Gelezen

Uitlezen of opzij leggen?

Als je veel leest, dan ga je altijd wel een keer een boek tegenkomen waarvan je denkt “meh”. De ene keer heb je de energie om je erdoor te worstelen, de andere keer lukt het je voor geen meter. Maar wat doe je dan? Worstel je verder en lees je het boek uit of leg je het boek opzij en kijk je er niet meer naar om?

Zelf probeer ik ieder boek dat ik begin uit te lezen. Vorig jaar was er welgeteld één boek dat ik bewust opzij heb gelegd omdat ik na ongeveer 15% wel door had dat het absoluut niets voor mij was. Het ging toen om een boek dat ik moest lezen voor het leesclubje. Ik wist dat ik er de keer dat we dat boek gingen bespreken niet bij kon zijn, dus het leek me geen ramp dat ik het niet uitlas. Maar nu heb ik hetzelfde voor. Deze keer met Daar is hij weer van Timur Vermes. Toevallig weer een leesclubboek.

Kruimel had me al gewaarschuwd op Goodreads. Ze had een reactie achtergelaten waarin ze schreef dat het haar maar niet lukte om door het boek te raken. Het ding is dat Kruimel haar leessmaak en de mijne vrij goed overeenkomen. Dus als zij een boek niet helemaal top vindt, dan bestaat de kans dat ik dat ook niet helemaal geweldig zal vinden. En zo geschiedde.

Ik zit nu ongeveer in de helft van Daar is hij weer en de eerste honderd pagina’s waren ok, maar na die honderd pagina’s had ik het er wel mee gehad. Hitler die opeens opduikt in de 21ste eeuw was leuk… voor ongeveer honderd pagina’s. Daarna wordt het allemaal een beetje teveel van hetzelfde en is de lol er zo wel een beetje af. Oh! En als we het toch hebben over grappen. Er is één grap die moest uitgelegd worden door de vertaler in een voetnoot. Letterlijk. Het is een grap die werkt in het Duits, maar die in een vertaling gewoon op niks slaat. Dat was bij mij ook een dooddoener om eerlijk te zijn. Soit. Dit moet uiteraard geen recensie worden van het boek in kwestie.

Ik heb mezelf lang voorgehouden dat ik een boek dat ik begin ook moet uitlezen. Dat is een beetje zoals die gekke kronkel dat je je bord moet leeg eten. Ook die regel klopt niet helemaal. Als je geen honger meer hebt, moet je jezelf niet forceren om toch alles op te eten. Waarom zou ik mezelf dan forceren om dan toch een boek uit te lezen en daardoor misschien weer in een reading slump terecht komen?

Het ding is dat ik momenteel even niet de energie heb om er in verder te lezen. Het boek dat ik hiervoor las, Cruel Beauty van Rosamund Hodge voor de geïnteresseerden, was ook niet bepaald een van mijn favorieten en dat heeft zowat al mijn worstel-goesting opgeslokt. Ik weet dat ik Daar is hij weer best uitlees om erover mee te kunnen praten tijdens het leesclubje. En hoewel ik heel graag wil meepraten, heb ik toch besloten het te laten voor wat het is. Ik heb meer dan tachtig boeken in mijn boekenkast staan die ik wél wil lezen. Waarom dan tijd verspillen met een boek dat me helemaal niet kan boeien en waar ik me zelfs aan erger?

Ik heb na ongeveer de helft te hebben gelezen een mening gevormd over dit boek, namelijk dat het niets voor mij is, dat ik mij er aan erger, dat ik een verhaal mis, dat het moeilijk doen is om moeilijk te kunnen doen, dat het weer zo’n gehypet boek is dat eigenlijk de moeite niet waard is en dat het mij niet genoeg kan boeien om verder te lezen. Punt. Dat is ook een mening over een boek. Daarmee kan ik ook naar het leesclubje stappen en daarom ga ik het ook afvinken als “gelezen” in Goodreads, maar ga ik het één ster geven. Nah.

