Bloggen anno 2016

Dat het hier even stil was, dat is jullie misschien wel opgevallen. Het is niet bepaald van mijn gewoonte om een maand niet te bloggen, maar soms moet je andere zaken nu eenmaal voorrang geven. Jezelf goed in je vel voelen, om maar iets te zeggen. Maar die blogpauze gaf me ook de ruimte om even na te denken over bloggen zelf.

De afgelopen week stond een beetje in het teken van bloggen en praten over bloggen. Kelly herontdekte Skype en babbelde via die weg een uurtje met mij over bloggen. Kwestie van wat inspiratie op te doen terwijl ze Het Blogboek herschrijft. En daarnaast was er natuurlijk ook de geweldige Meststoffen Meetup met enkele deelnemers van Meststoffen voor jouw blog.

Tijdens die babbels begon ik langzaam maar zeker te beseffen wat mij momenteel een beetje tilt doet slaan en wat ervoor gezorgd heeft dat er hier het afgelopen jaar een pak minder berichten zijn verschenen. Om je een idee te geven, vorig jaar eindigde de teller op 181 berichten. Intussen is het einde van november in zicht en staat de teller op 98 berichten, waarvan, laten we eerlijk zijn, het grootste deel boekrecensies zijn. En ik was duidelijk niet de enige blogger die met dit ei zit.

Anno 2016 draait bloggen voor heel wat mensen om gratis producten krijgen en samenwerken met bedrijven, waardoor mensen die daar minder waarde aan hechten helaas ook de nodige commentaren krijgen. Ik herinner mij een bepaald voorval een tijdje terug waarbij heel wat mama-bloggers een Pritt-pakket hadden gekregen. Een week later plaatste ik zelf een tutorial waarin op de foto een Pritt stond omdat je toevallig een lijmstift nodig had. Eén van de reacties op die tutorial was: “Och, hier ook al of wat?”. Terwijl ik gewoon Pritt lijmstift gebruikte omdat die hier rondslingerde, niet omdat het een gesponsord bericht was.

Ik maak graag zaken die ik hier wil delen en uiteraard wil ik met veel plezier uitleggen hoe ik die zaken maak. Met tutorials. Waarin Pritt lijmstiften worden gebruikt. En ik vertel graag over zaken waar ik zelf dolenthousiast van word. Zo wil ik jullie al weken vertellen over mijn slowcooker die mijn leven de afgelopen weken alleen maar beter heeft gemaakt. Toen kwam ik tot de ontdekking dat een aantal bloggers een slowcooker hadden toegestuurd gekregen om over te schrijven. Ik heb braaf voor de mijne betaald nog voor ik van die actie wist, maar ik durfde er de afgelopen weken niet over schrijven. En dat terwijl ik er het beste stoofvlees OOIT in heb gemaakt.

Ik ben zelf heel hard voorstander van “you do you“, maar ik heb het gevoel dat ik me als blogger steeds vaker en vaker moet verantwoorden. Dat ik onder ieder blogbericht moet zetten “dit bericht werd NIET is samenwerking met een bedrijf geschreven” in plaats van het omgekeerde. Als ik samenwerk met een bedrijf, wat tot nu toe een keer of vijf, zes is gebeurd in een blogcarrière van meer dan tien jaar, dan vermeld ik dat. En ja, er zit een gesponsord bericht aan te komen. Eéntje dat ik graag wilde doen omdat het rond een onderwerp gaat waar ik al een keer over heb geblogd en omdat het iets is wat ik ontzettend graag doe. U weze gewaarschuwd en al. 😉

Voor mij moet bloggen plezant zijn én blijven. Het moet geen extra stress met zich meebrengen, anders sla ik tilt, wat ik de afgelopen maanden heb gedaan. Ik moet er mijn ei in kwijt kunnen. Ik moet mij ermee kunnen amuseren. Ik moet kunnen prutsen en nieuwe dingen uitproberen. Filmpjes maken bijvoorbeeld. Experimenteren met meerdere blogberichten of net minder blogberichten per week. Prutsen aan de layout. Blogberichten posten die op niets slaan. Nieuwe mensen leren kennen. Meningen lezen en delen. Creatieve uitspattingen delen.

