Blij met Mij: week 3

Drie weken geleden vertelde ik jullie dat ik ging deelnemen aan het vastenproject Blij met Mij. Vorige week gaf ik jullie een eerste update en dat doe ik deze week opnieuw, voornamelijk omdat er deze week best wel veel is gebeurd op Blij met Mij gebied. Ha!

  • Ik ging twee keer deze week met tinted moisturizer op mijn gezicht de deur uit en zelfs een beetje concealer om die gigantische wallen die mij er nogal zombie doen uitzien wat te verdoezelen. Twee. Keer. Dat nieuws haalde helaas net niet de wereldpers, maar ik dacht: “ik meld het hier even,”.
  • Iets wat ik al heel hard heb geleerd uit de afgelopen weken is om een beetje liever te zijn als ik mezelf op een ‘onverwachte foto‘ zie. Je weet wel, zo’n foto die gemaakt wordt terwijl je iets druk aan het uitleggen bent en vreemde gezichtsuitdrukkingen maakt. Zo’n foto die dan onverwacht op Instagram verschijnt. Die. Of foto’s waarop je opeens je profiel ziet of je achterkant of dat oortje dat weer komt piepen door je haar heen. Het begint te beteren. Ik begin me alvast niet meer meteen zelf uit te maken als ik zo’n foto zie. Dat is al een pluspunt, want oh boy, kan ik even niet lief zijn voor mezelf als ik me op een onverwachte foto zie.
  • Ik praat meer. Of misschien waren er deze week gewoon veel kansen om te praten, daar ben ik nog niet helemaal uit. Meestal ben ik nogal een stilleke en ga ik niet snel zeggen wat er op mijn lever ligt of wat ik denk over een bepaald onderwerp. De afgelopen week heb ik eens wat vaker mijn stem gebruikt en het was fijn om te merken dat er ook naar die stem geluisterd werd.
  • Freddy het monster brocheDe Kir-opdracht vorige week vrijdag was om eens juweeltje te dragen. Zoals ik vorige week al aangaf had ik even een logistiek probleempje, omdat ik dus geen juwelen heb. Nee, da’s niet waar. Ik heb een ketting met een vogeltje er aan en die ketting had ik op tijd terug gevonden, dus in principe had ik die ketting kunnen dragen. Helaas had ik al laten vallen bij Kir dat ik broches eigenlijk wel heel tof vind en moest het dus een broche zijn. En dus maakte ik een broche. Met een monster. En ik maakte die zelf. Omdat ik dat kan. Nah! Ik doopte hem intussen Freddy en ik vermoed dat hij wel eens wat gezelschap zou kunnen krijgen in de nabije toekomst.
  • De Kir-opdracht van deze week werd eigenlijk verzonnen door collega Leen. Kwestie van iedereen een keer aan bod te laten komen. Leen flapte er meteen uit dat ik deze week een keer iets moest proberen met mijn haar. Gelijk heeft ze. Ik draag mijn haar meestal los en als het echt te warm wordt, dan bind ik het samen in een staart. Rare twisten en complexe vlechttoestanden laat ik aan mij passeren ook al heb ik daar blijkbaar het ideale haar voor. Donderdagavond begon ik aan mijn research, na tien minuten had ik een YouTube filmpje gevonden waarin een kapsel werd uitgelegd dat er belachelijk makkelijk uit zag en dat ook nog eens een tof resultaat opleverde. Omdat de mevrouw in het filmpje het er zo simpel liet uitzien, besloot ik het te onderwerpen aan een test en zo geschiedde. Opeens had ik een kapsel dat bijzonder veel weg had van Elsa uit Frozen én waar ik nog eens goed mee stond ook. Win-win, noem ik dat, want wie wilt er nu niet met het kapsel van een Disney prinses rondlopen? Ik moest me inhouden om niet spontaan Let it Go honderdduust keer te zingen.