Durven jullie al eens boeken opzij te leggen die niet in de smaak vallen? Of blijven jullie verder ploeteren tot het helemaal uitgelezen is. Vinden jullie dat je na het lezen van de helft van een boek (of minder) je een duidelijk mening kan vormen over een boek?

You Might Also Like

  • Literasa

    Volkomen begrijpelijk. Ik durf gerust een boek niet uitlezen als ik het niet goed vind (vroeger had ik hier meer schroom voor, nu niet meer). Iets wat je doet in je vrije tijd mag geen last/ plicht worden…

  • Voskosmos

    Heel herkenbaar! Ik heb dat jaren ook gedaan, mijzelf verplicht om een boek dat ik niet goed vond toch uit te lezen. Maar opeens heb ik de klik gemaakt, en heb ik beslist dat het geen zin heeft om mijn leven bewust te verspillen, en zeker niet aan dingen die alleen ik mijzelf opleg. Dus sindsdien lees ik boeken niet meer per se uit, of zet ik een stomme film gewoon na een kwartier af. Het gebeurt gelukkig niet veel, het is zelfs nog maar amper voorgekomen. Maar de laatste waar het bij gebeurde was… Daar is hij weer 🙂 Maar ik heb hem wel nog niet opgegeven, soms kan je ook gewoon even niet in de mood zijn voor een bepaalde stijl van boek en een paar maanden later dan weer wel. Dus ik ga hem nog één kans geven en dan beslissen of ik hem wel of niet opgeef.

    • Kathleen

      Hahaha! Ik ben dus niet de enige. Oef. Zelf ga ik dat boek niet opnieuw oppakken, denk ik. Het heeft zijn kans gehad en… meh.

  • Sophie

    Ik heb ook lang gehad dat ik vond dat ik een boek ook uit moest lezen, maar ben daar de laatste tijd wel van op terug gekomen. Wel merk ik dat ik makkelijker stop in een ebook dan een boek van papier. Die leg ik toch lastiger opzij. Het is gewoon zonde van je tijd om je te ergeren aan een boek wat je eigenlijk helemaal niet interesseert.

  • Margot

    k raakte ook maar niet door dit boek heen en heb het ook weggelegd na een pagina of 100. Ik doe het de laatste tijd steeds vaker. Mijn tijd is ook wat waard, ik vind het zonde om met tegenzin te blijven lezen terwijl er inderdaad ook bij mij zoveel boeken in de kast staan waar ik wél graag in wil beginnen!

  • Anneke

    Ik heb vorig jaar een paar boeken gehad waar ik niet doorheen kwam. Die heb ik uiteindelijk aan de kant gelegd, zelfs weggegeven aan iemand die er hopelijk wel doorheen komt, want ik wist al dat ik die boeken toch niet meer zou lezen. Daarvoor wil en heb ik nog teveel boeken om te lezen. Het moet namelijk wel leuk blijven en niet moeten omdat het moet. Je moet al zoveel in het leven.

  • Stephanie

    Opzijleggen, steevast. Leestijd is (in mijn geval althans) schaarse en dus ook kostbare tijd. Als ik mij tot ergens in het midden van het boek moet ploeteren, weet ik zeker dat de rest me ook niet zal bekoren. Ik zou het echter niet weggooien/stof laten vergaren op de boekenplank maar eerder opzij houden voor een periode waarin ik even zonder boek zit of eens in een vakantieperiode zit waarin ik tijd kan maken om het helemaal opnieuw te proberen. Meestal lag het niet helemaal aan het boek maar wel aan mij & zat ik gewoon niet in de juiste ‘periode’ om het boek te lezen.