En ik wil er vooral mensen door inspireren. Om meer te lezen. Om meer te knutselen. Om eens vaker een stapje buiten hun comfort zone te zetten. Zoiets. Dat ik af en toe een keer een boek of een gezelschapspel opgestuurd krijg, dat is mooi meegenomen, maar daarvoor doe ik het niet. Daarvoor ben ik niet begonnen met deze blog. “Platte commerce” dat past niet bij mij en daar zou ik me helemaal niet goed bij voelen.

Dus ik ga mijn eigen raad volgen en van “you do you” doen. Ik ga lekker mijn eigen Meststoffen cursus nog eens volgen en binnenkort verschijnt er hier zowel een enthousiast, hetzij gesponsord bericht, maar ook een zeer enthousiast, niet gesponsord bericht. Over mijn slowcooker. Omdat mijn liefde voor mijn slowcooker dieper dan de diepste zee is. Nah.

Deze blogpost werd mede mogelijk gemaakt dankzij deze geweldige dames: Kelly, Annelies, Anske, Elke, Evi, Gerhilde, Heidi, Joke, Kelly, Lotte, Patricia, Silke en Sofie. Dit bericht werd niet gesponsord door Clouds in my coffee, maar ik heb er wel bijzonder lekker gegeten en het is een aanrader moest je ooit in de buurt van Gent Dampoort rondlopen met een hongertje.

52 thoughts on “Bloggen anno 2016

  1. Jeej voor eigenwijze bloggers, met de nadruk op wijs 😉 Blij dat je terug je eigen weg hebt gevonden, want die lees ik graag! En jeej voor Get Ready 🙂

  2. Ik blog al zo’n tien jaar (en volg al even lang andere blogs) Ik heb dat heel bewust altijd afgescheiden gedaan, enkel voor een handvol vrienden en familie. Ik haalde op de duur mijn blog uit de Google-resultaten en zette er een paswoord op. De laatste jaren begon het echter harder en harder te kriebelen om toch gewoon terug open en bloot te bloggen, want mijn creatieve ei kreeg ik niet meer gelegd. Het heeft lang geduurd voor ik de stap durfde te zetten, temeer omdat het bloggen na tien jaar zo enorm veranderd was, maar sinds september ben ik er dan toch mee gestart en dat het ei groot was, merk ik aan de ondertussen al meer dan 50 berichten 🙂 Samenwerkingen interesseren mij geen hol en ik vermoed trouwens ook dat er dan net wat meer lezers over de vloer zullen moeten komen, maar zelfs dat… Ik heb opnieuw een uitlaatklep, ik kan hopelijk af en toe iemand inspireren en dat brengt gewoon rust in mijn hoofd dat anders altijd overloopt. Sinds september durf ik dan ook af en toe te reageren op blogs waarvan ik de schrijvers niet persoonlijk ken, maar die ik toch al lang lees, dus bij deze, eindelijk zeg 🙂

    • Super dat je hier een reactie achterlaat. Hopelijk is het voor herhaling vatbaar. 😉
      En amaai, vijftig berichten sinds september. Jij hebt de smaak wel héél goed te pakken.

  3. Go Kathleen!
    You doing you geeft mij veel blijdschap en vrolijkheid en mildheid en positiviteit 🙂
    Merci!

  4. haha! Je liefde voor de slowcooker is dieper dan de diepste zee! Dat kan ik geloven, want een vriendin van mij kan ook niet meer zonder. Zolang je de blogberichten niet in de SLOWcooker steekt, is het voor mij prima! je doet dat goed, dat bloggen 😉

  5. gewoon doen, en niet te veel aantrekken van de rest 🙂

    bij mij is de goesting om te bloggen al maanden weg, totaal niks meer verschenen, ook al heb ik veel om te laten zien om over te vertellen, ik heb er gewoon geen energie voor en ik amuseer mij vooral veel te hard met Instagram 🙂

