Gebeurd

De laatste honderd dagen

Het is welgeteld nog honderd dagen tot aan mijn dertigste verjaardag. Honderd. Voor jullie denken: “Oh nee, de eerste paniekaanval is daar,” niets is minder waar. Ik ben er volledig klaar voor. Ik kijk er zelfs naar uit. De afgelopen maanden zei ik steevast dat ik bijna-dertig was in plaats van negentwintig. Die laatste honderd dagen zijn toch wel een beetje bijzonder.

Maar om te beginnen een grappig weetje. Vandaag, 10 april, is de honderdste dag van het jaar. Mijn verjaardag, 19 juli, is de 200ste dag van het jaar. Dus op de honderdste dag van het jaar duurt het nog honderd dagen tot het mijn verjaardag is. De cijfertjes-neuroot in mij is daar ZO BLIJ MEE. Daar zijn geen woorden voor. Soit.

Ik dacht een specialleke te doen voor die laatste honderd dagen. Onlangs liet ik nog vallen dat ik het wel zag zitten om iedere dag te bloggen. Vorig jaar deed ik dat al eens dertig dagen aan een stuk en dat beviel me ontzettend goed. Waarom het nu niet eens honderd dagen aan een stuk proberen? Eens kijken of dat me lukt. De laatste honderd dagen van mijn bestaan als twintiger, wat een pak dramatischer klinkt dan het eigenlijk is, let’s be real.

Tijdens die komende honderd dagen wil ik dan graag naast de gewone blogberichten wat feestelijkere berichten plaatsen. Misschien een giveaway (of twee, drie, vier) om de komst van mijn verjaardag te vieren, potentiële recepten voor de ideale verjaardagstaart of ideeën voor feestjes met de nodige downloadables omdat party paper markt me wel lag.

En ik ga deze honderd dagen meteen beginnen met een vraag aan jullie. Meer bepaald aan de 30 plussers onder jullie. Een tijd terug las ik dit artikel met de klinkende titel: “The 10 most important life lessons to master in your 30s“. Zeer interessant. En volgens mij hebben jullie ook nog interessante tips voor mij, beste 30 plusser lezer. Minder lijstjes maken, nog meer lezen,… Laat jouw tip voor mij gerust achter in de reacties hieronder of stuur een mailtje naar zij at verbeelding dot org. Moet ik echt dag- en nachtcrème beginnen smeren? Wat is volgens jullie de beste investering die je kan maken als thirty something? Kinderen, wat doet dat nu eigenlijk met een mens? Een rijbewijs halen, is dat nu eigenlijk echt zo’n must? Waar zijn jullie keihard van beginnen genieten toen jullie de dertig voorbij waren? Het management dankt u bij voorbaat.

Valt het op dat ik keihard uitkijk naar mijn verjaardag? Ja, ik ben zo’n mens dat veel te enthousiast wordt van verjaardagen of dat nu voor een negenentwintigster of dertigste verjaardag is, maakt allemaal niet uit. Moehahaha. Verjaardagen. Wiiiih!

You Might Also Like

  • Elke

    Je hebt precies tijd te veel in april, 100 dagen aan een stuk bloggen, zotte doos :p
    (ik ben nog maar een prille zevenentwintiger dus helaas geen tips van mijn kant, maar ik ga hier wel meelezen!)

  • gerhilde maakt

    Op de 200ste dag verjaren: leuk! Tof idee ook, ik kijk ernaar uit!
    Ik word een dikke week na jou 30, maar wat mij betreft: kinderen hoeven niet en dat rijbewijs ook niet. 😉

  • Kir

    mag ik in uw 100 dagen dan eens gastblogster zijn? Ik heb een twixtaartrecept in aanbieding!

  • Carolien

    En toen moest ik wel direct even uitrekenen of ik toevallig niet op de 300ste dag jarig ben, maar het is 307… Jammer, maar helaas 🙂 Ik zal nog eens nadenken over die tips van aan de andere kant van de 30, maar eentje is er toch zeker dat ik mij sinds ik de 30 gepasseerd ben veel minder aantrek van wat anderen mensen van mij zouden denken (al heb ik nog een hele weg te gaan om dat helemaal overboord te gooien).

  • appelstien

    Amai seeeg, een 100-dagen-durend-feest als het ware, waauw!
    Ik sta aan de andere kant van de 30, maar ik heb zo’n slaapgebrek dat ik weinig tips kan verzinnen. Of toch: geniet nog van uw slaap nu er nog geen kind is :p! En ook: 30 worden, mja, uw lijf wordt dan wel 30, maar dat is nog geen garantie dat ook uw geest zich opeens 30 voelt (die mag eeuwig tiener blijven :D).

