Tijdens mijn opleiding journalistiek moesten we voor een of ander vaag vak aan familie en vrienden vragen wat onze goede en slechte karaktereigenschappen waren. Tussen die slechte karaktereigenschappen stond dat ik me nooit goed op meerdere projecten tegelijk kon focussen. Vooral als het druk was, bleek dat een probleem te worden. Die karaktereigenschap blijkt nog steeds aanwezig te zijn, zo merk ik de laatste weken.
Er speelt momenteel heel wat in het leven. Zaken die ik hier niet wil en ook niet kan delen omdat er nog zoveel onduidelijkheid is. Het zijn zaken die alle ruimte in mijn hoofd innemen en die serieus wat energie vreten. Zo gaat dat nu eenmaal in het leven. Je hebt periodes waarin alles rustig lijkt voort te kabbelen en je hebt periodes waarin alle mogelijke zaken die stress veroorzaken tegelijk op je dak terecht komen. Het leven. U weet wel. En maak jullie geen zorgen: iedereen is gezond. Dat is het belangrijkste toch? Volgens mij is dat echt wel het belangrijkste, want al de rest, dat komt allemaal uiteindelijk wel in orde. This too shall pass en zo.
Maar dus zoveel gedoe aan mijn hoofd en zoveel activiteit in mijn hersenpan wil ook zeggen dat ik er even niet op regelmatige basis toe kom om grappige/nuttige blogberichten te schrijven. Daar heb ik meestal op het einde van de dag de energie niet meer voor. Helaas. Geen paniek, ik blijf bloggen. Na negen jaar ga ik deze blog niet opeens opgeven omdat het even een turbulente periode is in het leven. Nope. Op dit moment kan ik mij tijdelijk niet focussen op Verbeelding. Maar nee, geen paniek, echt niet nodig. Ik ga de komende tijd schrijven wanneer ik zin, inspiratie en energie heb.
Soit. Ik wil niet de blogger zijn die heel de tijd vage berichten publiceert, maar af en toe zit er niets anders op. Als een deel van die zaken zijn uitgeklaard, of wie weet allemaal en kijken lachend terug op deze periode, dan schrijf ik er hier ongetwijfeld wel een berichtje over. Nu is het even tanden op elkaar en doorbijten.
Dames, heren, ik presenteer u: het leven zoals het is. Prioriteiten stellen en zo. Lekker volwassen doen.
Wat het ook is Kathleen: veel sterkte!
Ik heb momenteel ook een moeilijke periode en merk dat het me 100 keer zo veel moeite kost om lekker vrolijke blogposts te produceren.
Goed dat je prioriteiten stelt. Veel succes.
Oei oei, Kathleen. Ik hoop dat je het allemaal wat kan bolwerken, en je blog die zal wel niet weglopen. Doe vooral gewoon waar je je goed bij voelt!
Ik hoop dat het binnen x aantal tijd allemaal zal opgeklaard zijn voor je.
Och, wij lopen niet weg zenne! 🙂
Veel succes met de prioriteiten en hopelijk vooral zo snel mogelijk terug een rustig hoofd!
Ooo …Ik mis je nu al! 😉 Neeneen, neem maar rustig alle tijd die je nodig hebt, zolang je daarna terug komt is het goed. Zoals je zegt: this too shall pass. Blijven gaan met die banaan x
Het leven deed mij van ongeveer dagelijkse posts naar eens om de zoveel dagen gaan, al zit er nu (denk ik) wel wat meer inhoud in. Bij mij is dat leven alleen maar een verhuis, 2 meestal lieve energievretertjes van ‘s morgens tot ‘s avonds; buiten eenzaamheid geen echte dompers en zelfs dat zorgt voor een “te moe om nog te bloggen” gevoel. Wat moet dat dan niet zijn met een “tanden op elkaar en doorbijten”-gevoel? Ik wens je lichtpuntjes in stressvolle dagen, dat de vage zaken steeds duidelijker worden en dat this too shall pass, liefst voordat je draagkracht opgebruikt is. Courage!
succes! sterkte! moed! … !
go empty that head! En we blijven komen, we blijven komen!
Gezondheid is zeker het belangrijkste (daar kan ik uit ondervinding over meespreken) – maar daarmee wil ik andere problemen zeker niet minimaliseren. Ik hoop dan ook dat er snel wat opheldering voor je volgt en je niet te lang op je tanden moet bijten. Veel sterkte.
dikke knuffel X!
Wat het ook is dat je zorgen baart, neem de tijd. En vergeet jezelf niet.
Komt goed! Met tijd en boterhammen! En wij zwieren hier intussen wel met de pomponnekes!
Bloggen is een hobby, niets moet, alles mag. En als de dagelijkse beslommeringen soms te hard aan de deur kloppen, is het normaal dat het hier wat stiller is. Geen nood, wij blijven de weg naar hier vinden 🙂
“Het komt allemaal wel weer goed” zou Brigitte Kaandorp zingen.
En ondertussen lopen wij inderdaad niet weg.
Zorg goed voor jezelf! We zullen inderdaad niet gaan lopen 🙂
En ondertussen gaan we ons keihard verdiepen in je superinteressante cursus, ha!
Voor alles is een tijd.
Alles gaat voorbij! Dat is het belangrijkste om voor ogen te houden 🙂 Veel sterke in ieder geval met het doorbijten! We blijven trouw op post hier op je blog 😉
Neem je tijd maar, we lopen niet weg.
Véél sterkte en dat alles mag goed komen.