The Museum of Extraordinary Things

The Museum of Extraordinary Things - Alice HoffmanEr zijn boeken die je wil lezen omwille van de geweldige cover. Er zijn boeken die je wil lezen omdat je al zoveel hebt gelezen van dezelfde auteur en je zijn schrijf- en vertelstijl helemaal geweldig vindt. En dan zijn er boeken die je wil lezen enkel en alleen omwille van de titel. The Museum of Extraordinary Things van Alice Hoffman was er zo ééntje voor mij.

Coralie Sardie groeit om in het Museum voor Zonderlinge Zaken op Coney Island. Haar vader heeft hier een hele collectie vreemde planten en dieren uitgestald, maar iedere zomer komen er ook levende Zonderlinge Zaken. Zo is er de Wolfman, het Vlindermeisje,… Coralie zelf is ook één van deze levende Zonderlinge Zaken, de Meermin, en daarom voelt ze zich thuis tussen al deze vreemde mensen die anders zijn dan anders. Wanneer ze op een nacht een jongeman foto’s ziet nemen vlakbij de rivier, ontdekt ze dat ze net als gewone mensen verliefd kan worden. Eddie Cohen is een Joods Orthodoxe immigrant die zijn geloof achter zich heeft gelaten en nu probeert rond te komen als fotograaf. Hij brengt de stad New York in beeld aan het begin van de 20ste eeuw en tegelijk wordt hij ingeschakeld om een vermist meisje terug te vinden nadat ze verdween tijdens de beruchte Triangle Shirtwaist Factory brand. De zoektocht naar dit meisje brengt Eddie en Coralie samen.

Ik wou dit boek écht leuk vinden. Vijf sterren leuk. En ik had dan ook hoge verwachtingen van dit boek. Ik verwachtte geweldig kleurrijke personages in zo’n museum met ongelofelijke achtergrondverhalen in een prachtige, maar ietwat sombere omgeving. Maar om eerlijk te zijn is het nogal… gewoontjes en dat terwijl het over “extraordinary things” zou moeten gaan.

Het is zeker geen slecht boek, dat niet, maar het is geen boek dat me bijzonder lang zal bijblijven of dat ik ooit nog een keer wil lezen. Het duurde héél lang voor het verhaal op gang kwam. Pas toen ik nog maar honderd pagina’s te gaan had, dacht ik: “Ah, er gebeurt eindelijk iets!”. Daarvoor kreeg je vooral het achtergrondverhaal van de twee hoofdpersonages en dat was best wel in orde, maar niet zo heel boeiend.

De relatie tussen Eddie en Coralie in dit boek was ook niet bepaald bijzonder. Het was een stevige holderdebolder-liefde en dat is niet zo mijn ding. Zij ziet hem één keer ‘s nachts in het bos en weet dat hij de ware is. Hij ziet haar voor het eerst en weet dat hij niet meer zonder haar kan. Ugh. Ik haal veel meer plezier uit de opbouw naar een relatie dan het boem-pataat-iedereen-hopeloos-verliefd soort verhaal.

Wat ik wel heel knap gedaan vond, was de setting van het verhaal, hoe alles werd omschreven en opgebouwd. Er speelt zich zowat in ieder deel van New York een stukje van dit verhaal af en daardoor krijg je wel een goed beeld van hoe de stad er uit zag aan het begin van de vorige eeuw, wat de problemen waren die toen leefden en hoe de sfeer er was. Voor mij was de stad zelf eigenlijk het hoofdpersonage in dit boek. Vreemd genoeg. Ik probeer zelf nog altijd uit te vlooien hoe dat net kan, maar op de een of andere manier is het dus zo.

Het boek is intussen ook verkrijgbaar in het Nederlands onder de titel Het Museum voor Zonderlinge Zaken. Op Bol.com betaal je €19,95 voor de papieren versie en €9,99 voor de digitale versie.