Een paar weken geleden kreeg ik een uitnodiging voor een dagje Pairi Daiza. Het plan was simpel: een dagje rondlopen in het park en tijdens de middag even lunchen met nog een aantal bloggers. Dat was een zeer verleidelijk aanbod, dus trokken Het Vriendje en ik afgelopen zaterdag richting Pairi Daiza niet wetende wat we er van moesten verwachten, want we waren nog nooit in dit park geweest.
Het leuke aan dit park is dat je heel dicht bij de dieren komt. Zo dicht dat je ze kan aanraken en dat ze misschien wel eens je koekje kunnen stelen. Toen we bij de aapjes waren, zagen we er in eerste instantie geen. We keken in de gebouwen die er stonden, maar geen aapjes. Een gezin dat voor ons liep, keek even in de struiken, maar toen wij daar zelf een blik wierpen, viel daar niets meer te zien. Tot we opeens een klein meisje hartverscheurend hoorden snikken. Vanuit mijn ooghoeken zag ik iets bewegen en op nog geen halve meter van mij zag ik een aapje dat de bomen in sprong met een koekje dat hij net van het meisje had gestolen. De snoodaard. Pas later zagen we overal borden waarop stond dat je voedsel goed moest wegsteken. I wonder why. (En nee, het aapje hierboven was niet de snoodaard in kwestie. Hij of zij was volledig onschuldig.)
Ik heb dieren aangeraakt waarvan ik niet dacht dat ik ze ooit in mijn leven zou aanraken. Een giraffe (ik kan het nog steeds niet helemaal geloven), een pelikaan,… Zo leerde ik dat pelikanen ontzettend zacht zijn en ook verschrikkelijk nieuwsgierige beesten zijn. Ze proberen alles in hun bek te krijgen waaronder ook mijn fototoestel, wat leuke beelden opleverde, én de hoofden van verschillende kinderen. We zagen zo een trauma of twee ontstaan. Dus tip voor de mensen die naar Pairi Daiza gaan: pelikanen proberen alles in hun bek te steken. Waarschuw dus even uw kinderen anders kunnen ze er een trauma voor het leven aan overhouden. Het is maar dat u het weet.
Daarnaast stonden Het Vriendje en ik te kijken naar hoe geweldig dit park is ingericht. Het heeft zoveel meer te bieden dan enkel de dieren. De dieren stelen natuurlijk wel de show, dat spreekt voor zich, maar de inrichting, de decoratie, het oog voor detail maakt het helemaal af en maakt de ervaring des te indrukwekkender. Het Vriendje is nogal gefascineerd door planten en hij heeft zijn ogen uitgekeken. Ik was dan weer helemaal gek op alle beelden die je overal in het park kan spotten. De olifantenfonteintjes aan de Ganesha tempel waren veruit mijn favoriete detail in heel het park. Het viel ons ook op dat er ruimte was in dit park. Zaterdag was een prachtige zomerdag en er was behoorlijk wat volk op de been, maar er was altijd genoeg ruimte om te wandelen. Ideaal voor mensen zoals mezelf die een beetje moeite hebben met slenteren.
Naast het park heb ik ook ontzettend genoten van de lunch met de andere bloggers. Het verbaasd me iedere keer opnieuw hoe geweldig andere bloggers zijn. Het was super om Kelly en Lobke nog eens terug te zien en het was fijn kennismaken met Heidi, Mama van Vijf en Dietemiet. Also: lang leve assertieve kindjes die er voor zorgden dat iedereen, inclusief de volwassenen, een ijsje kreeg. Het Aziatische buffet op zich was geweldig (hmmm… samosa’s), maar het ijsje maakte het helemaal af. Er is ergens fotografisch bewijs van mijn enthousiasme voor mijn ijsje. Ergens. 😀
Kijk zeker ook eens op de blogs van Kelly, Lobke, Heidi, Mama van Vijf en Dietemiet om hun ervaringen te lezen. Het is geweldig om te zien hoe één dag door andere mensen zo anders én toch allemaal hetzelfde kan ervaren worden.
