Beebje Gebeurd

Wordt dat hier nu een mamablog?

De meesten onder jullie waren dolblij toen ik afgelopen vrijdag De Grote Aankondiging deed en dank jullie wel voor alle felicitaties. Het Vriendje en ik hebben ze samen met veel plezier gelezen! Maar hier en daar stak er ongetwijfeld ook de vraag “wordt dat hier nu een mamablog?” de kop op.

Ik geef toe dat er mensen zijn die ik heel lang heb gevolgd en van zodra ze kinderen kregen, ik hun blog niet meer zo frequent bezocht. Er zijn zeer bekende mamabloggers in dit belgenland bij wie ik hooguit twee, drie keer op virtuele visite ben geweest, gewoon omdat de verhalen over hun kinderen me niet zo interesseren.

Langs de andere kant zijn er evenzeer mamabloggers die ik met heel veel plezier volg, maar dat zijn de mamabloggers die naast mama ook gewoon zichzelf zijn en die niet enkel over hun kinderen schrijven of over de leuke uitstapjes die ze hebben gedaan of opsommingen plaatsen van de vijf leukste ditjes en datjes.

Ja, ik ga mama worden en ja, dat gaat een serieuze impact hebben op mijn leven. Dat heeft NU al een serieuze impact. Ik heb mij de afgelopen weken en maanden serieus moeten inhouden om niet volop in preggosaurus-modus te gaan en onnozele stukjes te schrijven over allerhande zwangerschapsavonturen.

Zo was er die ene keer dat ik op de trein zat naar huis en die maar niet wilde vertrekken. En ik had honger. Veel honger. En ik begon bijna te wenen omdat ik honger had en de trein niet vertrok. Hormonen. Dolle pret. Echt. Sindsdien had ik altijd rijstwafels bij me. Lesje geleerd. Of die keer dat de papa van Het Vriendje toevallig raadde dat we in blijde verwachting waren omdat hij tickets had gekocht voor een Sigur Ros concert. In oktober. En we toch niet helemaal zeker wisten of we wel meekonden. Dat terwijl Sigur Ros zowat mijn favoriete muziekgroep is en ik ze nog maar één keer live heb gezien. Of die keer dat ik zo graag pizza wilde eten, maar Het Vriendje niet wou en ik dus maar naar foto’s van pizza’s begon te kijken op Instagram. Next best thing, toch? Tevens ook meteen mijn zwangerste moment tot nu toe.

Een aantal van die zaken staan neergepend in mijn Evernote en die wil ik ongegeneerd hier de komende week publiceren. Het moet effe uit mijn systeem. Tegelijk hou ik zo de bal aan het rollen te na deze veertig dagen bloggen en kan ik zo de grote hoeveelheid skipdagen goed te maken. En nee, ik vind het echt niet erg als jij de komende week even besluit mijn blog te skippen. Echt niet. Ga je gang. Je hebt mijn zegen. Kom volgende week maar gewoon terug. 😉

Dus ja, ik ga hier schrijven over zwanger zijn, over het leven als een preggosaurus en over het leven als mama, eens het zover is. Maar deze blog gaat niet overgenomen worden door mijn Beebje (ok, buiten dan de komende week). Hij gaat niet volgeplaasterd worden met foto’s van Beebje. Het gaat geen lijstjesblog worden of een blog die opeens barst van de samenwerkingen met bedrijven (onder het motto: het beste accessoire voor een blogger is een kind. Die uitspraak komt van mezelf, btw).

We doen hier lekker verder zoals we bezig waren. Heerlijk eerlijk en persoonlijk. Ik word dan wel mama, maar ik blijf gewoon Kathleen. Kathleen die dingen wil maken (inclusief Beebjes). Kathleen bij wie de radartjes in de bovenkamer nooit helemaal stilstaan. Kathleen die de humor in iedere situatie ziet (eens benieuwd hoe dat zich gaat doortrekken naar de bevalling *hyperventileer*). Kathleen die zotte dingen op poten wil zetten en die creativiteit en eerlijkheid hoog in het vaandel draagt.

Dus geen zorgen. Het wordt hier een beetje een mamablog, omdat ik toevallig een beetje mama word, maar that’s it. Voor de rest blijft het hier Verbeelding, een persoonlijke blog van een ananas. En nee, ik weet na bijna elf jaar nog altijd niet waar die ondertitel op slaagt.

Het Vriendje maakte deze ochtend “smoothies voor het hele gezin”, twee grote bekers (eentje voor mij en eentje voor hem) en een kleine beker voor Beebje. Iedereen in koor: aaawwwwww <3

You Might Also Like

  • Eilish

    Dat vriendje weet toch dat zwangerschapskilo’s er niet vanzelf af gaan hé 🙂

    • Kathleen

      Daarom dat ik van Het Vriendje niet iedere keer als ik goesting heb in pizza, pizza mag eten. Hij is op de hoogte. En ik ook. No worries.

