Gebeurd

Blij met Mij

Terwijl mijn Facebook-pagina en andere social media kanalen vol staan met mensen die zich klaar maken voor Dagen Zonder Vlees als vastenproject, maak ik mij klaar voor een heel ander soort vastenproject. Het project heet Blij met Mij en die naam vat het heel mooi samen. Een project rond het vormen van een positief zelfbeeld.

Elke blogde vorige week over zelfbeeld en blij zijn met wie je bent. Dat is iets waar heel veel mensen mee worstelen, lijkt me. Ik hoor toch alleszins vaker mensen zaken opsommen die ze aan zichzelf zouden willen veranderen dan dat ik ze hoor zeggen: “Ah ja, ik ben wel tevreden met wie ik ben,”. En ik ben even zeer iemand van die mensen die een hele waslijst zaken kan opsommen die ik aan mezelf zou willen veranderen, maar tegelijk ben ik al tevreden met een groot stuk van wie ik ben. Toch, toch heb ik heel veel last van een laag zelfbeeld en ik vermoed dat daardoor ook een tekort aan zelfvertrouwen voort komt.

Zelf ben ik heel hard gepest geweest tijdens het tweede middelbaar en dat doet rare dingen met een mens, zelfs op latere leeftijd. Ros, bril, beetje mollig, nogal een tomboy, “lelijk”, een slimmeke en een stilleke,… Mjah. Ideale combinatie om pestslachtoffer te worden, zeg maar. Ik was er onlangs nog over bezig met Het Vriendje dat ik rond die periode een keuze heb gemaakt. Er zijn mensen die fysieke talenten hebben: mooi zijn (ik tel dat als talent, jawel), atleten, dansers,… Mensen die iets kunnen met hun lijf om het kort samen te vatten. En dan zijn er mensen die het niet van hun fysieke capaciteiten moeten hebben. Ik heb mezelf in die categorie gestoken en ben keihard mijn andere talenten gaan uitbuiten: ik was praktisch altijd eerste van mijn klas, zelfs tijdens mijn hogere studies, omdat ik geen schrik had om mijn hoofd te gebruiken. En vandaag de dag buit ik mijn schrijf-, teken- en ontwerptalenten uit tot op de bot. Dat is allemaal heel leuk, die talenten. Op dat gebied heb ik absoluut geen klagen over mezelf. Op dat gebied, dat innerlijke gebied, ben ik heel blij met mij. 

Funny fact: de ontwerptalenten werden alvast even uitgebuit voor dit project, want ik ontwierp het logo. Ha!

Alleen is dat tijdens de jaren zo hard geëvolueerd dat ik nu mijn hoofd (talenten, persoonlijkheid) helemaal los zie van mijn lijf. Wie ik ben, dat is mijn hoofd en mijn talenten. Pas op, ik zorg voor mijn lijf, want het is mijn gereedschap om mijn andere talenten mee uit te voeren. Zonder handen kan ik niet tekenen om het even heel cru te stellen. Maar om eerlijk te zijn zorg ik toch niet héél erg goed voor mijn lijf. Alles behalve, eigenlijk. Ik zie mijn lijf niet graag in tegenstelling tot mijn hoofd. Mijn eetpatronen kunnen beter. Ik zou meer moeten bewegen. Douchen vergeet ik gewoon regelmatig (bekentenis van de dag). Ik heb intussen de gekste manier gevonden om tijdens het tandenpoetsen niet in de spiegel te moeten kijken (creatief zijn is gelukkig iets wat zeer natuurlijk komt bij mij, zelfs tijdens het tandenpoetsen 😉 ). Kleren kopen doe ik misschien een keer of twee per jaar (maar ik weet wel hoe ik kleren moet maken, want ik ben heel hard aangetrokken door “hoe zit dat in elkaar?”). Ik sta bekend als dat meisje dat een keer in de twee jaar naar de kapper gaat en dat terwijl mijn haar blijkbaar sneller groeit dan gemiddeld. Het liefst van al zou ik iedere dag van de week dezelfde broek dragen met hetzelfde truitje als soort van uniform zodat ik niet moet nadenken over kleren. Make-up is in het geheel niet aan de orde. En laten we het vooral niet hebben over mensen die me complimenten geven, want die lach ik standaard uit in hun gezicht. Of ik draai eens heel uitvoerig met mijn ogen. Het hele lijf gedeelte is gewoon onbelangrijk geworden, wat compleet absurd is, uiteraard.

