De dood van Murat Idrissi

Ik ben de laatste weken terug meer aan het lezen, maar dat zijn voornamelijk non-fictie boeken. Maar beter iets lezen dan niets lezen, toch? Het laatste fictie boek dat ik las, was De dood van Murat Idrissi van Tommy Wieringa. Het werd geselecteerd voor de leesclub en het telde nog geen honderdvijftig pagina’s. Voor de leesclub doe ik al eens graag een efforteke.

Twee jonge Nederlands-Marokkaanse jongedames raken tijdens hun vakantie in Marokko serieus in de problemen, deels door eigen toedoen, deels door anderen. Al snel duikt er een jongeman op die hen graag verder helpt daar waar mogelijk. Ze raken gevangen in zijn netten. Wanneer hij hen uiteindelijk bij een arm gezin brengt en vraagt of zij hun zoon kunnen meesmokkelen naar Nederland kunnen ze bijna niet anders dan ingaan op dat voorstel. Maar na de bootreis tussen Marokko en Spanje, blijkt dat hun verstekeling de geest heeft gelaten. De jongeman is als sneeuw voor de zon verdwenen en de twee zitten opgezadeld met een lijk in hun kofferbak.

Waarschijnlijk had ik het boek zelf nooit uit de rekken van de bibliotheek geplukt om te lezen. Het was pas bij het lezen van de binnenflap waarop geschreven stond dat Wieringa zelf een rechtzaak had bijgewoond waarbij twee jongedames werden vervolgd voor gelijkaardige feiten, dat mijn enthousiasme begon toe te nemen. Weten dat een boek gebaseerd is op waargebeurde feiten maakt het meestal interessanter voor mij.

Hoewel er waargebeurde feiten aan de basis van dit verhaal liggen, is en blijft het een fictieboek. En Wieringa kan schrijven. Hij vertelt vlot en maakt gebruik van kleurrijk taalgebruik. De eerste pagina’s was het even wennen voor mij, maar al snel zat ik mee in het verhaal. Doordat het zo vlot geschreven was, las het lekker weg. In mijn geval was het boekje op een paar uur uit. En daar zit meteen ook het grote probleem van dit boek. Het is kort. Misschien zelfs té kort.

Je krijgt niet de tijd om een band op te bouwen met de personages of je in te leven in hun situatie. Het gaat snel, maar blijft ontzettend oppervlakkig. Dat vond ik best jammer, want er zaten een paar interessante thema’s in dit kleine boekje. Zo zegt één van de jongedames op een bepaald moment dat ze te Marokkaans is om Nederlandse te zijn en te Nederlands om Marokkaanse te zijn. Daarover had ik graag meer gelezen. En ik had graag wat meer te weten gekomen over Murat Idrissi, de jongeman die ze meesmokkelen. Zijn personage is de rode draad voor dit boek, maar je weet nauwelijks iets over hem.

Ook het einde liet me een beetje op mijn honger zitten. Ik heb geen problemen met open eindes. Het geeft de lezer alle ruimte om zelf nog het één en het ander te verzinnen, maar wetende dat de basis van dit boek een rechtzaak was waarin twee jongedames terecht stonden voor gelijkaardige feiten, had ik daarover graag wat meer gelezen. Hoe is het hen vergaan eens ze terug op Nederlandse bodem waren? Kan je met zoiets zorgeloos blijven rondlopen en doen alsof er niets is gebeurd? Of is één van de twee jongedames gebroken en is ze gaan opbiechten bij de politie? Dat stuk miste ik wel, maar dat kan uiteraard komen omdat ik nogal liefhebber ben van het true crime genre.

Al bij al was het een fijne eerste kennismaking met het werk van Wieringa. Ik hoor goede dingen over zijn werk en na het lezen van dit boek ben ik wel benieuwd naar meer, naar een werk van hem met iets meer diepgang. Maar dit boek is vooral een interessant tussendoortje en ideaal als je nog even je boekenaantal op het einde van het jaar snel omhoog wil krikken. 😉

De dood van Murat Idrissi is verkrijgbaar in de betere boekhandel of online via bijvoorbeeld Bol.com. Je betaalt €16,99 voor de papieren versie en €7,99 voor de digitale versie.

3 thoughts on “De dood van Murat Idrissi

  1. Dit boek zat vorige maand bij Bookchoice en ik luisterde in de auto naar de audioversie ervan. Ik weet niet of het kwam door de aangename voorlezer of door de schrijfkunsten van Wieringa, maar ik vond het prachtig. Vooral de omschrijvingen van landschappen e.d. Ik ben het ook met je eens wat betreft het open einde.

  2. Ik vond het ook een beetje teleurstellend. Voor mij blijft ‘Joe Speedboot’ nog altijd het beste boek van Wieringa.

  3. Ik heb net ‘De dood van Murat’ gekocht om te lezen.
    Daarvoor las ik een jaar geleden Dit zijn de namen van hem… Zeker een aanrader om eens te lezen

Comments are closed.