Toen ik voor het eerst vertelde over mijn bordspeltrauma, reageerden jullie massaal met suggesties. Het meest genoemde spel was Dixit. Dat zou helemaal mijn ding zijn volgens jullie, omdat het met woorden, creativiteit en verbeelding te maken heeft.
Het vorige spel, Cup King, kon perfect gespeeld worden met twee. Daarvoor moesten Het Vriendje en ik dus geen extra slachtoffers inschakelen. Om Dixit te spelen heb je echter drie tot zes spelers nodig. Wie beter om in te schakelen bij het spelen van dit spel dan de persoon die me een klein trauma bezorgde aan bordspelen? Zuslief was meteen te vinden voor een middagje Dixit spelen toen ik het haar vroeg. Uiteraard vloog zij meteen in de spelregels terwijl ik mijn hart vasthield. Gelukkig waren Het Vriendje en De Schoonbroer ook van de partij om mij mentaal bij te staan.
Iedere speler kiest aan het begin van het spel een kleur en krijgt vervolgens een pion in de vorm van een konijntje in zijn kleur en genummerde kaartjes van één tot zes in zijn kleur. Het spreekt voor zich dat ik roze koos. Jawel. Het konijntje is je pion op de spelbord waarop de scores worden bijgehouden. De genummerde kaartjes komen van pas bij het raden naar welke van de geïllustreerde kaarten de kaart van de verteller is. Aan het begin van iedere ronde krijgt iedere speler een aantal van de geïllustreerde kaarten.
Eén iemand begint als verteller en omschrijft een bepaalde kaart aan de hand van een woord, een uitdrukking, een zin, een geluid,… De andere spelers geven vervolgens één van hun kaarten waarvan zij denken dat het wel bij de omschrijving past aan de verteller. De verteller schudt vervolgens de kaarten even en legt ze met de illustratie naar boven op tafel. Dan is het aan alle spelers behalve de verteller om te raden welke de kaart van de verteller was. Dit doen ze door een genummerd kaartje bij de kaart waarvan zij denken dat het diegene van de verteller is te leggen.
En dan komt de puntentelling. Die heeft ons een paar keer serieus van de wijs gebracht, maar gelukkig is er Zuslief die helemaal opging in het spelreglement en de puntentelling. Het werd me tijdens onze eerste ronde al weer zeer duidelijk waarom ik een trauma had overgehouden aan bordspelen spelen met Zuslief. Maar de puntentelling klopte uiteindelijk wel dankzij haar. Soit. Ik denk toch dat de puntentelling klopte. Ik ben er nog altijd niet helemaal zeker van. Uiteindelijk heb ik twee van de drie rondes gewonnen, dus mij ga je alleszins niet horen klagen. Nope.
Ik stond er eigenlijk van te kijken hoe goed jullie, mijn allerliefste lezertjes, mij eigenlijk kunnen inschatten. Want ja, dit is echt een spel voor mij. Daar waar Zuslief moeite had met dit spel, vond ik het heerlijk. Je moet weten, Zuslief is eerder wetenschappelijk aangelegd. Daar waar ik altijd moeite had met wiskunde, fysica en chemie, waren die vakken voor haar altijd een eitje. De neiging hebben om cijfers om te draaien helpt meestal niet echt bij zulke exacte wetenschappen. Neem het gerust van mij aan, ik heb het proefondervindelijk mogen ondervinden. Ik was dan weer beter in taalvakken en dagdromen. Moest dagdromen ooit een vak zijn geweest, man, ik had er ongetwijfeld in kunnen doctoreren.
Ergens is het naast een spel rond woorden en verbeelding, ook een spel waarbij je je tegenstanders moet kunnen inschatten. Zuslief viel een paar keer door de mand als verteller doordat ze nogal letterlijke omschrijvingen gaf van de illustraties op haar kaart. Als alle andere spelers de kaart van de verteller kunnen aanduiden, dan krijgt de verteller uiteraard geen punten voor die ronde. Aangezien zowel Het Vriendje, De Schoonbroer en ik door hadden dat Zuslief het soms een beetje te letterlijk aanpakte, konden we haar kaart er regelmatig zo uitpikken. Daardoor heeft de zus een paar kostbare punten aan haar neus voorbij zien gaan. Ik ben er ook een keer of twee in geslaagd als verteller om té vage omschrijvingen te geven, waardoor ik ook geen punten kreeg omdat niemand mijn kaart raadde. Boe! Het is dus een kwestie van de gulden middenweg vinden als verteller.