Elsa Kapsel

  • Intussen is vrijdag uitgeroepen tot Kleedjesdag op het werk. Toch voor de dames alleszins. Het zou al eens grappig zijn om wat mannelijke collega’s in een kleedje te zien rondlopen, maar misschien doen ze dat beter in hun vrije tijd. Anyway. Zowel vorige week als vandaag trok ik met een kleedje aan richting werk. Blijkbaar heb ik verdacht veel kleedjes in mijn kast die ik maar een paar keer heb aan gehad en al helemaal niet om mee te gaan werken. Ayup. Schandalig.
  • Ik trok trouwens afgelopen zondag een kleedje aan om naar de #boostyourpositivity brunch te gaan. Geen kat die dat waarschijnlijk heeft opgemerkt. Kleine stap voor de gemiddelde vrouw, grote stap voor het Verhetselke.
  • Elke (het brein achter oa. Blij met Mij) en ik werden elkaars “accountability coach“, hoewel we allebei niet echt een idee hebben wat die term nu net inhoudt. What’s in a name, right? De bedoeling is dat we om de twee weken even Skypen. We praten dan over waar we naartoe willen met onze zelfstandigheden (zij als volledige zelfstandige, ik als bijberoeper) en maken doelstellingen die we tijdens de volgende twee weken proberen te bereiken. Als we er niet in slagen die doelstellingen tot een goed einde te brengen… Kletsen op de blote poep. Nah. 😀
    Soit, ons eerste gesprekje duurde meteen al bijna twee uur en de hoeveelheid ideeën dat ik daaruit heb gehaald was absoluut mind blowing. Het is zo fijn om een klankbord te hebben, iemand die meedenkt en iemand die een andere set skills heeft die de mijne kunnen aanvullen, maar die tegelijk ook weet wat het is om een zaak (klein, groot, maakt niet uit) draaiende te houden.
  • Ik nam vandaag een halve dag verlof. Omdat mijn lijf het nodig had en omdat ik af en toe eens probeer te luisteren naar het lijf. Dit bericht schreef ik gisterenavond dus ik ga er vanuit dat ik momenteel keihard aan het genieten ben van een goed boek of ergens in het zonneke zit, als de zon nog schijnt natuurlijk. Laat ons hopen van wel. Vitamientjes D, here I come.

Ik moet jullie niet vertellen dat ik best wel goed bezig ben. Als dat niet af te leiden valt uit dit blogbericht, dan weet ik het ook niet. Zelfs ik merk dat ik het goed doe en dat het mij goed doet, maar ik doe het natuurlijk niet alleen. De dames van de Blij met Mij Facebook groep zijn stuk voor stuk lieverdjes, Elke die besloot dat ik een goede match was om haar “accountability coach” te zijn, was een gigantische boost, Kir en de andere dames met hun extra opdrachtjes zorgen iedere week voor een extra duwtje in de rug,… Ik ben zo ontzettend dankbaar voor iedereen die helpt, al is het maar een piepklein beetje door hier een reactie achter te laten. Hoewel ik het niet had verwacht, merk ik dat de afgelopen weken dat zelfvertrouwen weer een beetje is gegroeid. Als het zo verder gaat, dan ben ik binnen de kortste keren niet meer te stoppen!

Gek toch, wat een stom experimentje kan doen met een mens.

16 thoughts on “Blij met Mij: week 3

  1. Ik vind je nochtans helemaal niet verlegen overkomen in je blogs en je schrijft zo vlot en spontaan. Maar hier zit er nog eentje, achter de computer durf ik veel meer schrijven dan ik durf vertellen.

    Wat een superleuk monstertje!!

  2. Mij kwam je ook niet verlegen over op de brunch. Toffe foto trouwens (ik wil ook prinsessenhaar, ik ga dat filmpje ook eens bekijken)

  3. Damn, nu zit ik met Let it Go in mijn hoofd.
    Allemaal van die kleine veranderingetjes en hup, je voelt je zekerder .. en steviger in schoenen! Maw, je bent super goed bezig!

  4. Die Elsa look staat je geweldig! En ik ga die zelf ook eens proberen, aangezien ik mijn haren altijd maar in een staart doe (of dot als ze te lang worden) uit gemakzucht. Maar dit ziet er zo tof uit…

  5. Het kleedje heb ik niet opgemerkt, maar je zag er wel goed uit! Blij! Vraag maar eens aan Riet wat ik op maandag over je zei.
    Mooie foto van jezelf ook! Goed bezig!

  6. Goed bezig meis en jeetje een foto van jou op je blog, super leuk. Die Elsa dracht moet ik ook proberen, ik denk dat ik veel pluspunten bij dochter ga scoren 🙂 liefs

  7. Goed bezig!! Ik vond je kapselvlechtfrozending helemaal geslaagd! Het inspireert me zelfs om ook nog eens iets met mijn haar te doen zeg… Al zal het waarschijnlijk een saai half staartje worden maar kom. 😉

Comments are closed.