    • Maar jij bent dan ook geweldig goed bezig op Instagram! Als dat het plekje is waar jij je amuseert, dan moet je daar gewoon je ding blijven doen. Ik volg je creatieve uitspattingen daar in ieder geval met heel veel plezier! <3

  6. Goed artikel! Ik blog nu anderhalf jaar en kijk af en toe met verbazing naar alle gesponsorde artikelen die je langs ziet komen. En ergens ga je er dan zelf ook steeds meer naar kijken (en dus ook maar mijn bezoekersaantallen, want hè, hoe interessant zou ik nu zijn voor bedrijf X?), terwijl ik ben gaan bloggen omdat ik het gewoon leuk vind, niet om aan te verdienen.
    Een goed moment om weer even de focus op de lol van het bloggen te krijgen!

  7. Misschien denken we allemaal wat te veel na over wat anderen denken. Uiteraard moet je niet alles zomaar online gooien, maar bloggen en te veel nadenken, dat gaat volgens mij niet samen. Zo heb ik recent iets geschreven waar ik eerst over twijfelde, maar ik kreeg tijdens het schrijven een super waardevol inzicht. En dat zou nooit gebeurd zijn als ik te veel had nagedacht of ik wel over dat onderwerp zou schrijven of niet.

  8. Ik volg je hierin volledig, Kathleen, ieder doet (of laat) wat men zelf wil op eigen blog en hoeft daar hoegenaamd géén verantwoording voor af te leggen naar anderen. Het stoort me ook wel een beetje als ik van die meldingen zie van ‘dit is geen gesponsord bericht’. Storen in de zin van, dat ik dat vooral erg vind dat mensen zelfs nog maar denken dat ze zich daarvoor dienen te verantwoorden en dat op eigen blog. Ik schreef er zelf heel recent ook iets over in ‘https://regenboogbui.wordpress.com/2016/11/16/bloggen-blogtips-die-echt-werken/’ (waarin ik overigens ook netjes naar jouw eerder geposte tips verwijs met dat You do You principe).

  9. Veel, heel veel hartjes voor bloggers die nog hun eigen ding durven doen in een wereld waarin letterlijk op alles commentaar gegeven wordt!

  10. Doe jij maar lekker je eigen ding, dat doe je zo goed! <3

    PS: en ik ben keibenieuwd naar die slowcooker! Laat die blogpost maar komen!

  11. Stiekem was ik zondag een beetje opgelucht om te horen dat ik niet de enige ben die de laatste tijd wat slabakt in het publiceren van posts. 🙂 Er waren er meer wél dan niet, merkte ik. Daarnaast: Ik ben blij dat jij nog altijd je eigen ding blijft doen en niemand die het erg vindt als we er dan wat langer op moeten wachten.

  12. Ik vind jouw blog echt absoluut niet bulken van commercieel gedoe hoor! Ik hou van je stijl en je aanpak! Ik lees niet zo vaak je boekenrecensies, en had idd gemerkt dat die het voornaamste aanwezig waren de laatste tijd, maar dat maakt niet dat ik de rest met minder plezier lees. Ik ben zelf compleet aan het slabakken op blog-gebied, en durf bijna niet meer te zeggen dat ik nu hoop dat ik in december, als ik een maand zonder naaimachine e.d. terug in België ben, eindelijk eens werk wil maken van de meststoffencursus en/of de ontwerp je eigen merk cursus, dus van mij zul je alleszins geen klachten krijgen als het op frequentie aankomt. Wel jammer dat je stomme reacties krijgt over commerciële dingen! trek het je niet aan en blijf gewoon jezelf!! ook als er dan eens wèl iets commercieels is! niks mis mee, zolang je maar trouw aan jezelf blijft, denk ik dan… succes!!

  13. Ha! Nog één! Wij moeten een clubke oprichten. Nu probeer ik zo via Instagram een tussenweg te vinden maar het is soms gewoon allemaal zo vermoeiend. En ik ben nochtans ook een eigenwijze. Ik denk dat het is omdat ik als lezer bij zoveel blogs heb afgehaakt, dat ik schrik heb (onterecht, trouwens) om zelf zo’n blogger te worden.

