Grote Kleine Leugens

In december werd Grote Kleine Leugens van Liane Moriarty als nieuw boek bij het leesclubje geselecteerd. Een paar jaar geleden las ik al The Husband’s Secret van dezelfde auteur en om eerlijk te zijn herinnerde ik me daar bijzonder weinig van. Iets met een echtgenoot die een moord had gepleegd. Ik vermoed dat Grote Kleine Leugens ook zo’n boek gaat zijn dat ik vrij snel zal vergeten.

Het is het begin van het nieuwe schooljaar. De ouders van de kinderen die aan het eerste jaar beginnen, weten nog niet wat hen te wachten staat. Maar al snel komen de eerste onderlinge strubbelingen naar boven waardoor er de nodige groepjes ontstaan. Zo ontstaat er een vriendschap tussen Jane, Celeste en Madeline. Jane is de nieuwkomer in Perriwee en Madeline neemt haar onder de vleugel, net zoals ze ooit met de beeldschone, ietwat chaotische Celeste heeft gedaan. Maar aan het einde van het schooljaar, tijdens het jaarlijkse ouderfeest, lopen de gemoederen zo hoog op dat het eindigt in pure chaos. En één van de ouders is dood.

Het boek is een combinatie tussen een chicklit en een thriller. Het is even luchtig geschreven als een Sophie Kinsella boek en dat is zeker een van de redenen waardoor je er blijft in verder lezen. Tegelijk komen een paar grote, zware thema’s aan bod zoals huiselijk geweld en is er natuurlijk ook de dood van één van de ouders. Dat zijn dan weer elementen die meer thriller-achtig aanvoelen. Het is een unieke mengeling, dat zeker, en het is een combinatie die goed werkt. Eéntje die ervoor zorgt dat je blijft verder lezen. Moriarty slaagt er verbazend goed in deze twee werelden samen te brengen.

Maar tegelijk maakte het boek niet echt veel indruk op mij. Als ik een boek lees, dan wil ik verrast worden. Ik wil niet al van mijlenver zien wat er zit aan te komen. Ik wil niet dat ik in mijn hoofd een heel cynisch stemmetje “Die zagen we écht niet aankomen hoor” moet zeggen. En als het dan toch moet gebeuren, dan wil ik liefst van al dat het zich beperkt tot één keer en niet tot twee of drie keer of bij iedere gigantische plottwist. Ik was in ieder geval de enige die de plottwists zag aankomen binnen onze leesclub, dus het ligt waarschijnlijk aan mij. Misschien lees ik te veel en zie ik daardoor de trukjes van de auteurs? Het is een frustratie die wel vaker de kop op steekt de laatste tijd, helaas.

Op zich heb ik genoten van dit boek en heb ik het uitgelezen om te zien of al mijn vermoedens juist waren (yup, yup en yup). Het is een leuk tussendoortje, maar ik vermoed dat ik over een jaar niet meer weet wat ik heb gelezen, om eerlijk te zijn. Er is intussen ook een televisiereeks aangekondigd op basis van dit boek en daar ben ik dan weer wel benieuwd naar, omdat er heel wat toptalenten in meespelen en omdat ik benieuwd ben hoe ze bepaalde zaken gaan aanpakken.

Grote kleine leugens is verkrijgbaar in de betere boekhandel en uiteraard ook online via Bol. Daar kost de papieren versie €19,99 en de digitale versie €14,99. Voor de mensen die liever naar de reeks kijken, die verschijnt op 19 februari op HBO, maar ik heb geen idee wanneer die op de Vlaamsche televisie te zien zal zijn. To be continued dus.