Blij met mij: the end

Een dikke veertig dagen geleden besloot ik deel te nemen aan het vastenproject Blij met Mij dat op poten was gezet door Elke. Vastenprojecten eindigen meestal met Pasen dus is het tijd om even terug te blikken.

  • Ik kan het aantal keren dat ik buiten ben gegaan met tinted moisturizer en concealer niet meer tellen op één hand. Hoppa! Wel nog op twee handen. Lalala.
  • Ik heb iedere vrijdag de afgelopen veertig dagen een kleedje gedragen. Hoppa!
  • Vriendelijk zijn voor mezelf gaat een stuk beter. Het kan nog altijd beter, want ik heb een ontzettend cynisch stemmetje wonen in mijn hoofd. Dat stemmetje laat nogal van zich horen als ik stomme dingen doe of zeg of zelfs denk. Cynisme is nergens goed voor en het begint te beteren. Langzaam maar zeker. Er waren uiteraard nog momenten dat ik mezelf hoorde denken: “Laten we anders met z’n allen fokking regenbogen kotsen”, maar dat leer ik nog wel af. Ooit. Misschien.
  • Ik merk dat ik toch wel wat meer zelfvertrouwen heb. Ik heb massa’s ideeën die ik wil uitwerken. Voor één keer heb ik het gevoel dat ik die ook echt aan kan en dat ik er echt klaar voor ben om er mee aan de slag te gaan. Hallo vaagheid.
  • Vlak voor het leesclubje ga ik altijd eerst even iets eten met een of een aantal andere dames van het clubje. De laatste keer vroeg een van hen me of ik was afgevallen. Dat is niet het geval, maar hey, een compliment is een compliment dus ik zei “dank je wel”. Complimentjes aanvaarden blijft een werkpuntje. Mensen niet in hun gezicht uitlachen en zo als ze iets lief zeggen. Gewoon dank u zeggen en de rest zoals opmerkingen over regenbogen kotsen en aanverwanten gewoon voor mezelf houden. Op een bepaald moment zullen zelfs die opmerkingen wel verdwijnen, vermoed ik.
  • Nog iets wat ik heb ingezien de afgelopen veertig dagen is dat je een keiharde geek mag zijn en tegelijk je vrouwelijkheid mag omarmen. In mijn hoofd gingen die twee niet samen. Je kan niet én strips lezen én jurkjes dragen. Je kan niet zo hard genieten van superheldenfilms én je nagels lakken. Nope. Ik ben een girl geek en ik heb de afgelopen weken genoeg dames ontdekt die zowel extreem girly als extreem geeky zijn. Momenteel kijk ik daar heel hard naar op, naar die dames en hopelijk kan ik op termijn mijn girl geek bestaan gewoon accepteren zoals het is inclusief de voorliefde voor strips, technologie én mooie jurkjes.
  • Het enige waar ik moeite mee blijf hebben is echt goed zorgen voor mijn lijf. Pas op. Ik ben er in geslaagd de afgelopen veertig dagen altijd braaf op tijd te douchen en semi op tijd te rusten. Dat is al behoorlijk wat. Ik heb het gevoel dat het evenwicht tussen lijf en hoofd een beetje meer in balans is, maar het is nog altijd niet optimaal, helaas. Ik ben ziek gaan werken wat ik eigenlijk helemaal niet ok vind. Ik ben een paar keer serieus over mijn oververmoeidheidsgrens gegaan en de wallen onder mijn ogen zijn daarvan het perfecte bewijs. Dit is een puntje waar ik zelf aan ga blijven verder werken. Ik hoorde onlangs nog iemand hierover praten tijdens een podcast en hoe dat onevenwicht op latere leeftijd altijd tot miserie leidt. Het was niet eens een zweverige podcast waar ik naar aan het luisteren was, dus het verbaasde me ontzettend dit te horen.
  • Om het einde van Blij met Mij te vieren kocht ik bij Lush een bruisbal ei. Een Fluffy Egg. Ik doopte het mijn Blij met Mij Ei. Afgelopen maandag weekte ik belachelijk lang in een heerlijk warm bad. Dat beste mensen, was ook weer een hele tijd geleden. De keren dat ik de afgelopen twee jaar in mijn eigen bad lag, was voornamelijk door een aanval. Ik ben de afgelopen jaren meer flauwgevallen in bad, dan dat ik ook echt heb genoten van een bad. Hoera! Uitgebreid badderen doe ik eigenlijk alleen maar als ik op hotel ben. Als daar een bad is, laat ik dat helemaal vol lopen tot net onder de rand en dan blijf ik daar schandalig lang in liggen. Afgelopen maandag deed ik dat voor het eerst in mijn eigen badkamer en ik gebruikte dat hele ei in een keer. Eerst was ik nog aan het denken dat ik het misschien in twee stukken moest doen. Of in vier. Want het is toch zonde om zo’n heel ei in een keer te gebruiken, maar ik ken mezelf. Het zou waarschijnlijk weer zes maanden duren voor ik zo’n uitgebreid bad neem, dus dat ei ging er in z’n geheel in. Nah. En ik heb keihard genoten van mijn knalroze badwater dat naar snoepjes rook. Hmmm. Lang leve Lush.