  14. Lieve Kathleen,
    Jouw blog blijft fijn om te lezen 🙂 Of het nu vaak of minder vaak verschijnt.
    Sterker nog, met alle goedgevulde tijd die we tegenwoordig allemaal hebben is iets minder vaak misschien ook wel fijn en zeker beter bij te houden. Ga vooral door met wat voor jou goed voelt, maar niet stoppen met de catstagrams hoor 😉
    En wat een herkenning in de reactie van An.
    Sinds een paar jaren ben ik mijn creatieve persoontje weer aan het (her-)ontdekken, maar blijkbaar kan er (nog) maar één creatief adertje tegelijk stromen.
    Ik begon met haken, naar het bloggen, naar het handletteren (en nog steeds haken) en de bijkomende verslaving voor Instagram 😉
    Sindsdien is het bloggen (even?) voorbij. Er popt gewoon niets in mijn hoofd om te schrijven.
    Maar zolang we doen wat we graag doen, of dat nu jaren hetzelfde is of iedere paar maanden iets anders, zijn we goed bezig, toch?
    Wat een wijsheid op de vroege woensdagochtend 🙂
    Een stevige knuffel van mij en ga vooral lekker door…

  15. Hoi Kathleen, ik lees met plezier je blogs, zowel deze als Tuttefrut. Gewoon voortdoen, zelf schrijf ik ook over van alles en nog wat en dat is gewoon wie ik ben. Jammer dat ik er zondag niet bij kon zijn. Ik wens je terug veel plezier in het bloggen (en al de rest wat je onderneemt)

  16. Hier was het ook direct herkenbaar, toen Joke (denk ik) erover begon, die schrik om onterecht gezien te worden als “zo’n blogger”. Ik blog heel vaak over merken (mijn fair fashion posts, mijn lijstjes van eco(web)winkels), heb daar nog nooit voor betaald gekregen, en naarmate meer en meer blogs geld verdienen met hun blog (wat ik an sich absoluut niet erg vind, want zie volgende paragraaf), merk ik bij mezelf dat ik inderdaad ook minder en minder een merk durf te noemen omdat sommigen dan zouden denken dat ik er voor betaald gekregen heb. Terwijl ik dat zorgeloze bloggen en vermelden van een merk van vroeger wel mis, toen ik bijvoorbeeld eens schreef over wat ik geshopt had. Maar ik krijg dan ook weer ongeveer hetzelfde gevoel als Hilde bij zinnetjes als ‘dit is geen gesponsord bericht’. Alsof je je als blogger hoeft te verantwoorden. Blijkbaar dus wel een beetje, leid ik af uit jouw Pritt-verhaal. Bah.

    Tegelijk wil ik ook graag iets gaan verdienen met bloggen/schrijven, met iets dat ik graag doe, zonder mezelf te verloochenen (een gevoel dat ik wel heb op mijn gewone job, waar ik geld verdien met iets waarmee mijn idealen niet bepaald stroken). Ik ben ook al maanden bezig aan een blogpost over bloggen en geld verdienen en hoe ik dat zie en heb hem nog niet gepubliceerd uit schrik voor onbegrip en afhakers. Terwijl ik denk dat het ook vooral iets is waar ik zelf onnodig van wakker lig, dat de meeste lezers wel effectief zoiets hebben van ‘doe waarbij jij je goed voelt, en als het voor mij als lezer leuk blijft, blijf ik uiteraard hangen’.

    Ik hoop dat je je eigen raad opvolgt. Tijdelijke stilte is niet erg, wel een beetje als die stilte veroorzaakt wordt door tiltslaanderij. Dus gedaan met tilt slaan en gewoon gaan met de banaan! Go, Kathleen!

    • Kom, post die blogpost over bloggen en geld verdienen nog in 2016, niet meer van wakker liggen. Lezers die afhaken omdat ze het niet eens zijn met jou en niet openstaan voor anderen hun mening, die ben je liever kwijt toch?

