Een boek waarin alle personages bijen zijn? Color me intrigued, zoals ze zeggen in het schoon Engels. The Bees van Laline Paul kreeg van een paar Goodreadsvriendjes behoorlijk hoge scores, dus ik wilde wel eens weten waarom. Zoals ik eerder al vermeldde: soms ben ik heel beïnvloedbaar. Ayup.
Flora 717 wordt als werkerbij geboren. Ze is een schoonmaakster, de laagste klasse die je kan zijn in de hiërarchische structuur van de bijenkorf. Maar ze is anders dan alle andere schoonmakers. Ze kan praten en ze kan “flow” aanmaken, het goudgele goedje waarmee de larven op de kraamafdeling kan voeden. Al snel mag ze zelfs op audiëntie bij de koningin en mag ze uitvliegen op zoek naar nectar, nog iets wat andere bijen van haar klasse normaalgezien niet mogen, laat staan kunnen. Hoewel ze haar best doet om gehoorzaam te zijn, te dienen en te offeren, zoals alle andere bijen, draagt Flora een groot geheim met zich mee.
Het klonk ontzettend veelbelovend, zo’n boek over bijen, maar helaas. De vertelstijl en het plot op zich waren jammer genoeg voor mij te saai. Het leek alsof de auteur alle mogelijke gevaren waarmee bijen in aanraking kunnen komen (wespen, ziektes, hongersnood, slecht weer,…) in een boek heeft gestoken en dan één hoofdpersonage heeft gekozen die al die rampen kan voorkomen of oplossen. Misschien komt het doordat ik dankzij Het Vriendje al een paar documentaires over bijen heb gezien en daardoor perfect kon voorspellen welke rampen de auteur allemaal zou aanhalen, dat het voorspelbaar was. Het leek echt alsof ze dezelfde documentaires had gezien die wij hebben gezien en dan maar een opsomming deed van de feitjes die ze daaruit had gehaald.
Rond die feitjes had ze dan een dystopisch verhaal geweven dat slecht was opgebouwd en waar absoluut geen sprake was van enige vorm van een spanningsboog. Het leek alsof de hoofdstukken een patroon volgden: hoofdstuk ramp, hoofdstuk Flora lost de ramp op, hoofdstuk rust waarin Flora gaat wat rondvliegen, hoofdstuk ramp, hoofdstuk Flora lost de ramp op,… Nope. Niet mijn ding. Het was jammergenoeg te eentonig en te voorspelbaar. Het begin en het einde waren nog een beetje interessant, maar het hele midden stuk stelde eigenlijk weinig voor.
Ik had ook heel veel moeite met de personages. Dit is zeker niet het eerste boek dat ik las met alleen maar dieren als personages. Er zijn boeken die heel geloofwaardige dierlijke personages neerzetten, ik denk daarbij aan Waterschapsheuvel, maar bij dit boek had ik echt geen band met geen enkel personage, zelfs niet met het hoofdpersonage Flora. Het werd na een tijdje ook heel moeilijk om de verschillende families uit elkaar te houden. Ik verwarde altijd de priesteressen met de wachten. Pfoeh.
In tegenstelling tot mijn Goodreadsvriendjes die het boek vijf sterren gaven, viel het boek bij mij niet zo in de smaak. Vermoedelijk is dit een interessant boek voor mensen die nog nooit een documentaire rond bijen hebben gezien of nog nooit een bezoekje aan een imker hebben gebracht en die wat meer willen leren over deze gevleugelde vriendjes.
The Bees werd vertaald naar het Nederlands door uitgeverij De Bezige Bij (I kid you not) en is onder de titel De Bijen verkrijgbaar in de betere boekhandel en ook online als e-boek.
Wat jammer.
Jammer inderdaad.. Als ik zo jouw beschrijving lees dan spreekt het mij ook niet echt aan.
Bedankt voor de review! Ik ga kijken of ik dit boek in de bibliotheek kan vinden!
Hmm, jammer dat hij tegengevallen is. Ik was namelijk ook nieuwsgierig naar dit boek door Goodreads en Booktube, maar als ik het zo lees, dan ga ik mij wellicht aan dezelfde dingen ergeren. ‘k Had ook ergens gehoord dat The Bees zowat hetzelfde zou zijn als The Handmaid’s Tale, maar dan met bijen. Zou die dan ook tegenvallen?