Het mama verzorg- en verwenfonds

Toen ik eind juni mijn vakantiegeld kreeg, staarde ik eens lang en hard naar mijn YNAB. We zouden niet op reis gaan dit jaar, dus het geld kon opzij gezet worden of ik kon het nuttig inbudgeteren. Rond die periode had ik al een vermoeden dat ik niet zou slagen voor mijn suikertest en ik zou dan wel wat extra keukenitems kunnen kopen om mijn leven als tijdelijke diabeet wat makkelijker te maken. Zo ontstond het mama verzorg- en verwenfonds. Of het MVVF voor de vrienden.

Het doel van het fonds is om een potje te hebben puur voor de zaken waarvan ik zeg: “Awel, dat zou mijn leven als zwangere nu eens makkelijker maken se,”. En het zijn vaak de stomste, kleinste zaken die een wereld van verschil kunnen maken.

  • Een zaklampje. Wakker worden in het midden van de nacht om naar de wc te gaan is intussen een veelvoorkomend fenomeen geworden hier ten huize Verbeelding. Ik had altijd al een klein fietslampje, dat ik niet meer gebruikte, op mijn nachtkastje liggen zodat ik nooit mijn nachtlampje moest aanknippen als ik naar de wc moest gaan. Kwestie van Het Vriendje niet iedere keer wakker te maken. En dat lampje deed al jaren dienst, maar het begon langzaam zijn geest te geven. Dus kocht ik mezelf een kleine zaklamp. Dat geeft een pak meer licht dan zo’n fietslampje. Dus zo kunnen we die nachtelijke bezoekjes weer verder zetten.
  • Laptopondersteuning. IKEA noemt het laptopondersteuning, dus ik ga dat woord hier ook gebruiken. Ik zit regelmatig met mijn laptop in de zetel en met die boller wordende buik was het niet meer zo comfortabel. Daarnaast maakte ik mij ook een beetje zorgen over de warmte die mijn laptop af en toe uitstraalt. Dus tijdens een van onze laatste uitjes naar de IKEA greep ik zo’n kussen-met-plastic-tafeltje mee en dat wordt hier ondertussen meerdere malen per week gebruikt. Een toppertje. Plus het is ook een extra stootkussen voor als Beebje besluit een feestje te bouwen en mijn buik zo hard beweegt dat de laptop gaat schommelen.
  • Een spiralizer. Spaghetti staat hier regelmatig op het menu. Door die zwangerschapsdiabetes is het misschien niet aangewezen de porties spaghetti op mijn bord te kijlen die ik er anders op kijl. Courgetti kan dan een kleinere portie volkorenspaghetti verder aanvullen. En uiteraard zijn er tal van andere mogelijkheden met zo’n spiralizer. Pinterest staat vol met recepten die je kan maken met zo’n spiralizer. The sky is the limit. En we zitten volop in courgettenseizoen, wat mooi is meegenomen natuurlijk. Lang leve courgetten!
  • Een rugzak. Ik ben niet iemand met een zeer uitgebreid arsenaal aan handtassen, rugzakken en andere accessoires. Ik heb mijn gele handtas en mijn groene rugzak. Dat is het zo’n beetje. Als ik naar het werk ga moet ik altijd een extra totebag meenemen om mijn lunch in te steken. En sinds kort ook een tussendoortje of twee. En sommige dagen ook mijn glucosemeter. En een flesje water als het even kan. En. En. EN. Ik merkte dat rondlopen met mijn handtas en een goedgevulde totebag er gewoon te veel aan werd. Mijn groene rugzak is ideaal voor als ik ga fietsen, maar daar kan alleen the bare minimum in. Dus kocht ik tijdens de solden een superschattige Kiplingrugzak. Die is nét groot genoeg om alles in kwijt te kunnen, maar net nog klein genoeg om er niet te lomp uit te zien. En er hangt een aapje aan. Dat is het belangrijkste. Dat aapje. Laten we eerlijk zijn.
  • Kookboeken. Ik heb de afgelopen weken twee nieuwe kookboeken toegevoegd aan mijn collectie. Je kan op Pinterest massa’s recepten vinden waarmee je aan de slag kan eens je de diagnose zwangerschapsdiabetes krijgt, maar er zijn natuurlijk ook boeken vol recepten én mooie foto’s. Soms zijn zulke boeken gewoon makkelijker, laten we eerlijk zijn. En het zijn boeken. Dat ook. Ik kocht Deliciously Ella Elke Dag en Het ultieme low carb kookboek. Vooral dat laatste boek is een toppertje voor mij en mijn zwangerschapsdiabetes. Ik vermoed dat er misschien nog een paar gaan bijkomen.
  • Een broodmachine. En dat terwijl brood één van mijn grootste triggers blijkt te zijn. Yup. Behalve Waldkornbrood. Waldkornbrood, daar kan mijn lijf blijkbaar nog redelijk mee om. Alleen is dat altijd overal meteen uitverkocht hier in de buurt. Het moet iets magisch zijn, dat soort brood, want anders zou daar toch altijd genoeg van bij de bakker liggen, niet? Dus mijn redenering was dan: fok it, dan maak ik dat brood zelf wel. Insert broodmachine. Nog een soldeke. Lang leve de solden! Ik eet nu zelf iets van de helft van een klein Waldkornbrood per week (en dat terwijl ik voordien meestal een broodontbijt en broodlunch at) en Het Vriendje geniet mee.