  • Becky

    Zelf hanteer ik als regel: minstens 100 blz lezen om een idee te hebben van het boek, maar als het mij na 100 blz nog steeds niet aanspreekt en ik het gevoel heb dat ik mijn tijd zit te verdoen, dan gaat het gewoon terug naar de bib (90% van de boeken die ik lees, komen uit de bib). Ik snap wel dat het misschien moeilijker is om een gekocht boek opzij te leggen, maar anderzijds: er zijn zoveel toffe boeken om te lezen, waarom zou je dan je tijd steken in een boek dat jou niet ligt?

    • Kathleen

      Dit was gelukkig een bib-boek, maar het is inderdaad moeilijker bij boeken die je gekocht hebt. Daar heb je toch je zuurverdiende centen aan gegeven.

  • goofball

    Vroeger verplichtte ik mezelf om boeken uit te lezen…met gevolg dat ik weken/maanden met een gedrocht tegen mijn zin aansleepte en in diezelfde tijd geen andere toffe boeken kon lezen. Beetje zonde van de tijd toch, dus ik ben afgestapt van die regel. Je moet een boek echt een kans geven en niet op 5 p beoordelen natuurlijk, maar als het echt niet klikt, dan is dat zo.

    Grappig genoeg heb ik soms het omgekeerde dilemma: als een boek razendgoed is, wil je continu doorlezen en tegelijkertijd vind ik het al vooraf jammer dat ik aan zo’n snelvaart het boek snel zal uithebben en wil ik het wat rekken :p…door het heel even opzij te leggen. Maar als het echt goed is, lukt dat dan toch niet.

    • Kathleen

      Ik probeer sowieso meer dan vijf pagina’s te lezen voor ik er een oordeel over vel. Na honderd pagina’s heb je meestal wel een goed beeld, denk ik. En dat van té snel door boeken gaan die je goed vindt, dat ken ik ook maar al te goed en daarna dan met een serieuze boekkater zitten, omdat het zo’n mooi boek was en je geen waardige opvolger kan vinden daarna. Zucht.

  • Samaja

    Ik lees meestal een boek uit, ook als ik het niet zo goed vind. Ik hoop altijd dat het nog beter zal worden of dat er nog onverwachte wendingen zullen opduiken, die me plots helemaal zullen meeslepen. Doorgaans gebeurt dat niet… Ik kan me slechts 2 boeken herinneren die ik niet uitgelezen heb omdat ik ze echt niet goed vond en ik vond dat ik mijd tijd verspilde. Ik wil dat ook gewoon kunnen bij alle boeken die me minder liggen, maar het ligt nu eenmaal in mijn aard om door te lezen. Ik heb ook niet graag een open einde, misschien heeft dat er wel iets mee te maken ;-).

  • Kelly

    Ik was de originele versie vorig jaar ook beginnen lezen, maar ik heb het zelfs al vroeger opzij gelegd, ik denk na zo’n 50 pagina’s. Het voelde te veel als zwoegen, en daar had ik geen zin in. Toen ik zag op Goodreads dat je erin was begonnen, dacht ik , hmm, even afwachten wat Kathleen ervan vindt en dan geef ik het misschien toch nog een kans. Maar ha, kijk, ‘t zal wellicht niet voor direct zijn! 🙂

  • zwartraafje

    Oei en Cruel Beauty staat mee op mijn hervertelling-lijstje waar ik er nog een heel deel van wil lezen. Momenteel ben ik bezig in het laatste deel van de Beastly-reeks van M.J.Haag. Vroeger las ik elk boek uit ook al stak het tegen. Gelukkig gebeurd het niet zo vaak dat ik een boek tegen mijn zin uitlees. Als het echt te erg tegenvalt stop ik met lezen. Behalve bij recensieboeken – die moet ik uiteraard volledig lezen.

  • Elisa

    Ik leg ze opzij, maar de onuitgelezen boeken blijven me wel achtervolgen. Als ik mijn goodreads bekijk en zie in hoeveel boeken ik momenteel zogezegd bezig ben, voelt dat altijd als een failure omdat ik de helft daarvan al maanden niet meer heb aangeraakt, haha. Misschien toch maar eens grote kuis houden in mijn goodreads 😉 Ik vind het wel echt vervelend dat ik bv. niet door Freedom van Jonathan Franzen of een Murakami geraak, omdat die boeken mij zo vaak aangeraden worden.

