The Ballroom

The Ballroom - Anna HopeSoms vind je een boek, soms vind een boek jou. Het laatste was het geval met The Ballroom van Anna Hope. Opeens was het boek daar. Ik weet niet hoe ik het heb gevonden. BookTube? Goodreads? Het liet me in ieder geval niet meer los. Dus las ik het en ik was aangenaam verrast.

Het is de bloedhete zomer van 1911. In een gesticht op het Engelse platteland wordt een jonge vrouw binnen gebracht die even rebelleerde tegen haar fabrieksbaas. Ella vindt dat ze onschuldig is en wil het liefst van al zo snel mogelijk weg van die plek waar ze niet thuishoort. Maar op een vrijdagavond mag ze naar de balzaal gaan. Normaal gezien worden de mannelijke en de vrouwelijke bewoners van het gesticht gescheiden, maar iedere vrijdagavond wordt een dansfeest georganiseerd in de balzaal en komen de mannen en vrouwen samen. Het is daar dat ze de Ierse John leert kennen. Niet alleen wordt ze verliefd op hem, maar ze bekokstoven samen een plan om het gesticht achter zich te laten en een nieuw leven te starten.

Die korte inhoud doet het verhaal eigenlijk absoluut geen eer aan. Het lijkt alsof het een melig, romantisch verhaal is en langs de ene kant is het dat zeker. Langs de andere kant is het zoveel meer. Het is een behoorlijk beklijvend boek. Psychiatrie begin 20ste eeuw was behoorlijk anders dan wat het nu is. Vrouwen die boeken lezen? Hup. Naar de psychiatrie. Even rebelleren tegen de fabriekbazen die je uitbuiten? Hup. Naar de psychiatrie. Even een dip na het verlies van je kind en vrouw? Hup. Naar de psychiatrie. Stiekem even masturberen? Hup. Naar de psychiatrie. Moest ik toen geleefd hebben, had ik waarschijnlijk heel wat van mijn levensjaren doorgebracht achter slot en grendel in zo’n gigantisch gesticht.

Blijkbaar was er in 1911 in Engeland ook een wetsvoorstel om mensen uit een lagere bevolkingsklasse (die dus meer kans hadden om in de psychiatrie terecht te komen) te castreren zodat ze zich zeker niet konden voortplanten. Dat wetsvoorstel speelt vreemd genoeg een heel grote rol in dit boek. Daarnaast is de vraag “wat is ‘gek’ nu eigenlijk?” altijd zeer aanwezig. John, Ella en een aantal andere patiënten leer je beter kennen en je vraagt je als lezer steeds af waarom ze daar zitten. Terwijl je de jonge dokter hebt die duidelijk bepaalde onverwerkte issues heeft en waarschijnlijk meer thuishoort in het gesticht dat iemand als Ella. Het doet je als lezer heel wat vragen stellen.

De inhoud op zich wist mijn aandacht vast te houden, maar de manier waarop die inhoud werd gebracht was ronduit prachtig. Je kan het grote Victoriaanse gebouw met de lange gangen zo voor je zien, je bent aanwezig op de dansfeesten en je voelt de hitte van die bloedhete zomer. De taal is bijna sierlijk te noemen. Het verhaal wordt verteld vanuit drie verschillende standpunten: John, Ella en Charles (de jonge dokter), maar ze vertellen niet in de ik-vorm waardoor je als lezer een mooi overzicht krijgt. En dat werkte perfect. Het maakte het verhaal helemaal af.

Ik was serieus onder de indruk van dit boek. Zo hard zelfs dat ik intussen verschillende documentaires heb gekeken over gestichten doorheen de geschiedenis. Er is er zelfs ééntje specifiek over het gesticht dat Anna Hope als voorbeeld heeft genomen voor dit boek. Blijkbaar was haar overgrootvader een patiënt daar en heeft ze het boek op zijn verhaal gebaseerd. Zotjes. Soit. Dit boek deed me opnieuw beseffen hoeveel ik hou van historische romans. Het was te lang geleden dat ik er nog een keertje één had gelezen. En nu wil ik meer van dit, want het was echt een pareltje en een dikke aanrader.

Dit boek is helaas enkel verkrijgbaar in het Engels, maar wie weet wordt het ooit wel eens uitgegeven in het Nederlands. Fingers crossed. Je kan de Engelse versie wel vinden op Bol. Daar kost de papieren versie €14,51 en de digitale versie €12,21. Ik ben echt aan het overwegen om naast mijn digitale versie de papieren versie te kopen omwille van de prachtige cover.

3 thoughts on “The Ballroom

  1. Ik lees ook heel graag historische romans, dus dank je voor de tip! Maar ik duim mee voor de Nederlandstalige versie, m’n kennis van het Engels is jammer genoeg niet goed genoeg meer om een roman vlotjes uit te lezen.

  2. Boeken over de psychiatrie spreken mij altijd enorm aan om één of andere reden, dus deze zet ik zeker bij op mijn lijstje.

Comments are closed.