Een park voor jong en oud, zeggen ze over Pairi Daiza en ik kan ze geen ongelijk geven. In eerste instantie vond ik het een beetje vreemd dat ik als kinderloze blogger was uitgenodigd om naar zo’n blogdag te gaan. Uiteindelijk is een dierentuin toch voornamelijk gericht op gezinnen die een dagje iets leuks willen gaan doen. Maar Pairi Daiza is écht een park voor jong en oud én alles er tussenin blijkbaar ook, want wij als koppel hebben ontzettend genoten van ons dagje in dit prachtige park. Een perfecte afsluiter voor mijn jaren als twintiger. 😀
En dan nog een paar foto’s, omdat ik het niet kan laten. Ik nam in totaal 402 foto’s. Vierhonderdentwee. Ahum. Even een selectie maken bleek niet bepaald evident te zijn.
Baby waterkiekens. Waterkuikens? Of om het met de woorden van Het Vriendje te zeggen: “Dat zijn precies zwarte, pluizige tennisballen met pootjes”. Perfecte omschrijving.
En om in het thema babydieren te blijven: baby olifantje. Te schattig voor woorden.
Strike a pose! Vogue! Een verdacht fotogenieke schildpad. Ik stond te kijken van de gigantische hoeveelheid schildpadden dat er in Pairi Daiza zijn en blijkbaar heb ik een fascinatie voor die dieren, want van de 402 foto’s die ik heb getrokken staan er op minstens 50 een schildpad.
Schildpadden en leguanen zijn trouwens de beste maatjes, zo blijkt. Deze leguaan gebruikte de schildpad als hoofdkussen. Dat ligt wel lekker comfortabel zo’n schildpad, volgens meneer de leguaan.
Het ziet er een zachte spin uit, maar ik was toch precies blij dat ze achter glas zat. Ik vermoed dat ze naast zeer zacht ook wel een beetje zeer gevaarlijk is.
Het was wat warm voor deze grote poezen.
Dus… Ik ben niet van de grootsten en daarmee wordt er te pas en te onpas wel een keertje “Haha! Kathleen past daar waarschijnlijk wel in” gelachen. Af en toe kruip ik dan wel eens in vreemde, kleine ruimtes. Het is een bezigheid als een ander. Dus toen ik dit gat in een boom zag, sprak ik de gevleugelde woorden: “Oh! Daar pas ik wel in,” en ik kroop er in. Blijkbaar kon ik er zelfs in rechtstaan, want het was een volledig holle boom.
En zo ziet een holle boom er langs de binnenkant uit, voor de nieuwsgierigen.
Mijn favoriete foto’s van de hele dag trok ik uiteindelijk met mijn smartphone in het prachtige aquarium (dikke aanrader!). Ik ben absoluut geen fan van kwallen, maar boy, leveren die beesten even een magische foto op.
Zijn jullie al in Pairi Daiza geweest? Plannen om er binnenkort eens naartoe te gaan?
Schitterende foto’s! Mijn vriend moet de foto’s die hij heeft genomen (wij gingen in juni, voor mij toen ook de eerste keer) nog altijd bewerken, boehoe.
Wat een leuke foto van die pelikaan! Leuk ook om te lezen dat pelikanen alles in hun bek willen stoppen, nooit geweten. Kan me voorstellen dat kinderen een trauma oplopen, haha. Slim om er even rekening mee te houden.
Ik heb nog zo? Halve week van mijn verlof op te vullen. Je brengt me op ideeën… 🙂
Ooit wil ik daar ook nog eens naartoe. Misschien als mijn metekindje groot genoeg is?
Die foto van de pelikaan is té grappig!
