En daar zijn we weer met een blogtour. Hoera! Toen WPG me de korte inhoud doorstuurde van Wanneer wordt het eindelijk weer zoals het nooit is geweest van Joachim Meyerhoff, wist ik meteen dat ik het wilde lezen. Ik woon in een gemeente die zelf nogal bekend staat omwille van de grote psychiatrische instelling die hier aanwezig is. Dus een boek dat zich voor een groot deel afspeelt in zo’n instelling en een blik kunnen werpen achter de schermen, ja, dat interesseert mij wel.
Joachim is de jongste van drie broers. Samen met hun ouders wonen ze in een huis op het domein van psychiatrische instelling voor kinderen en jongeren, want zijn vader is directeur van deze instelling. Iedere dag komt hij de patiënten tegen en hun levens mengen zich met dat van hem en zijn familie. Zo kan Joachim alleen maar in slaap vallen als hij het geschreeuw en het gekrijs van de patiënten hoort en raakt hij bevriend met een jongeman die heel de tijd met twee grote klokken rondloopt. Maar hoe is het eigenlijk om op te groeien in zo’n situatie? Want echt normaal kan je dat nu ook weer niet noemen.
Het boek is opgebouwd uit allemaal korte verhalen uit het verleden. Niet meer dan snippers eigenlijk. Ze geven je een beeld van hoe het was om op te groeien in die nogal ongewone omgeving. Je krijgt te zien hoe de onderlinge relaties waren tussen de broers, hoe de ouders omgingen met hun kinderen en met elkaar, hoe de hond ook een belangrijke rol speelde in het gezin en hoe regelmatig eens een paar patiënten voor wat leven in de brouwerij zorgde. Zo gaat er geen verjaardagsfeest van de vader voorbij zonder dat een aantal patiënten op bezoek komen en één van die patiënten wil altijd de hond aaien, maar heeft er tegelijk een panische angst voor. Al deze verhalen worden verteld met een flinke dosis humor waardoor ik regelmatig aan het lezen was met een grote glimlach op mijn gezicht.
En hoewel er flink wat humor zit in dit boek, was er toch altijd een donkere ondertoon aanwezig in de verhalen. De woede uitbarstingen van Joachim zelf, de moeder die af en toe ook niet honderd procent was, de vader die aanwezig en tegelijk zeer afwezig was,… Vooral tijdens de tweede helft van het boek werd het boek een pak donkerder en miste ik die dolkomische situaties uit het begin een beetje. Langs de andere kant is dat natuurlijk gewoon hoe het leven is en er bleef toch altijd een vleugje humor aanwezig, zelfs tijdens de moeilijkere omstandigheden. Ergens maakte ik me altijd een beetje zorgen om Joachim met zijn woede uitbarstingen, maar op het einde van het boek weet je nog altijd niet of hij nu zelf een of andere stoornis heeft. Ik was een beetje aan het wachten op een soort van grote ontknoping (moeder heeft een stoornis, zoon heeft diezelfde stoornis), maar die kwam er dus nooit. Dat was het enige probleem dat ik eigenlijk had bij dit boek. Het blijft een hoop snippers die een vaag geheel vormen, maar nooit meer dan dat.
Het boek leest lekker weg. Ik vermoed dat dit komt door de korte hoofdstukken en de vertelstijl. Ik vond het fascinerend op een blik achter de schermen van een psychiatrische instelling te werpen en dit door de ogen van een kind. Een standpunt dat je niet iedere dag tegenkomt, lijkt me. Het was eigenlijk helemaal wat ik er van had verwacht en mijn verwachtingen waren vrij hoog.
Het boek is intussen verkrijgbaar in de betere boekhandel of online als e-boek.
Benieuwd wat de andere deelnemers van de blogtour van dit boek vonden? Neem dan zeker een kijkje op hun blogs!
- 16 maart: boekboetiek.be
- 17 maart: bibman.blogspot.be
- 18 maart: boekenvlinder.wordpress.com
- 19 maart: drukinkt.blogspot.nl
- 23 maart: www.hendrik-jandewit.nl
- 24 maart: boekenz.nl
- 25 maart: tussenderegelsdoor.blogspot.nl
- 26 maart: graaggelezen.blogspot.nl
- 30 maart: jennysbookcase.com
- 31 maart: lalageleest.wordpress.com
- 1 april: suzannevdijk.wordpress.com
- 2 april: curledupbook.blogspot.nl
- 6 april: verbeelding.org (hier dus :D)
- 7 april: dobbinga.wordpress.com
- 8 april: shyamahopman.blogspot.nl
- 9 april: perfecteburenleesclub.blogspot.nl
Die komt meteen op mijn leeslijstje terecht!
Ik werk zelf in een psychiatrisch centrum, dus ik weet wel hoe het leven daar eraan toegaat, maar lijkt me leuk om eens te lezen hoe een kind dat allemaal beleeft. Bedankt voor de tip!
Ohja, mijn broer was er deze week nog over bezig dat het zo leuk was om te lezen! Vlug eens checken of ze het al in de bib hebben
Klinkt als een boek dat goed aansluit op mijn interesses, erg benieuwd ernaar! 🙂
Dank voor de tip! Die ga ik onthouden.
Op mijn Goodreads to-read lijstje gezet!
[…] gelezen 30 maart Jenny 31 maart Lalagè 1 april Suzanne 2 april Over boeken (Janneke) 6 april verbeelding.org 7 april Mrs Jo 8 april Shyama 9 […]