Gebeurd

Die ene keer dat ik een workshop rond bloggen gaf en er toevallig ook eentje volgde

Toen ik werd gevraagd door Femma om een workshop “Bloggen voor beginners” tijdens het Femma Blogschool Weekend te geven wist ik eigenlijk niet goed hoe ik dat moest aanpakken. Ik wist niet of de cursisten al een blog zouden hebben of niet, wat ze al wisten, wat nog niet, met welke prangende vragen ze zaten, hoe handig ze waren met bepaalde technische kantjes van het bloggen,… Ik zat dus even met mijn handen in mijn haar. De deadline was 9 mei en de ideeën bleven weg.

Rond de periode dat ik héél hard en diep aan het nadenken was over hoe ik die workshop kon invullen, besloten Het Vriendje en ik een grasperkje op onze koer aan te leggen. We moesten de grond eerst eens grondig (pun intended) bestuderen, want was die wel goed genoeg om gras op te zaaien? Dat was niet het geval, dus werd er extra grond toegevoegd. Daarna moesten we de grond klaar maken en het zaad strooien. De zaadjes werden gestrooid, de grond werd een beetje aangestampt en toen begon het wachten. Zou het zaad schieten? Zou het hele experiment faliekant falen? Maar na een paar weken zagen we opeens de eerste miniscule grassprietjes de kop op steken. Van de ene dag op de andere zagen we ze groter en groter en groter worden. Samen met het onkruid dat mee groeide natuurlijk. Pisseblommen. Massa’s pisseblommen. Ongelofelijk hoeveel pisseblommen er kunnen groeien op 25 vierkante meter. Maar eens die verwijderd waren hadden we de basis voor een mooie gazonnetje, waar we binnenkort als tijdens zomere dagen met ons blote voeten op kunnen rondlopen. Blote voeten in gras blijft de max.

En toen was daar plots de inspiratie voor de workshop. Niet door de blote voeten, wel door het gras. Ik wilde een plan opstellen om in vier weken tijd je blog te laten groeien of om een goede basis te leggen om je blog verder te laten groeien, net zoals we dat gras hadden gezaaid en hadden zien groeien. Daar waar de boeken over bloggen je heel veel inspiratie geven, zou deze cursus een plan zijn met stappen en opdrachten die je kan volgen. Die cursus zou eigenlijk een flinke dosis meststoffen zijn voor je blog. Eigenlijk. Zo. Vreemde analogie, maar volledig logisch in mijn hoofd en geef toe “meststoffen voor je blog”, dat klinkt eigenlijk best wel grappig.

Afgelopen zaterdag stond ik braaf om 13u aan Het Anker in Mechelen. Blijkbaar moest ik maar één keer mijn workshop geven in plaats van twee keer. Geen probleem. Dan zou ik mijn stem een beetje kunnen sparen én ik zou een workshop kunnen meevolgen. Ha! Ik kan altijd nog iets bijleren, dus tegen een workshop zei ik geen nee. Uiteindelijk koos ik voor “Schrijven voor Bloggers” gegeven door het brein achter het hele Blogschool Weekend Lobke. Dat het interessant was en leuk, dat spreekt voor zich. Sommige van de blogberichten die waren geschreven tijdens de workshop werden voorgelezen en er zaten er een paar tussen die ronduit hilarisch waren. Schitterend gewoon! Op de koop toe voelde ik tijdens die workshop mijn zenuwen al serieus wat minderen, want dat die zenuwen door mijn lijf gierden, dat spreekt een beetje voor zich. Jawel.

Daarna was het aan mij om mijn meststoffen-plan uit te doeken te doen en ik hoop hoop hoop dat ik dat goed heb gedaan. Mijn zenuwstotter stak af en toe de kop op en als ik merk dat die zijn kop op steekt dan begin ik soms nog hard te stotteren. Meestal merken mensen daar niet veel van, maar hij was er. Jawel. Jikes. De reden waarom ik liever schrijf dan praat: de befaamde zenuwstotter. Er was achteraf wat vraag naar meer technische inzichten. Helaas moet je een beetje afwegen waarmee je aan de slag gaat in zo’n workshop die uiteindelijk maar anderhalf uur duurt. Geen makkelijke opgave, zo bleek. Maar desondanks alles vond ik het een hele fijne en interessante ervaring om zo een tiental mensen warm te mogen maken voor het bloggen en om met hen te kunnen praten over zaken die ook niet in het meststoffen-plan stonden zoals auteursrecht en portretrecht. Ik hoop hoop hoop dat ze met heel veel nieuwe ideeën naar huis zijn gegaan en dat ze op het einde van het weekend vol goede moed gaan beginnen aan een nieuwe blog of hun blog terug nieuw leven in blazen. Ik ben nu al benieuwd naar de resultaten! 😀

Nogmaals een hele dikke merci aan Lobke en Femma om mij uit te nodigen voor dit event. Het was voor mij echt een serieuze stap uit mijn comfortzone (hallo understatement van de dag), maar ik heb er van genoten.

Voor de mensen die nu denken: “Jamaar, Kathleen én wij dan? Wij willen ook wel meststoffen voor onze blog, potdekke!”. Ik ben aan het uitvogelen hoe ik mijn meststoffen-plan kan delen met jullie in de vorm van een online cursus of misschien een soort van e-book. De technische kant van het verhaal moet nog even onder de loep genomen worden, maar van zodra dat op punt staat zijn jullie de eersten die er meer over horen. Ik beloof er niet te lang mee te wachten, met al dat uitgevogel en moest het toch te lang duren, dan mogen jullie mij altijd een virtuele shot onder mijn gat bezorgen. 😉

You Might Also Like

  • An

    Goed gedaan zeg! Weer een boost voor je zelfvertrouwen!
    En lijkt me interessant, zou de tips wel kunnen gebruiken.

  • eefje

    Ik denk dat iedereen van ons met veel ‘meststof’ naar huis is gegaan. Ik vond jouw aanpak en structuur zeer duidelijk en werkbaar en heb er zeker iets van opgestoken!

  • Tess

    Je hebt dat ongetwijfeld heel goed gedaan. Ik ben al benieuwd naar je meststofverhaal, ik merk zelf dat ik om de zoveel tijd eens in de knoop zit met mijn blog en mijn schrijfstijl. Altijd welkom dus om zoiets te lezen.

  • Le petit requin

    Super dat je zoiets niet alleen gedurfd hebt, maar dan ook nog eens goed gedaan hebt!

  • Miss Pixie

    Haha, zie mij geconcentreerd bezig zijn op de foto :p

    Ik vond het uiteindelijk jammer dat ik jouw workshop niet heb gevolgd. Dus naar dat e-book of whatever kijk ik al uit 🙂
    Iedereen was heel enthousiast over de workshop, dus ik ben er van overtuigd dat je dat goed hebt gedaan.
    Go Kathleen!

  • Ysanne

    Wat super tof dat je dit mocht doen! Lijkt me heel interessant. En snap wel dat je nerveus was hoor, 1,5 uur is niet niks 🙂

  • Zwartraafje

    Oh ging dat in het Anker door, dat wist ik dus niet. Knap hoor, dat je dat kan. Ik zie mezelf niet voor zo’n groep mensen staan en een hele uitleg geven. Ik voel me toch net iets meer op mijn gemak achter het klavier dan voor een publiek. 🙂

  • Pin It on Pinterest