Die pelikanen waren zo grappig! Geweldige foto zeg! Allez, ‘t zijn hier allemaal schone foto’s, amai. Jullie hadden serieus geluk met het weer. Wij gingen zondag en het was tot een uur of vier bewolkt. Ik vond dat op zich totaal niet erg, want ik heb het niet graag te warm, zeker niet als ik omgeven word door een massa mensen (wij hebben wel veel moeten slenteren…), maar voor schone foto’s helpt de zon natuurlijk 🙂 Mijn batterij was trouwens net plat bij de kwallen. Echt, zo balen. Nog een geluk dat ik mijn smartphone ook bij had.
Supermooie foto’s!
Ik ben er nog nooit geweest, maar jouw prachtige foto’s zorgen misschien wel voor verandering. 🙂
die pelikanenfoto, die verdient een prijs!
Ik was vorig jaar in Pairi Daiza en het is sindsdien mijn favoriete park. Ik stond er ook van versteld hoe zacht pelikanen zijn, dat had ik helemaal niet verwacht. Verder mocht ik nog een olifant een peer geven en stond ik me minstens een uur te vergapen aan de panda’s. <3 <3 <3
supertoffe foto’s!
Hihi, die pelikanenfoto is briljant!!
Wauw Kathleen, wat een prachtige foto’s! Ik ben er nog nooit geweest en eigenlijk niet zo’n grote fan van dierentuinen. Want ja, uiteindelijk zitten die beesten daar toch ook maar opgesloten in hokken die meestal veel te klein zijn en al, maar dit park ziet er een pak anders uit!
Nog een late gelukkige verjaardag gewenst!! De foto’s van Pairi Daiza zijn prachtig en grappig op z’n Kathleens 🙂
Gelukkige verjaardag gisteren!!!
Pairi Daiza is de max. Daar geniet ik weer van alles, een waar paradijs op aarde.
Het is echt een top dierenpark en het staat zeker nog op de planning voor de nabije toekomst. En inderdaad de ruimte en aankleding zijn toch wel uniek in België (en Europa)
Die pelikaan: fantastisch! Briljante foto!
Ik geloof dat dit park nog een reden is om weer eens de grens over te steken (naast dat Belgische steden leuker, Belgisch bier lekkerder en Belgische mensen aardiger zijn dan hun Nederlandse equivalenten). Heel mooi!
Die pelikanenfoto is top! Ik zie de laatste week overal pretverhalen over Pairie Daiza verschijnen. Ik zal toch eens moeten gaan!
Wat een ongelofelijk mooie foto’s! Welk fototoestel gebruik je? Vooral die met de pelikaan en de giraf zijn geweldig.
Wij zijn een paar weken geleden voor mijn verjaardag ook naar Pairi Daiza gegaan, maar het is ons toen echt niet meegevallen. Niet omdat het park niet mooi is (integendeel, ik was er al twee keer geweest en ik vind het het mooiste dierenpark van heel Europa), maar omdat er simpelweg veel te veel volk was. We hebben de helft van de “attracties” niet kunnen doen omdat we niets konden zien of niet meer bij in de gebouwen geraakten. Of we geraakten er wel in, maar kregen langs alle kanten ellebogen en kinderwagens tegen ons lijf. Ze hadden die dag eigenlijk beter een limiet gezet op het aantal mensen dat binnen mocht, want het was echt niet aangenaam. In september ga ik nog eens als herkansing, en dan ga ik er een dagje vakantie voor nemen in de week, hopelijk valt het dan beter mee (nu was het op een zondag).
En o ja, gelukkige verjaardag veel te laat 🙂
Wij brachten onlangs ook een bezoekje aan Pairi Daiza en ik kan jouw conclusie alleen maar volmondig beamen. Echt een park waar iedereen van kan genieten. Mijn verslagje vind je hier: http://yab.be/2015/07/09/een-droomdag-in-pairi-daiza/
[…] Daiza zat nog ergens in mijn achterhoofd, van toen Kathleen en Kelly er over schreven. Dus toen mijn lief liet blijken dat hij naar Lille wilde (voor de Apple […]