  • Katrien

    Lol… Geniet vooral! Het is een unieke tijd, eentje dat maar een max aantal keer terug komt (zelf te bepalen… :p ).
    Al had ik niet de leukste zwangerschappen, toch mis ik ze. 😉

    Jij blijft gewoon boeiend om te lezen. Preggosaurus, or not… :p

  • Jessi

    Ik kijk er naar uit om je zwangerschapsverhalen te lezen hoor, ook al loop ik zelf nog niet warm om mama te worden. Voldoende variatie houden en dat komt zeker wel en in de sjakoch 🙂

  • Marjolein

    Ik heb er alle vertrouwen in dat ik jouw avonturen wil blijven lezen… ?

  • Jill

    Een dikke proficiat. Voor mij is het volgende maand al zover. Ik kan haast niet wachten om mijn prinsje in mijn armen te mogen houden, al vind ik het ook geweldig dat ik nog even zwanger mag zijn en hem nog eventjes voor mij alleen heb. Geniet ervan!

  • Unique Marieke

    Zalig 🙂 Ik kom met veel plezier nog altijd lezen! Geniet met volle teugen van Beebje, de zwangerschap én het bloggen. Want dat laatste, dat doe je ongelooflijk goed!

  • Literasa

    Leuk dat je het zo opvat!

  • Eefje

    Nog proficiat gewenst! Ik ben toch benieuwd hoe je gaat schrijven over je zwangerschap en of het je toch niet een beetje gaat veranderen. Ik had het gevoel tijdens mijn zwangerschap een ander mens te zijn en wat me daarvoor zo boeide kon me ineens geen moer meer schelen (oa bloggen, ineens een allergie aan alles wat een scherm had, behalve de tv dan) . Gelukkig kwam het allemaal nadien wel wat terug.

    • Kathleen

      Ik heb het tot nu toe alleen met lezen. Dus hopen dat het bloggen en alle andere zaken die ik graag doe nog even blijven. Fingers crossed.

  • zwartraafje

    Als die zwangerschapsverhalen en mamaverhalen met hetzelfde gevoel voor humor geschreven worden als je overige blogposts blijf ik sowieso plakken hoor. Mocht het toch eens een beetje te moeilijk voor me worden dan slaag ik er gewoon eentje over. Maar eerlijk, ik zie me dat niet snel doen, ik hou echt van jouw blogposts. Ik zie je nu ook echt voor me zitten terwijl je op Pinterest naar pizza-foto’s aan kijken bent.

  • Isabelle

    Ik ben beginnen bloggen toen ik net een baby had gekregen, met het idee vooral over die baby te schrijven, maar t is toch anders uitgedraaid – allez ja, uiteraard gaat het soms ook over de zoon. Maar kijk, zwanger zijn en mama worden/zijn is gewoon iets speciaal dat je overkomt, en over speciale dingen mag geschreven worden he. Dat kan alleen maar interessant zijn.

  • Lottes Anekdotes

    Hahahaha, ik moest zo hard lachen dat je naar pizza’s op Instagram kijkt omdat je geen echte kan eten 😀 Dat zie ik zo voor me!

  • Romina

    Ik heb een request. Oh oh oh! Je *moet* een lijstje maken met “dingen die ik nooit zal doen als mama/met mijn kinderen”, dan kunt ge uzelf later uitlachen en dat is wel plezant. Hahaha.

    • Kathleen

      Bahahaha! Ik heb daar zelfs nog niet over nagedacht, om eerlijk te zijn. We hebben terloops wel al een keer “dat moet diene van ons hier niet proberen!” gezegd. Maar ach, we hebben genoeg vrienden met klein mannen en we weten hoe dat altijd anders uitdraait. Dus geen illusies hier. Wel goede bedoelingen. 😛

    • Goofball

      super idee :). Achteraf kan je dat niet meer opschrijven.

  • Lize

    Je blijft leuk schrijven dus ik blijf je volgen, of het nu een mamablog wordt of niet.

  • Barbara roué

    oooh deze wordt moeilijk hoor. Misschien stiekem onder alter ego schrijven als je zwangerschap en je baby toch in je pen kruipen (want dat doen ze zeker, de gluiperds) ?

  • Annelies

    Aaaawwww! ? Als al je mamaposts zo hilarisch gaan zijn als deze mag je best veel over je beebje schrijven ?