Het evenwicht tussen lijf en hoofd is volledig weg bij mij en dat is wat ik uit dit project wil halen. Evenwicht. Ik wil mijn hoofd wat meer durven loslaten en wat meer feeling krijgen met mijn lijf. Zelf kan ik wel een aantal zaken bedenken waarmee ik dit zou kunnen doen, maar het leuke aan het Blij met Mij project is dat Elke, zo’n beetje de coach gaat zijn van de Facebook groep. Zij heeft een hele waslijst opdrachten verzonnen gaande van dingen om over na te denken tot doe-opdrachten voor de komende veertig dagen. Ik vermoed dat ik na veertig dagen nog steeds niet een uber-positief “zie mij hier lopen in mijn jegging”-zelfbeeld ga hebben, maar een beetje positiever zou fijn zijn. Als ik daar dan ook wat zelfvertrouwen uit kan putten, dan zou dat helemaal geweldig zijn.

Momenteel is de Facebook-groep voor Blij met Mij gesloten en is er, als ik het goed begrijp, een leden-stop. Als dit project een succes is, dan vermoed ik dat Elke er verder mee gaat om een soort van online cursus-achtig iets mee te maken. Meer daarover ongetwijfeld later!

You Might Also Like

  • Elke

    Inderdaad een ledenstop, ik wil niet dat mensen middenin het project starten, ‘t is leuker als we allemaal hetzelfde traject volgen 🙂

  • Nele84

    Oh, dat is wel hier en daar herkenbaar. Yoga helpt mij om het lijf terug mee te krijgen in het verhaal.

  • Literasa

    Mooie actie!

  • Mirthe

    Klinkt allemaal zeer herkenbaar. 🙂

  • Loesje Zaakjes

    Ooooh jammer dat ik te laat ben om mee te doen! Veel succes ermee, ik heb ook weinig zelfvertrouwen en ga een beetje hetzelfde om met mijn lichaam als jij.

  • Olga

    O meisje, en je bent zo prachtig! Vergeet niet dat je gewoon met je hoofd op YouTube bent gegaan! Dat durven er zo weinig (inclusief ik). Ik vind mensen het mooist als ze aardig zijn en bomvol talent zitten. En humor, humor is zó mooi. And guess what? Jij bezit karrenvol van die eigenschappen! Succes met je project, ik hoop dat je hoofd en je lijf wat dichterbij elkaar komen. 😉

  • Het zwembad: het voorportaal van de hel - Webkim.nl - een moederblog

    […] las bij Kathleen een prachtige post over het Blij met Mij-project waar ze aan deelneemt. Ik moest eraan denken, op […]

  • Zwartraafje

    Wat heb je dat weer mooi uitgedrukt. Ik herken mezelf ook wel in jouw omschrijving. Eigenlijk is het wel heel jammer dat je de effecten van pesten -en uitstoten levenslang lijkt mee te sleuren. Ik hoop die zelf ook ooit om te kunnen ruilen voor een grotere portie zelfvertrouwen. In de tussentijd hou ik me net als jij graag bezig met creatieve dingen.

  • trijnewijn

    heb ik al gezegd dat ik mezelf soms heel hard herken in wat jij schrijft? Je geeft me een idee van hoe het leven zou kunnen zijn als ik op sommige compleet andere keuzes had gemaakt en hoe het dan net zo goed zou zijn. Ik denk niet dat ik zelf ooit ga overlopen met zelfvertrouwen, maar sinds een erg intense rouwperiode ben ik wel tevreden geworden met mij. Voor echt blij met mij moet ik onder andere nog aanvaarden dat die buik nooit meer pannenlatallures zal hebben en dat standaardmaten niets voor mij zijn, maar allez, ik ben er al bij in de buurt. Ik hoop zo hard dat het blij met mij project je helpt om te zien wat anderen in je zien, om complimentjes te geloven, om te zien wat een mooi mens je bent.

  • Pin It on Pinterest