Drie non-fictie boeken om uw tanden in te zetten

Heel vaak gaat het er in het wereldje der boekenbloggers en BookTubers over fictieboeken. Af en toe wordt er al eens poëzie vermeld, maar non-fictie is een categorie die in mijn ogen veel te weinig aan bod komt. Ik lees dat eigenlijk wel eens graag, zo’n non-fictie boek. Waarschijnlijk omdat ik algemeen gezien nogal een leergierig iemand ben en non-fictie boeken zijn ideaal om iets van op te steken. Dus wilde ik even enkele van mijn favoriete non-fictieboeken met jullie delen.

  • Over leven en schrijvenOver leven en schrijven van Stephen King
    Stephen King is een held. Dat moet ik jullie waarschijnlijk niet uitleggen. Mensen die nog nooit een King-boek hebben gelezen, shame on you eerst en vooral en bestel nu zo snel mogelijk Carrie. Carrie is zijn allereerste boek ooit dat hij gepubliceerd heeft, maar het blijft mijn favoriete boek van hem. Dit geheel ter zijde. De man is een meesterverteller, laten we het zo zeggen. Iedereen met een beetje ambitie om ooit een boek te schrijven, fictie, non-fictie, maakt niet uit, moet dit boek lezen. Jawel. Moet. Het is deels een auto-biografie van Stephen King zelf gemengd met tips over hoe je je teksten beter kan maken. Dat gaat van tips rond spelling en het gebruik van adjectieven tot tips over hoe je moet beginnen met het publiceren van je verhalen. Ik ben zijn werk door het lezen van dit boek alleen maar meer gaan appreciëren.
  • StilStil van Susan Cain
    Na het zien van deze TED talk van Susan Cain wilde ik graag haar boek lezen. Stil is een boek over introverten in een luide wereld, een wereld waar het soms belangrijker is om heel hard te roepen dan daadwerkelijk iets nuttigs te doen. Minstens één derde van de mensen zou introvert zijn. Het verschil tussen een introvert en een extravert is natuurlijk niet wereldschokkend of zo, maar er is een verschil. Daar waar de ene altijd maar extra prikkels nodig heeft om volop zijn potentieel te bieden, heeft een introvert net zo min mogelijk prikkels nodig. Zo gaat een extravert zijn batterij opladen door met een groep mensen iets leuks te gaan doen (veel prikkels), terwijl een introvert liever lekker thuis in zijn zetel met een boek zijn batterij oplaadt (weinig prikkels). Volgens mij kunnen extraverten veel leren over hun introverte medemens aan de hand van dit boek, gewoon omdat het allemaal zo glashelder wordt uitgelegd en ondersteund wordt door heel wat wetenschappelijk onderzoek en voorbeelden uit het dagelijkse leven.
  • UitblinkersUitblinkers van Malcolm Gladwell
    Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in wat een persoon drijft en waarom de ene persoon zo wordt en waarom de andere zo. Volgens mij ligt dat aan het feit dat ik graag weet hoe dingen in elkaar zitten en werken. Dat maakt dus niet uit of dat mijn naaimachine of mijn medemens is. Malcolm Gladwell gaat in dit boek op zoek waarom succesvolle mensen succesvol zijn geworden in wat ze doen. Waarom zijn Steve Jobs en Bill Gates, twee mannen die geboren zijn in hetzelfde jaar, allebei zo groot zijn geworden in de computerwereld? En wat hebben ze voor over gehad? Wat heeft de persoon die nu eerste viool speelt bij één of ander wereldberoemd orkest anders gedaan dan alle andere kinderen die op jonge leeftijd begonnen met muziekschool? Er is veel commotie rond het werk van Gladwell. Niet iedereen vindt dat hij genoeg research doet en er zijn mensen die zeggen dat hij zich op de potentieel meest commercieel succesvolle onderwerpen stort. Soit. Ik heb genoten van dit boek. Dan maakt al die controversie niets uit. Nah.

Grappig eigenlijk dat ik deze drie non-fictie boeken selecteer, want ze vatten mij wel goed samen vind ik. Schrijven blijft een van mijn grote passies, ik ben een geboren introvert en ik blijf nieuwsgierig naar hoe andere mensen in elkaar zitten. Een zeer passende selectie dus. Ayup.