      En tiltslaanderij, wat een geweldig woord! 🙂

      • Haha, merci voor de schop in de kont! En ja, mijn verstand gaat akkoord met ‘no problemo als lezers afhaken omdat ze een andere mening hebben’, maar mijn hart is soms zo’n mietje. 🙂

  17. You go girl! Onze blog geraakt ook niet terug op gang. Aanbiedingen hebben we nooit gekregen maar ik kan je wel volgen. Gewoon je eigen ding blijven doen want je kan nooit voor iedereen goed doen. Wat een dooddoeners zeg 😉 Ik kom hier graag lezen en kijk uit naar je ervaringen met je slowcooker. Ik denk er over eentje aan te schaffen en nu met black friday in het vooruitzicht…

  18. Vreselijk herkenbaar. Heel veel respect en begrip voor jou. Bloggen is schrijven, je ei kwijt kunnen, creatief kunnen zijn. Als ik het voor sponsors zou moeten doen, dan zou ik er vreselijk ongelukkig van worden denk ik. Terwijl het je juist kracht en voldoening zou moeten geven. Keep up the good work!

  19. Doe voort zoals ze je bezig bent, want je bent goed bezig! ♡
    Toen ik op mijn nieuwe job zei dat ik blogde, zagen ze direct Pink Ambition toestanden voor zich. Ik legde hen uit dat het voor (veel?) B
    Bloggers niet zo is, maar dat ze bloggen omdat ze graag schrijven. Ze leken het niet te geloven. Achja, their loss.
    En nu ga ik zelf, na een maand ofzo, mijn pc nemen en bloggen, want je hebt me daar terug goesting in gegeven 😉

  20. Hier ook een tiltgeslane Blogger (is that even a word?!)
    En heb ik mij overal afgemeld van fbgroepen, ben gestopt met veel blogs te lezen, heb mij op mijn eigen zaak gesmeten en nu krijg ik weer zin in het bloggen! Mijn focus lag verkeerd, ik voelde mij constant veroordeeld. Nu blog ik weer omdat ik iets wil vertellen of delen. Een heerlijk vrij gevoel is dat 😉

  21. En als het allemaal ooit teveel bekritiseerd wordt, begin je toch gewoon terug met Kleintje 😉

    Alle gekheid op een stokje… Kwaliteit ipv kwantiteit, en wat straalt er nu meer kwaliteit uit dan een vrolijke Kathleen met een zwiepende pen over een enthousiast leven en alle gekke verhalen en stoten en kronkeltjes? Niks! Ge zegt het.

  22. Er zijn blogs waar ik ben afgehaakt omdat er teveel reclame op te zien was, maar dat is bij de jouwe nog geen seconde in mij opgekomen. Enerzijds omdat je over zoveel meer blogt dan enkel gekregen producten en anderzijds omdat je, als je dat dan toch af en toe doet, schrijft op een manier die mij het gevoel geeft dat je dat echt wil en niet omdat je je verplicht voelt om dit of dat over x of y te gaan zeggen.
    Ergens wel blij dat ik mij daar met mijn miniblogje geen zorgen over moet maken 🙂 Al heb ik desondanks de vervloekte zin “dit is niet gesponsord” ook wel al gebruikt, gewoon om te vermijden dat mensen zouden denken dat ik stiekem reclame zit te maken. Jammer eigenlijk.

  23. “You do you”, dat kan ik enkel en alleen maar volmondig onderschrijven. Ik heb ook een tijdje geleden een kleine blogcrisis doorgemaakt en toen voor mezelf uitgemaakt dat ik enkel en alleen voor mijn eigen plezier wilde schrijven. Wetende dat ik mijn eigen doelgroep ben, levert een pak minder frustraties op. 😉

  24. Ik lees uw posts altijd graag. Gewoon omdat dat zo lekker vlot weg leest en me vaak doet glimlachen. Ik ben dus blij dat je weer je ei kwijt kan 😉

  25. Je bent goed bezig, doe zo verder 🙂
    Ik heb een blog over boeken en daar post ik de boeken die ik gelezen heb, vaak is dat maar één per maand maar ik doe dat dan ook voor mezelf, om later te kunnen terug kijken.
    Deze maand zal ik ook wat minder posten op de Made by Lilo site maar dat is dan maar eens zo.