Er staan nog een aantal zaken op mijn wishlist om mijn leven weer een beetje makkelijker of aangenamer te maken. Ik ben intussen al een paar weken aan het twijfelen over een soepmaker. Je weet wel, zo’n machine dat half blender, half waterkoker is en waarmee je binnen het halfuur soep hebt. Alleen ben ik nog altijd niet de grootste soepeter, laat staan dat ik bedreven ben in de kunst van soep maken. Maar soep is wel een keigoed tussendoortje of zelfs een hoofdmaaltijd voor een diabeet, want veel groentjes. Ik ben nog aan het twijfelen.

Gaandeweg zullen er wel weer zaken bijkomen op dat lijstje. Best wel grappig, want voor mijn verjaardag wist ik absoluut niet wat vragen (hoewel ik uiteindelijk echt geweldige kado’s heb gekregen) en nu kan ik precies niet stoppen met denken aan zaken die mij het leven makkelijker zouden maken. Oh well. Begrijpen wie begrijpen kan.

PS: Voor zij die zich zorgen maken, no worries, een Beebjefonds bestaat al veel langer en wordt ook goed gebruikt. 😉

11 thoughts on “Het mama verzorg- en verwenfonds

  1. zalig, iedereen zou zo een lijstje moeten hebben e. en als je een mening wil over een soepmaker een woord gewoon doen, ik heb er ook lang over getwijfeld en hem uiteindelijk gekocht en nog geen seconde spijt van, in 20min heb je lekkere verse soep gewoon met restje soms , zeker een aanrader.

    • Margianna. Ik moet altijd effe kijken, want ik vergeet het steeds weer. Wat een naam ook! Ik denk dat ik haar vanaf nu gewoon ons Jeanneke ga noemen of zo. 😉

  2. Ik hou van bolletjes! Dat aapje is vooral nostalgie eigenlijk. Waldkornbrood vind ik vooral lekker, ik wist zelfs niet dat je dat ook gewoon zelf kan maken. Goed dat je een manier vindt om je suikerspiegel onder controle te houden.

  3. Misschien kan je ook soep maken in een babycook???
    Dan zou ik mij dat aanschaffen, heb je ook direct een kookmachien voor beebjes eerste vaste hapjes… 🙂

  4. Ik had de rugzak al gespot op de meet-up, echt superleuk!

    Moest ik jou zijn, zou ik toch die soepmaker kopen… zowel handig nu met je zwangerschapsdiabetes, als eenmaal beebje er is. En lifehack: erna kan je er zelfs papjes voor beebje mee maken 😉

    Heb er zelf geen, maar dat soort dingen maakt de drempel echt wel lager om gezond te eten !

    En soepjes maken leer je echt snel hoor… als student maakte ik alleen maar afgrijselijke soepen, maar ik heb me er eens in verdiept. En als je een paar basisregels volgt, en wat experimenteert, krijg je echt zalige soepen! Ik wil je gerust eens een soepworkshop komen geven, haha.

  5. Leuke rugzak! Wij hebben een luiertas van Kipling, ook een soldeke (van vorig jaar), en héél content van.
    En dat MVVF, dat moet je laten staan eens Beebje er is. Af en toe iets voor jezelf, zeker doen!

  6. al ongeveer 300 jaar niet meer gecharmeerd geweest door Kipling-rugzakken, maar deze is toch wel heel tof. En die laptopondersteuning: dat is een gerief. Binnen 3 jaar gaat uwe kleine daar keiblij mee zijn tijdens een lange autorit. Pas twee exemplaren in huis gehaald, veel plezier van gehad.

  7. Die rugzak ziet er super leuk uit. Heel speels met die stipjes. Komend weekend belanden Ella’s Brownies hier nog eens op tafel. Die probeer ik af en toe eens klaar te maken. Ik vind het alleen moeilijk om uit te dokteren hoeveel koolhydraten er juist in zitten. Zo’n spiralizer lijkt me super handig als diabeet. Ik liet me ooit vangen door zo’n handmodel van Blokker (waarschijnlijk zo iets typisch voor een Koopkanaal op TV maar het doet dus niet echt waar ik op hoopte. Misschien doe ik het wel helemaal verkeerd en hadden ze er beter toch maar een handleiding aan toegevoegd. 🙂

Comments are closed.