  • Bieke

    Ploeterboeken zijn vreselijk! Tot kortgeleden las ik enkel in bed (dat was voor ik mijn ereader aankocht) en dan dacht ik vaak dat het me niet boeide omdat ik er niet genoeg in doorlas… Om dan idd 150 pg later nog steeds gefrustreerd te zijn en het dan toch opzij te leggen.
    Ik ben nu mijn 4de boek aan ‘t lezen sinds Kerstmis, gelukkig kwam ik er nog geen slecht tegen. Maar als het gebeurt, begin ik gewoon keihard aan een ander boek! Zonder schuldgevoel, nah!

  • Charlotte

    Ik heb dezelfde kronkel. Ik heb tot nu toe alle boeken die ik begon braaf uitgelezen, met 1 grote uitzondering: Moby Dick. Dat vond ik ook zo’n ploeterboek en ik wou over de walvis lezen, maar die kwam er maar niet aan. Achteraf gezien was ik misschien nog te jong voor dat boek (ik was 15 à 16) en moet ik het misschien toch nog een kans geven?

    • Kathleen

      Moby Dick is naar het schijnt echt geen makkelijk boek. Ik heb de herschreven jeugdversie gelezen toen ik jonger was, maar daar ligt de focus dan veel meer op de walvis en niet zozeer op alle rest.

  • Peter

    Je hebt gelijk dat je stopt. Zelf ben ik er nog niet toe in staat geweest :p. Als ik 100 bladzijden ver ben vind ik het zonde om het desbetreffende gedrocht aan de kant te leggen. Stel je nu eens voor dat het toch boeiend wordt en ik iets zou missen! Maar dat is dus nog nooit gebeurd.

  • gerhilde maakt

    Klinkt bekend. Ik ben eigenlijk ook een doorzetter, dus voor mij was het zoeken in de Verbeelding Book Challenge van vorig jaar om een onuitgelezen boek te vinden. Ik denk dat 1984 echt het enige boek was dat ik niet bij de eerste lezing uitlas, maar ik denk dat ik toen te jong was, want ik ben nu wel blij dat ik het een nieuwe kans gegeven heb.

  • Resaarcle

    Dit boek heb ik toch maar uitgelezen, maar ik begrijp wel dat je het ‘gezien’ had na 100 bladzijden. Ik ben nooit door ‘Het Parfum’ en door ‘De Man die door het Raam Klom’ geraakt. ‘Kom hier dat ik u kus’ heb ik ook vaak willen wegleggen, maar ik ben er dan toch doorgeraakt. Uiteindelijk is het toch wel een beetje verspilde tijd, dat blijven lezen in een boek dat je verwachtingen niet inlost.

    • Kathleen

      Grappig toch dat het bij iedereen anders is, de boeken die je opzij wil leggen. Het parfum bijvoorbeeld heb ik als zestien- of zeventien-jarige verslonden. Het was verplichte lectuur op school en het blijft één van mijn favoriete boeken. 😀

  • Sandra

    Vroeger vond ik ook dat je een boek altijd moest uitlezen.
    Ondertussen is het wel al een paar keer gebeurd dat ik een boek niet meer uitlees. Zo kon ik Oma heeft me gestuurd om te zeggen dat het haar spijt niet uitlezen. Geen boek voor mij! Ook La Superba krijg ik maar niet uitgelezen, maar ik denk dat ik er in de zomer weer ga in verder lezen…. Ook de geschiedenis van de liefde is zo een boek. Als mini boek gekocht en bijna tot op het einde uitgelezen en nu is de bladwijzer er uit en weet ik niet meer waar ik gebleven ben…
    Sommige boeken lezen dan weer als een trein… Zoals Station Elf, Bird Box, Val, ….