Mijn neefjes van vier en zes hebben gefascineerd meegekeken terwijl we speelden, maar zelf was het nog net iets te moeilijk voor hen om mee te spelen omdat er op een abstracte manier moet worden gedacht. Ze waren heel erg fan van de illustraties op de kaarten en ik geef hen geen ongelijk. Die illustraties zijn echt prachtig en ik heb mijn ogen ook uitgekeken. Hoewel het misschien geen spel is voor jongere kinderen, zag Zuslief, die momenteel een opleiding leerkracht Lager Onderwijs volgt, er wel iets interessant in voor kinderen van acht à tien jaar. Ze ging er misschien eens mee aan de slag gaan tijdens een van haar stages.
Mijn gezelschap en ik hebben ontzettend genoten van dit spel. Zelfs Zuslief liet op het einde weten dat ze het graag nog een keer wilde spelen. Het is een heel uniek spel en ik begrijp nu volledig waarom het zoveel prijzen heeft gewonnen en waarom het mij massaal werd aangeraden. Natuurlijk is het nogal moeilijk om te zeggen of dit nu mijn allerfavorietste bordspel ooit is. Het is nog maar het tweede spel dat ik speel en ik heb nog maar weinig om mee te vergelijken, maar ik moet zeggen dat Dixit toch een ontzettend grote kanshebber is.
Dixit is verkrijgbaar bij online verkrijgbaar bij onder andere Bol.com. Het basisspel kost €29,99, maar er zijn ook een aantal uitbreidingsset en andere edities verkrijgbaar zodat je nog meer geïllustreerde kaarten hebt om mee aan de slag te gaan.
al een tijdje onze favoriet (vooral met de uitbreidingen)
Dat spel ziet er heerlijk uit! De illustraties zijn echt prachtig. Ik ga toch ook eens kijken of ik dat spel kan vinden 🙂
En, mag ik mee doctoreren in dagdromen? Dat zou nu eens iets zijn waar ik mij aan zou kunnen zetten!
Op ons laatste Waanzinnig WeerwolvenWeekend ook gespeeld, en helemaal fan: leuke illustraties, heerlijk inschatten en die gulden middenweg die toch o zo belangrijk is. Geniet er nog van!
Oh, echt iets voor mij. Officieel ook een spelletjeshater, maar zodra er taal mee gemoeid is, ben ik meestal wel graag van de partij!
Ik ken dit spel helemaal niet, maar het lijkt me echt iets voor mij. Creatief zijn met woorden en je tegenstander inschatten… Ja, misschien toch iets om eens tijdens de feestdagen te proberen :-).
Ik vind dit echt een geniaal spel! Het is echt de favoriet op alle spelletjesavonden! Ook zonder puntentelling is het heel erg leuk! En ook zonder de kaarten. We hadden een keer niet de versie voor 6+ spelers en we waren met 15. Toen hebben we een stapel vakantie foto’s gepakt die ik nog had liggen en hebben we het daarmee gespeeld, was ook heel leuk!
Ik ga trouwens meteen de uitbreidingset op mijn verlanglijstje zetten, dan vergeet ik dat volgend jaar niet! 😉
Hihi, ik wist dat je het leuk ging vinden! Zelf ben ik ook geen spelletjesstrateeg, maar dit spel ligt me wel (tot grote frustratie van mijn vriend die dus ook meer wetenschappelijk aangelegd is 😉
Ik was ook een van de mensen die ervan overtuigd was dat dit spel je wel zou bevallen. Zelf leerde ik het via mijn nichtje kennen. Misschien moet ik haar alvast vragen om het vrijdag terug mee te nemen want dan hebben we een spelletjesavond.
Hé. Wat tof. Ik ga het cadeau geven aan mijn zoon van 12 en dan kunnen we het allemaal samen spelen.
Jij en je zus klinken wel precies zoals ik en mijn zus. Mijn zus is ook wat wetenschappelijker aangelegd en ik ben een dromer 🙂 Ideaal spel zou dit dus moeten zijn om eens van haar te winnen lees ik zo haha. 🙂