Dat de afgelopen veertig dagen interessant waren, dat moet ik je niet vertellen. Ik wil me dan ook verder verdiepen in zelfbeeld en zelfvertrouwen en wat daar allemaal bij komt kijken psychologisch gezien. Nee, ik ga daar geen thesis rond schrijven of zo, maar ik zou er graag meer over lezen. Ik merkte bij mezelf dat een experiment van veertig dagen zoveel te weeg kon brengen. Hoe kan dat? Zit dat dan echt allemaal tussen uw twee oren? Welke invloed hebben bijvoorbeeld complimentjes op je zelfbeeld en zelfvertrouwen? Wat is het verschil tussen een “Goed gedaan, Kathleen!” reactie hieronder en een vriendin die me dat in het echt zegt? Onder het motto: Kathleen moet altijd uitzoeken hoe iets in elkaar zit. Jawel. Dat. 😛

Aan het begin van deze rit schreef ik:

Ik vermoed dat ik na veertig dagen nog steeds niet een uber-positief “zie mij hier lopen in mijn jegging”-zelfbeeld ga hebben, maar een beetje positiever zou fijn zijn. Als ik daar dan ook wat zelfvertrouwen uit kan putten, dan zou dat helemaal geweldig zijn.

Dat beetje positiever is er gekomen en ik heb daar een beetje zelfvertrouwen uit geput, wonderbaarlijk genoeg. Ik sta er zelf van te kijken, geloof me vrij. Conclusie: een zeer geslaagd experiment dat ik op mijn eigen op de één of andere manier ga verder zetten. Ik weet dat er massa’s online cursussen te vinden zijn rond dit thema. De Amerikaanders gooien maar al te graag met de term Selflove, maar ik denk niet dat ik momenteel nog een cursus nodig heb. Ik denk dat dit iets is wat ik zelf een beetje verder moet uitpluizen op mijn ritme en dan zien we wel weer.

9 thoughts on “Blij met mij: the end

  1. Hihi, een Blij met Mij Ei 🙂 Groot gelijk dat je het in één keer opgebruikt, al neemt dat niet weg dat je zéker vaker tijd moet maken voor zalig lange badjes!
    Lijkt mij wel alleszins een interessant vastenproject geweest te zijn.

    Die combi geek en vrouwelijkheid is herkenbaar (zij het dan met sport i.p.v. geek). Ik heb lange tijd het gevoel gehad dat mooie pumps niet bij mij pasten. Ah ja, ik was/ben toch dat meisje dat vooral graag mountainbiket, een moto wil hebben, gaat trekken en kamperen… daar passen dan toch geen vrouwelijke hoge hakken bij zeker? Ondertussen lukt het mij gelukkig wel! Soms zelfs iets te goed, want die collectie pumps is euhm… nogal groot ondertussen 🙂

  2. Jammer dat de jegging hem niet is geworden… 😉 ik vond het een heel leuk project om te volgen en ga misschien wel een soort gelijk iets oppakken! Dus keep us posted over je bevindingen. En ik denk dat ik vast zo’n blij met mij ei koop. Iets met beloning-strategieën.

  3. ‘t was leuk om over dit project te lezen en uw conclusies en bevindingen zijn interessant! hier ook geen meisje-meisje, maar ik begin ook langzaamaan te beseffen dat ge ook vrouw en vrouwelijk kunt zijn zonder meisje-meisje te zijn.
    en zo’n heel ei ineens: ik ken het gevoel! ik heb dat onlangs ook gedaan, voelde efkes té decadent, maar daarna heerlijk. want, (en awoe dat deze uitspraak geclaimd is door een cosmeticamerk) wij zijn het wel degelijk waard!

Comments are closed.