  • Mona Zane

    Waarschijnlijk kom ik nu raar uit de hoek… maar wat ik me soms afvraag bij de mama en babyblogs… Hoe zit dat met de privacy van de baby’s / peuters/ kleuters? Ik denk (ik kan gerust verkeerd zijn) dat wij de eerste generatie bloggende ‘mama’s’ zijn die bloggen over de eerste tandjes, huilbuien en kapoenstreken.
    Nu kunnen die baby’s geen ‘neen’ zeggen dat ze vaak met naam, foto en persoonlijke verhalen op een blog verschijnen. Maar wat als ze later groot zijn? Zou het niet kunnen dat ze misschien ooit in hun volwassen leven geconfronteerd worden met die blogs op een niet zo’n plezante manier?
    Ik bedoel, elke keer als ik een nieuw liefje naar huis bracht, vertelde mijn mama graag ‘grappige’ verhalen van mijn toen ik klein was. Ik schaamde me zo erg, dat als ik een nieuw liefje had, ik die al op voorhand vertelde zodat mijn mama me niet in verlegenheid kon brengen. Maar dat was toen nog vrij onschuldig. Nu staan die verhalen op een blog, voor de hele wereld, voor altijd.

    • Kathleen

      Dat is inderdaad iets waar ik momenteel serieus over aan het nadenken ben. Ik heb al gehoord van andere bloggers dat hun kinderen worden herkend voor zij zelf worden herkend op straat en dat vind ik echt ronduit scary. Sowieso probeer ik al rekening te houden met de privacy van anderen hier op mijn blog en ook bijvoorbeeld op Instagram. Zo zal je zelden of nooit mensen zien op mijn Instagram account, maar wel katten, eten en andere zaken. Mensen? Nope. Zij moeten zelf kunnen kiezen wat zij van hun leven laten zien. En die regel wil ik graag doortrekken ook naar Beebje toe. Ik ben momenteel aan het spelen met het idee om misschien op termijn een extra Instagram account aan te maken met een slotje waar ik wel foto’s van Beebje kan posten, maar waar ik echt mensen de toestemming moet geven om te mogen volgen. Zoiets.

      Daarnaast is Beebje niet alleen mijn kind. Het was hier geen onbevlekte ontvangenis. 😉 Het is ook het kind van Het Vriendje, dus hij heeft daar ook zeggenschap in. Het is zeker iets waar we later in de zwangerschap eens serieus over gaan praten en waar we een hele bewuste keuze in zullen maken.

      • Mona Zane

        Jouw idee van je Instagram account met slot vind ik wel tof. Je houdt dan eigenlijk een privé-dagboek bij voor je kindje. Die gaat daar echt blij mee zijn later.

  • Mirthe

    Ah, super! Ik heb ongeveer hetzelfde gevoel: alle respect voor alle mama’s die alleen maar bloggen over het mama zijn, maar dat kan ik echt niet blijven lezen omdat het mij niet interesseert. (Al ga ik het waarschijnlijk wel leuk vinden om volgende week mee te lezen omdat ik in hetzelfde schuitje zit.) Heel leuk dat je gewoon je eigen ding gaat blijven doen, met of zonder kind. ?

  • fieke

    Wat een geweldig leuke blogpost! Had je dit twee jaar geleden geschreven, ik had het minder graag gelezen, denk ik. Maar nu ben ik zelf mama, en blog ik ook over het mama-zijn en onze dochter. Maar ook nog over veel andere dingen. Ik ben dus wel benieuwd naar komende week, ja! En die hormonen, dat zijn bitches. Echt!

  • Goofball

    You do you eh….je zal wel merken wat je inspireert in de toekomst tot bloggen enz. Ik merk wel dat ik meer mamablogger geworden ben dan ik vroeger de intentie had, maar soit…da’s blijkbaar de levensfase waar ik inzit, dus dat is dan maar zo.

    Ik ben in elk geval super benieuwd nu naar jouw posts, misschien nog iets meer dan vroeger omdat de herkenbaarheid voor mij zal stijgen.

  • Cindy

    Als je met zoveel humor blijft schrijven, blijf ik heel graag verder lezen. Negen jaar geleden kon ik er niet echt mee lachen dat ik Coldplay moest missen, met jouw verhaal over Sigur Ros kwam alles met de glimlach terug! En in juni is het dan toch zover, Coldplay bedoel ik 😉

    • Kathleen

      Geniet er met volle teugen van!

  • liese

    komt helemaal goed jong!

  • Leen

    Ge weet, kinderen dat interesseert mij niet veel maar ik volg best veel mama-bloggers en als het echt een heel specifiek postje is – over luiers, ik zeg maar wat – sla ik dat over maar meestal lees ik die bloggers al zo lang en zo graag dat het mij al bijna niet meer uitmaakt waarover ze bloggen, en ik denk dat dat hier net hetzelfde gaat zijn 🙂 🙂 En weet je ik ben zelfs benieuwd naar de zwangerschapsverhalen!! Laat dus maar komen.

  • Katrien

    Toch een beetje blij dat het geen mamablog wordt ;). Maar geniet er van met volle teugen, en zo af en toe eens een postje, dat kan geen kwaad eh ;).

  • Sabrina

    de inspiratie zal wel toevloeien. mamablog is iets wat je niet kiest, het is volgens mij iets dat groeit uit je dagelijks leven en de dingen die je doet en waar je hart naartoe groeit. (spreekt uit ervaring :-))

  • Pin It on Pinterest