelfzekere Wapiti (die voortotem is de grootste vergissing die de leiding ooit gemaakt heeft)

  6. Die radijsjes zijn heerlijk.
    Ik vind al die soorten bieten en knollen sowieso heerlijk qua vorm en kleur.
    Verder sluit ik me aan bij de Wapiti hierboven 🙂

  7. Als ik ergens een winkel vind waar ze zelfvertrouwen verkopen, breng ik voor jou ook een zakje mee 🙂 En voor mezelf een dubbele portie 🙂 Bij mij werkt het ‘ikwilwelmaarikkandatallemaalnietzomooienperfect’gevoel zo verlammend dat er uiteindelijk dus niks uit mijn handen komt…
    In ieder geval, ik ben zo fan van jouw illustraties en maaksels!! Doe zo voort!!

  8. Mag ik ook mee in het rijtje gaan staan? Wat doen we onszelf toch aan he, het is nochtans niet nodig, want dat is een heel mooi en vrolijk stofje 🙂

  9. Aan zelfvertrouwen geen gebrek hier, zal u een aandeel geven. 😉 heel leuk patroon trouwens. Ideaal voor en leuke keukenschort, ovenwanten, … Zou er toch iets mee doen, hoor.

  10. Prachtig! En daar heb je ons toch voor? Gewoon lekker maken en dan zeggen wij wel dat het mooi is. Want dat is het altijd. 🙂

  11. Ik vind het een mooi patroontje. Het doet mij een beetje denken aan die tekeningen op het einde van de Ratatouille film, mss omwille van de fijne lijntjes en de Franse flair. 🙂

    ‘k heb het daar ook moeilijk mee, met dat zelfvertrouwen. Ik denk te veel na over wat anderen denken, maar ben ook vaak gefrustreerd (en zelfs jaloers) wanneer ik andere mensen hun werk zie waardoor ik mijzelf compleet naar beneden haal. Het enige wat werkt is “fake it till you make it”. Dat heeft mij al een stuk vooruit geholpen, gewoon dingen doen. Ogen dicht, diep ademhalen en in de afgrond stappen. Daarna ziet ge wel wat er van gekomen is.

  12. ik krijg er zowaar honger van en nu heb ik ineens zin in radijsjes.
    Ik zou het op stevige canvas laten maken, want ik zie er inderdaad pannenlappen, keukenhanddoeken en een leuke schort in.

  13. Superleuk ontwerp! De volgende keer dat ik een shortje naai, wil ik dit met jouw stofje doen. Echt.

  14. De quote die mij altijd helpt: ‘What if i fall? Oh darling, but what if you fly?’Niet dat dat alles oplost, maar het ergste dat je in dit geval kunt krijgen is een neen. Gewoon eens ogen dicht en een mailtje sturen. Gewoon voor de fun. En wie weet….

  15. Ik vind dit dus inderdaad supergaaf. Ik zou het niet voorbij lopen als het in de winkel lag. Ik hoop echt dat je hier meer mee gaat doen want zeg nou zelf, je hebt talent. Maar…. Ik herken je gevoel. Ik heb dat ook. Bij vlagen meer of minder. Nu een vlaag meer door alle hormonen. Bij alles wat ik doe vind ik mezelf niet goed genoeg. Bij echt alles. Bijvoorbeeld bloggen…. Iedereen, echt iedereen schrijft leuker dan ik. Bla bla je kent het wel. Meis, echt, doe hier wat mee!!!!

  16. die zelfvertrouwen-winkel zou compleet overrompeld worden, misschien dat er daarom nog niemand dapper genoeg was om ze te openen? Ik hoop voor jou dat je zelfbeeld niet jarenlang systematisch neergehaald werd door anderen en dat er een moment komt waarop je kan zelf zien wat anderen je zeggen: je bent echt goed in wat je doet. Ik ben zelf intussen al bij het zelf ook kunnen zien aanbeland, moest die zelfvertrouwen-winkel bestaan zou ik het misschien eindelijk ook helemaal echt kunnen voelen. Succes met je werkpuntje!

    en nog een dikke merci voor de fles funny, die kwam op het perfecte moment toe: op de dag dat manlief en ik juist 10 jaar samen zijn 🙂

  17. Van mij krijg je alvast een “Maar Kathleen, dat is toch keigoed! Ik zou dat meteen kopen al keukenschort!”-reactie 🙂 Serieus, jij bent heel getalenteerd, je komt in het echt ook helemaal niet over alsof je weinig zelfvertrouwen hebt.

  18. Heel mooi stofje zou dit zijn en hele mooie kleuren ook!

    Er is net een blogbericht verschenen over stoffendesigners en het deed me denken aan jou. Het is, wat inkomsten betreft, helaas duidelijk niet erg positief … Het is nog altijd niet makkelijk redelijk te verdienen met een ‘creatief’ beroep. “Hoezo, een redelijk inkomen? Dit doe je toch graag?” betaalt helaas nog steeds de huur niet.

    https://whileshenaps.com/2014/11/fabric-designers-earn.html

Comments are closed.