Vorig jaar heb ik precies opmerkelijk minder non-fictie gelezen dan andere jaren. Helaas. Dit jaar wil ik daar weer wat verandering in brengen. Ik ben intussen volop bezig in The Art of Asking van Amanda Palmer, wat ook weer een top non-fictie boek is. Yes, Please van Amy Poehler en Creativity Inc van Ed Catmull, één van de mannen achter Pixar, liggen intussen ook op me te wachten.

Zeg eens, lieve mensen, lezen jullie non-fictie of is dat niet zo jullie ding? Welk non-fictie boek heeft jullie blik op de wereld veranderd en waarom?

5 thoughts on “Drie non-fictie boeken om uw tanden in te zetten

  1. Leuke boeken die je vermeldt! Stephen King wil ik ook wel eens lezen. Ik las dit jaar het non-fictieboek ‘The Bookshop Book’ van Jen Campbell en dat deed me beseffen dat er eigenlijk veel gekke en mooie boekenwinkels op de wereld zijn. Er staan ook grappige boekenweetjes in. Verder realiseerde ik me dat ik te weinig boeken bij onafhankelijke boekhandels koop…

  2. * Prioriteiten van Stephen Covey, het staat toch zeer hoog in mijn lijstje van non-fictie. Timemanagement (wat je ook kan vertalen als wat je met je leven doet, want tijd is tenslotte leven) gaat niet om zoveel mogelijk doen in zo weinig mogelijk tijd, maar wel om zoveel mogelijk doen wat voor jou belangrijk is. Waardengericht je leven organiseren dus (en ja, je hebt er maar één !).
    * The Happiness Trap van Russ Harris (ook in het Nederlands verkrijgbaar), zowel de cartoonversie als de ‘serieuze’ versie. Het leven is geen aaneenschakeling van geluk, laat anderzijds wat moeilijk gaat in je leven, je leven niet bepalen.
    * Kapitaal in de 21ste eeuw, van Piketty, maar je kan ook verkorte versies lezen : het opent je ogen. Rijken worden rijker en armer worden armer doorheen de eeuwen heen en dat is een politiek-maatschappelijke keuze. Armoede doet de economie trouwens vertragen. Het doet je helemaal anders naar het nieuws kijken.

    Ik wissel fictie met non-fictie af. Net als jij leer ik graag bij. Jouw aangeraden boeken heb ik nog niet gelezen maar Uitblinkers ga ik eens zoeken op Amazon (Kindle) het zal wellicht wel in het Engels verkrijgbaar zijn !

    Ik denk trouwens dat ik ongeveer dezelfde interesses heb. (PS : in een van mijn volgende blogjes staat een link naar jou, het gaat over mijn eindwerk WordPress (wel groter dan bloggen) , maar aangezien jij al alles zo fijn hebt uitgelegd, verwijs ik gewoon naar jou !).

  3. Als ik kijk naar de laatste non-fictie boeken die ik las (een minderheid t.o.v. de fictie) dan zijn dat voornamelijk geschiedkundige werken (vb. over de geschiedenis van België en over de koloniale periode in Congo) en “hulpboeken” (over burn-out e.d.). Ook over maatschappelijke thema’s lees ik soms (Enerzijds/Anderzijds van Jozef De Witte over racisme vond ik wel goed), net zoals vakliteratuur, al lees ik daar eigenlijk vaker stukjes uit boeken dan echt helemaal in een ruk van de eerste tot de laatste bladzijde.

  4. Fictie lezen gaat bij mij altijd een stuk vlotter dan non-fictie, maar toch zijn er heel wat non-fictieboeken die ik erg graag gelezen heb. Ik lees wel vaker boeken over ‘schrijven’, omdat ik het boeiend vind om te weten hoe andere schrijvers te werk gaan. Dat boek van Stephen King las ik echter nog niet, dus veel dank om het nog eens onder mijn aandacht te brengen 🙂 In dezelfde categorie vind ik ‘Wie schrijft…’ van Elizabeth George ook een echte aanrader. ‘Hoe word ik een beroemd schrijver’ van Ilja Leonard Pfeijffer leest dan weer heerlijk vlot weg: grappig en leerrijk tegelijkertijd.

Comments are closed.