  • Charlotte

    Vandaag is het nu welgeteld, erm, de 227ste dag dat ik 30 ben en ik heb gisteren voor het eerst mijn haar laten kleuren. Dat deed toch eventjes pijn hoor, moeten toegeven dat er nu toch wel teveel wittekes zitten waardoor die haardos er wat slordig begint uit te zien. Het resultaat is niet zo anders dan mijn natuurlijke kleur, min de wittekes, maar tis tgedacht hé!
    Dus, bereid u mentaal maar al wat voor op die lichamelijke achteruitgangen 😉

    Oh ja, en rimpelcrème, daar ben ik al eventjes mee bezig 😉 Kheb er nog geen, rimpelkes. Geen idee of het aan de crème ligt of de natuurlijke vitaliteit van mijn huid… 😛

  • Le petit requin

    Haha, ouder worden zorgt alleszins niet voor minder ambitieuze plannen precies!
    De cijfer-neuroot in mij is trouwens héél jaloers 😉

  • Literasa

    Ik kijk al uit naar de feestvreugde op deze blog! (En naar de tips van de dertigers.) Zelf word ik over 64 dagen 27, dus van mij nog even geen tips 😉

  • Zwartraafje

    Ik ben in dezelfde maand jarig en zal dan zo’n vier jaar op die tram 3 zitten. Alleen heb ik niet echt tips in de aanbieding. Net als jij denk ik er vaker niet dan wel aan om mijn gezicht te reinigen. ALs ik er dan toch eens aan denk heb ik geen zin om het nadien terug te laten plakken door een creme op te smeren. De cosmetica-sector zal dus door mij niet bepaald rijk worden.

    Eigenlijk heb ik er ook niet zo bewust naar toe geleefd. Die 30ste verjaardag leek in niets anders dan de vorige verjaardagen en ik ben me dus ook niet plots anders gaan gedragen. Me focussen op de positieve dingen en genieten van de kleine zaken lijkt me een geweldige instelling op alle leeftijden en ik heb de indruk dat je ook volgens dat principe leeft.

  • Sofie

    Moeha!!! Je hebt me nu mijn verjaardagsdag ook laten tellen en ik verjaar op de 50ste dag van het jaar! En daarvoor moet ik 33 geworden zijn omdat te beseffen. En de 50ste dag is zo eenvoudig te tellen, dat ik me nu schaam dat ik er nooit eerder opgekomen ben. Anywayzzzz! Kinderen dat hoeft niet 🙂 Rijbewijs vind ik wel praktisch, soms. Tips… ik smeer geen dag- en nachtcrèmes, gewoon puur natuur. Ook de grijze haren komen al piepen :'( Maar de grootste les die ik geleerd heb, luister naar je lichaam en doe alleen wat je zelf écht graag wilt.

  • Barbara

    Je leven verandert echt niet dramatisch hoor vanaf dat er een 3 vooraan staat… dat gaat veel geleidelijker, dus mijn advies is, leef bij de dag, bij het moment en laat de veranderingen komen zoals ze komen. Als je nu terugkijkt zie je denk wel verschillen in hoe je was toen je 20 en 25 was en nu… zo moet je het denk ik meer zien, je gaat de wereld steeds volwassener benaderen denk ik… ouder en wijzer…

  • R.

    Hipperdepiep hoera! Als jij er zo naar uitkijkt, mogen er al felicitaties jouw richting uitkomen he. Alleen al voor het zotte, maar geweldige, idee om honderd dagen na elkaar te bloggen!
    Ik ben ook van het fantastische jaar 1985, maar verjaar na jou, dus kan je geen tips geven. Ik kijk er wel naar uit om 30 te worden, is een mooier getal dan 29. En ook ik zeg al een tijdje ‘ik word deze zomer 30’ ipv ‘ik ben 29’. Laat die tram drie dus maar komen, en een feestje met ballonnen en slingers ook! 😉

  • Myriam

    Ik ben onlangs 28 jaar geworden dus over 2 jaar bereik ik ook de kaap van 30. Het artikel waarnaar je linkt, heb ik zojuist gelezen. Vond het erg interessant en ben wel benieuwd naar de adviezen die jij zult krijgen. Succes met je 100-dagen-bloggen-challenge!