  • Cindy

    Als ik niet door een boek raak durf ik nu gewoon al eens het laatste hoofdstuk te lezen… en dan kan ik nog beslissen of ik verder ploeter, pagina’s verticaal lees of gewoon het boek opzij leg. Bij onze leesclub had de helft het laatste boek (vijftig van Bavo Claes) wel uitgelezen en de helft niet en dat werd een ongelooflijk fijne en soms pittige bespreking! En je hebt gelijk hoor, er zijn teveel fijne boeken om verder te blijven zwoegen op een boek dat je echt niet ligt!

    • Kathleen

      Ik heb zo’n vermoeden dat dit boek ook tot een paar toffe discussies gaat leiden binnen ons leesclubje. En ik heb ook zo’n donkerblauw vermoeden dat ik niet de enige ga zijn die het boek heeft opzij gelegd. 😀

  • lies

    Vroeger zou ok blijven ploeteren maar nu doe ik dat ook niet meer. Er liggen genoeg andere boeken te wachten.

  • Stéphanie

    Ik heb EXACT hetzelfde gehad met dit boek twee weken geleden!!
    Zo herkenbaar dus wat je schrijft.. Ik heb het zo moeilijk met een boek opzij te leggen want “wat is nu uiteindelijk het einde” of ‘wat als het beter wordt?” maar het voelde ook gewoon aan als verspilde tijd.
    Ik heb dit keer op mijn e-reader dus gekozen voor een soort van snel-lezen, half scrollen naar interessante passages en het uiteindelijk ook afgevinkt als gelezen.
    Overkomt me gelukkig zelden..

  • Lotte

    Ik ben op dit moment toevallig ook bezig aan een boek dat ik niet zo leuk vind. De Geniale Vriendin werd overal zo opgehemeld dat ik enorm nieuwsgierig was. Helaas bevalt het me helemaal niet zoals verwacht, dus nu zit ik in twijfel of ik nog even blijf verder lezen of het opgeef.

  • Silke

    Ik ben een quitter op dat vlak… Noch de zin noch de tijd om boeken tegen mijn goesting te lezen. Gelukkig valt dat niet zo vaak voor!

  • Lizesboeken

    Ik durf inderdaad wel eens een boek opzij te leggen. Er zijn nog zoveel boeken om te lezen en in verhouding zo weinig tijd. Wat ik soms wel doe is het “lastige” boek een tijd opzij leggen, één of twee andere boeken lezen, en dan nog eens proberen. Soms, maar natuurlijk niet altijd, wilt het dan wel eens beter gaan.

  • fieke

    Meestal laat ik me ook leiden door reviews van anderen op Goodreads. Als er een boek op mijn leeslijst staat, en die krijgt van anderen maar twee of drie sterren, dan is de kans groot dat ik toch voor een ander boek zal kiezen.
    Tot nu toe las ik eigenlijk alle boeken toch uit, maar ik ga daarin veranderen denk ik. Veel te veel boeken die wél mijn leestijd verdienen!

  • Le petit requin

    Als ik merk dat ik in een boek niet verder lees omdat het te lastig is / mij totaal niet interesseert en ik mijzelf tegelijk verbied om andere boeken te lezen “want dat ene is nog niet uit”, dan is het tijd om er mee te stoppen. Gelukkig is dat maar heel zelden het geval, maar toch… Soms geef ik die boeken achteraf nog een kans en dan vallen die af en toe net wel heel erg mee: zo raakte ik de eerste keer maar niet in Mrs. Dalloway en ging dat gefrustreerd terug naar de bib. Ondertussen staat het hier in de kast en stond het tussen mijn “beste boeken van 2015” 🙂
    Ik las Daar is hij weer in het Duits; ik vermoed dat dat deels helpt voor bepaalde moppen (alleen al omdat je je Hitler’s stem er makkelijker bij kan inbeelden én omdat je dan tenminste geen voetnoten nodig hebt om grappen uit te leggen, bah!).

  • Pin It on Pinterest