  26. Heel veel hartjes voor deze blogpost. Al vind ik het tegelijkertijd ook héél erg triest. Bloggen is voor mij (en ik vermoed ook voor jou) een uitlaatklep. Je eigen plekje waar je ongestoord je ding mag doen. Of je nu recensies wil posten of vlogs, lijstjes of ernstige uiteenzettingen. Ik vind het dan ook jammer dat je het gevoel krijgt dat je je moet verantwoorden. Binnenkort moeten we gaan bloggen zoals ze vroeger series opnamen én alle merkproducten overplakken of wazig maken. Stel je voor!

  27. Zo waar. Je hebt soms geen keuze om er gewoon onder te zetten of in de tekst, ik heb dit zelf gekocht. Want anders denken de mensen, die krijgt wel veel gratis. En dat is het eigenlijk niet. We werken er ook hard voor hoor. Ik heb tot nu toe maar één samenwerking gehad. 🙂

  28. Hier nog eentje die al maanden (of langer) haar blogpedalen kwijt is. Ik ben bloggen ergens heel erg serieus gaan nemen (waardoor het niet meer leuk was), maar tegenwoordig is het precies alsof dat moet, dat serieuze. Ik zie mensen op bloggersgroepen op FB posten dat ze willen beginnen met 10 geschreven artikels, een domeinnaam en een professionele lay-out. Moet dat wel allemaal? Ik kan mij niet voorstellen dat ik dan ooit aan bloggen zou begonnen zijn… Ditto met de ongeruste posts omdat ze na een half jaar nog geen sponsoring krijgen. Erm, hallo? Dat moet niet per se. Ge zijn niet minder succesvol als uw blog niet vol gesponsorde content staat. Ik ga niet flauw doen, ja ik zou graag samenwerken met Ikea en al mijn knutselmateriaal en boeken gratis opgestuurd krijgen, maar daarna wil ik er vooral mijn ding mee kunnen doen (wat dat ook moge zijn #identiteitscrisis). Dus ja, hartjes en pomponnekesdansjes voor bloggers die hun eigen ding doen! Ik kan niet voor iedereen spreken, maar dat is nog altijd wat ik zelf liefst lees. 🙂

  29. Oef, ik ben duidelijk niet alleen die minder blogt dit jaar. Vooral op mijn persoonlijke blog is dit te merken. Ik moet me daar terug uitvinden. Terug persoonlijker gaan zonder te kijken of ik nu 10 of 100 bezoekers heb per dag. Posten wanneer ik zin heb zonder druk om elke week x-aantal berichten te plaatsen. Gewoon terug naar de basis van het bloggen gaan. Dat is alvast één van de goede voornemens voor 2017 😉

  30. Volgens mij zou jij dat ook niet kunnen, bloggen over iets waar je niet achter staat. Ik heb er onlangs ren populaire blogster op aangesproken, dat ik haar kwijt was in de hoeveelheid gesponsorde berichten. Als je iemands authenticiteit ziet afbrokkelen omdat ze geen ‘neen’ durven zeggen tegen zaken die hen minder liggen is dat zeer jammer. En ja, ik zou het geweldig vinden als ik door mijn blog een aantal leuke kansen krijg, maar dat is niet mijn doel. Mijn doel is gewoon mijn eigen ‘ei’ kwijt kunnen.