  • Christel

    Bij mij staat er sinds vorig jaar zelfs een 4 te pronken en dat vind ik helemaal niet erg. Ik had het moeilijker met 30 worden maar dat was omdat toen mijn leven niet helemaal liep zoals ik het me voorgesteld had. Het cliché van ouder en wijzer klopt wel in mijn geval maar ik heb daar ook voor een stuk zelf voor gezorgd. Ik heb tussen mijn 30 en 40 leren omgaan met het feit dat ik introvert ben en hooggevoelig. Ik voel me de laatste jaren veel beter in mijn vel en weet beter wat ik wil. En durf dat ook al eens te zeggen tegen anderen 🙂 Ik ben vooral blij dat ik leren loslaten heb en niet meer het gevoel heb dat ik aan alles moet meedoen en gewoon een heel weekend in mijn zetel kan relaxen en lezen en andere dingen doen die mijn batterijen opladen ipv dingen te moeten. Voor mij is het er alleen maar beter op geworden de voorbije jaren. Fijn toch hé. Ik zou nooit meer terug willen naar mijn puberjaren.
    En laat die dagelijkse blogposts maar komen. Kijk er naar uit!

  • trijnewijn

    Merci om ook mij te laten uitrekenen op de hoeveelste dag ik verjaar. Blijkbaar verjaar ik op dag 84, wat de cijfertjesgek in mij erg blij maakt omdat ik ook van het jaar 84 ben 😀
    Ik ben ochottekes nog maar een goed jaar dertig, dus die levenswijsheid zal van anderen moeten komen vrees ik. Ik heb wel al serieus leren relativeren en prioriteiten stellen, vooral dankzij de kindjes. En ik laat me wat minder doen, das wel nieuw (ik raak mijn werk kwijt door slecht statuut -leve de ugent, grrr-, verras mezelf een beetje door ertegen te willen protesteren en verras mezelf echt door dat ook effectief te doen).
    Dat rijbewijs vind ik zelfs met twee kleine pagaddertjes niet echt nodig en er zijn steeds meer mensen met die mening, dus who cares. Het aantal auto’s moet toch dringend minderen om het leefbaar te houden, dus eigenlijk zijn wij gewoon goed bezig jong!

  • abfabulies

    Ik was zwanger toen ik 30 werd. En zo’n klein mensje, dat verandert alles, en dat bepaalt jouw hele tijdsindeling, maar ‘t is ‘t wel waard. Tot zo ver mijn emomededeling.

  • Annelyse

    30 da’s ne schone leeftijd, nog in de fleur van uw leven, en door de levenservaring toch zelfzekerder en contenter met uzelf.

    Rijbewijs halen … ik vind dat ne must, wat niet wil zeggen dat je daarna alle verplaatstingen met de auto moet doen, maar geen rijbewijs hebben, dat zou ik toch een belemmering in mijn vrijheid vinden. Dan ben je zo afhankelijk van anderen of van externe factoren.

    Kinderen, wat doet dat met ne mens? Wel, kinderen vragen veel zorg en energie. En soms vind ik het leven met kinderen niet gemakkelijk. Maar toch worden de mooiste momenten van mijn dag meestal door de kinderen bepaald. Je geeft héél veel, maar je krijgt nog meer terug.

    Wat ik leuk vind (en misschien onverwacht), dat je nog steeds als persoon ontzettend kan groeien in je 30-er jaren. Ik geniet er echt van als ik besef dat ik weer wat slimmer / volwassener / relaxer ….. ben geworden.

    Wat ik ook dikwijls zeg tegen de mensen in mijn buurt is “Zorg goed voor jezelf, want een ander zal dat niet doen.” Waarmee ik niet bedoel dat je omgeving een vijandige plaats is, maar wel dat je jezelf belangrijk genoeg moet vinden en moet zorgen dat je voor jezelf opkomt. Als je zelf gelukkig bent, kan je er ook pas echt goed zijn voor je omgeving.

    Maar ik denk niet dat jij mijn raad nodig hebt … dat komt wel goed met u 😉

  • Leen

    Zolang ge onthoudt dat ook na uw 30e uw collega’s geverjaardagtrakteerd moeten worden. En die Twixtaart spreekt mij keihard aan dus hierbij één stem pro Kir als gastblogster!
    Verder kan ik u dus geen tips bezorgen. Aangezien ik zelf nog 522 dagen ben verwijderd van mijn 30e verjaardag.

  • Tina

    Als 30+ kan je volgend tip geven: geniet van het leven! En pik af en toe een 30+ fuifje mee.

  • Pin It on Pinterest