Verdriet is het ding met veren

Verdriet is het ding met verenOndertussen zullen jullie wel al doorhebben dat ik nogal een fan ben van magisch realisme. Dus toen ik zoveel positieve dingen hoorde en las over Verdriet is het ding met veren van Max Porter, een boek vol magisch realisme, moest ik het gewoon lezen. En ik was serieus onder de indruk van dit boekje (spoiler alert).

Nadat een vader en zijn twee zoontjes plots hun echtgenote en moeder verliezen, staat er op een avond een kraai aan de deur. De vader is een expert in het werk van de dichter Ted Hughes. Hughes heeft een hele gedichtenbundel geschreven met als titel Crow. Kraai laat weten dat hij bij hen zal blijven wonen totdat ze hem niet meer nodig hebben. Langzaam maar zeker verwerken de vader en de zoontjes hun verlies en hebben ze Kraai steeds minder en minder nodig.

Verdriet is het ding met veren is een bijzonder kort boekje. Het telt nauwelijks honderddertig pagina’s. Maar het is ook een zeer krachtig boek waar zoveel in zit. Ik vermoed dat ik het nog een aantal keren ga lezen, want ik heb er lang niet alles uit gehaald. Volgens mij is het zo’n boek dat je opnieuw en opnieuw kan lezen en er toch iedere keer een andere boodschap uit kan halen of een nieuw detail in kan ontdekken.

Zelf heb ik nog nooit iets gelezen van Ted Hughes, maar de man speelt ook een bepaalde rol in dit boek. Doordat Kraai gelinkt is aan die dichter, is het ergens ook logisch dat het boek vaak meer aanvoelt als een heel lang gedicht dan als een roman. Met momenten deed de schrijfstijl me zelfs wat denken aan de gedichten van Paul Van Ostaijen. Heel dat dichterlijke wist ik wel op prijs te stellen. Het maakt het boek soms wat moeilijker om te lezen, maar het zorgt ervoor dat in die honderddertig pagina’s massa’s prachtige zinnen terug te vinden zijn.

Het leven weer oppakken, als concept, is iets voor stommelingen, want ieder verstandig mens weet dat rouw een langetermijnproject is.

Het hele verhaal draait natuurlijk om het rouwproces van de vader en de twee zoontjes. Aan het begin van het verhaal is het pure chaos. De man mist zijn echtgenote en de jongens missen hun moeder. Gaandeweg zie je dat ze de dood van hun echtgenote en moeder een plaats weten te geven. Het drietal groeit meer en meer naar elkaar toe, de jongens worden volwassen, de vader gaat op zoek naar een nieuwe partner. Langzaam maar zeker is Kraai als rouwtherapeut niet meer nodig.

Het is een apart boek. Ergens tussen een lang gedicht, een kortverhaal en een sprookje. Ik zag het ook vergeleken worden met een fabel. Het past niet in een genre, zelfs niet in magisch realisme, en dat maakt het zo uniek. Daarnaast is bijzonder mooi geschreven en heeft het een prachtige, hartverwarmende boodschap. Dit boek gaat hier ongetwijfeld nog een keer gelezen worden. En dan nog eens. En nog eens. Ik kan het jullie alleen maar aanraden.

Dit prachtige boekje kan je kopen bij de plaatselijke boekhandel, maar ook bij Bol. Daar betaal je €14,90 voor de hardcover en €9,99 voor het e-boek.

8 thoughts on “Verdriet is het ding met veren

  1. Ik werd al enthousiast over het boek, tot ik ineens de naam Paul Van Ostaijen zag staan. Brrrrrr. Ik heb een trauma opgelopen op de middelbare school toen ik een volledig semester over hem en zijn schrijfstijl moest leren.

  2. Qua verhaallijn doet het me een beetje denken aan ‘Kalme chaos’ van Sandro Veronesi (en dat heb ik graag gelezen). Een boekje dat bovendien niet al te dik is, met een vleugje poëzie, dat maakt me nu wel benieuwd. Ik houd het zeker in gedachte voor m’n TBR lijstje. Bedankt voor deze tip.

Comments are closed.