  31. Hier een late reactie van een lezer die heel blij is om weer nieuwe blogs te leren kennen, dus merci voor de links van de deelnemers aan de meststoffen meetup. Ik lees vooral via bloglovin, niet altijd alles, je weet wel “tijd”, en de voorbije 2 jaar zijn er veel blogs op mijn leeslijst bijgekomen, maar heb ik ook al blogs geschrapt. Reden: teveel commerce, te pusherig, toch niet meer wat ik zocht.
    Ja, ik zoek inspiratie voor koken, boeken, trips en een groener leven, maar evenzeer put ik moed uit persoonlijke verhalen, ook al voel ik me dan soms een beetje “voyeur”. Dus aan alle bloggers die dit nog zouden lezen: doe inderdaad vooral jullie eigen ding!
    En jullie mogen gerust eens lezers uitnodigen voor een meetup ook hoor 🙂 Het lijkt me supergezellig! Ik zou gewoon al zin krijgen om een blog te beginnen om dat mee te maken 😉

  32. Zo waar wat je schrijft allemaal. ‘t Is jammer dat je sommige dingen niet meer gaat schrijven omdat anderen bepaalde producten misschien gratis hebben gekregen. Ik wil wel eens een niet betaalde mening horen over die Slowcooker!

  33. You do you inderdaad.
    Af en toe gesponsord kan helemaal geen kwaad, zolang het inderdaad strookt met waar je voor staat.
    En zolang het inderdaad wel duidelijk is dat het gesponsord is voor mijn part.
    Ik ben nog niet vaak afgehaakt bij een blog, alleen als het echt ineens heel gekunstelde posts worden omdat er nog reclame voor iets moest gemaakt worden. Bloggen is inderdaad schrijven over wat je op dat moment bezig houdt en wat je graag wil delen (waar het hart van vol is, …) en zolang dat zo is, zit het goed.

  34. Daarom lees ik hier zo graag!
    Ik haak ook af bij mensen die het ene na het andere gesponsorde bericht plaatsen. Oké, ik ga niet ontkennen dat ik blij ben als ik gevraagd word om iets te reviewen, maar ik doe het vaak alleen maar als het in mijn blogcontent past, of als er iets voor mijn lezers in zit. Bloggen moet vooral leuk en vanuit jezelf blijven! Wellicht zijn heel wat lezers afgehaakt nu ik niet meer alleen recepten deel, maar dan is dat maar zo. Vroeger zou ik daar wakker van hebben gelegen, maar de mensen die ‘mij’ graag lezen, blijven wel komen denk ik dan…

  35. Aaaah die commercialisering van de blogs. Ik haat het. Ik zeg mijn abonnement op bij sommige blogs omdat ik de persoonlijkheid van de persoon erachter niet meer terug vind. Ik zou gewoon mensen die hun ding doen en die mensen leer ik graag beter kennen.

    Tof dat je achter het You do you principe staat. ‘k heb al paar keer getwijfeld om je Meststoffen te kopen, maar ik vreesde dat je me net in een richting zou duwen die me misschien niet ligt. Dat je me tips zou geven waar ik zelf ook al op gekomen was, maar waar ik in feite tegen beter weten in niet wil op ingaan. Nu ben ik toch weer nieuwsgierig naar wat in je cursus staat. Hmm, misschien kerstkadootje 🙂

  36. Ik vind het vreselijk om gesponsorde postjes/reviews te zien verschijnen, steeds vaker en steeds meer. Ik heb zelf nog nooit een aanbod gehad maar ik denk dat ik het gewoon zou afwijzen, eerlijk. Als ik zo’n gesponsorde review leest, denk ik altijd: en hoeveel van wat hij schrijft is nu eigenlijk écht waar? Want durft hij het wel schrijven als iets eigenlijk keihard tegenslaagt? Zo paranoïa word je als bloglezer (en consument) als je op een blog enkel positieve reviews tegenkomt hé…… That being said: ik worstel met hetzelfde probleem, ben de blogdrive een beetje kwijtgeraakt, zeker in vergelijking met vroeger toen ik me geen leven zonder blog kon voorstellen.

  37. Ik las de voorbije weken al meerdere posts over dit onderwerp. Bloggen om iets te krijgen? Vreemd vind ik dat. Ik blog omdat ik het leuk vind. Omdat het therapeutisch werkt. Omdat het me scherp houdt in deze post-burn-out.

Comments are closed.