Beebje Gebeurd

Beating the beetus: wat ik leerde na twee maanden zwangerschapsdiabetes

Eind juni deed ik mijn één uur suikertest en daarvoor slaagde ik nipt niet. Twee weken later deed ik mijn drie uur suikertest en die slaagde ik helaas ook niet wegens een suikerpiek in mijn laatste bloedmonster. Daardoor kreeg ik de diagnose zwangerschapsdiabetes. Intussen zijn we bijna twee maanden verder en het leek me wel interessant om mijn ervaring hiermee te delen, want je vindt er zo weinig informatie over, vooral over wat dat mentaal allemaal met een mens doet. Dus wie weet kan dit blogbericht iemand anders in hetzelfde schuitje verder helpen.

Ik heb mijn draai gevonden met die zwangerschapsdiabetes. Het doel was om die diabetes mijn bitch te maken en dat is aardig aan het lukken. Alles is nog steeds onder controle met dieet en mijn waarden zijn goed. Ze zijn zelfs zo goed onder controle dat ik een dag minder mag prikken van de diabeteseducator. Go me! Ik hoor mezelf regelmatig zeggen dat het eigenlijk zelfs een beetje een geluk bij een ongeluk is. Ja, ik moet letten op wat ik eet. Ja, ik moet regelmatig mijn vingers lek prikken. Maar ik voel me goed en minder suiker/koolhydraten eten doet mijn lijf deugd, zo blijkt.

Dus ik dacht: “Laat ik wat tips opsommen voor mensen bij wie de diagnose net is gesteld,”. Als ik met dit blogbericht één iemand kan helpen, ben ik een zeer tevreden mens.

Wat te doen na een slechte 1uur suikertest

Nadat ik te horen had gekregen dat ik een slechte 1uur suikertest had, heb ik eens stevig gevloekt. Dat spreekt voor zich. Langs de andere kant bestond de kans toen nog altijd dat ik zou kunnen slagen voor de drie uur test, vooral omdat mijn score best wel aan de lage kant was. Je mag 140 halen op die 1uur test en ik had 147. Er was dus hoop. En er zijn genoeg vrouwen die zelfs met een nog hogere waarde toch slagen voor de drie uur test.

Maar aangezien mijn buikgevoel “nope” zei als ik dacht over het slagen van die volgende test, begon ik al een plan op te stellen. Ik maakte een lijst met namen van mensen die ik kende met Type 1 of 2 diabetes en een lijst met namen van mensen waarvan ik wist dat ze zwangerschapsdiabetes hadden gehad. Onder het motto “it takes a village to raise a child” en hoewel Beebje nog veilig in mijn buik zit, hoort dat toch ook al een beetje bij het “opvoeden” van een kind, niet? Ik vind van wel. Dus ik had mijn lijstje klaar nog voor ik aan mijn drie uur suikertest begon.

Wat te doen na een slechte 3uur suikertest

Als je een slechte drie uur suikertest doet, dan krijg je de diagnose zwangerschapsdiabetes. Je zwangere lijf weet even niet meer wat doen met insuline waardoor glucose langer in je bloed blijft rondzwemmen. Van zodra je bevallen bent en de placenta (dé grote boosdoener!) uit je lijf is, ben je normaal gezien terug van je diabetes af. Je hebt achteraf wel meer kans om Type 2 diabetes te ontwikkelen.

  • Ween. Vloek. Schreeuw. Breek gerust een bord of twee als je je daardoor beter gaat voelen. Ween nog een beetje meer. Zaag. Klaag. Eens je de diagnose ontvangt, zit je op een emotionele rollercoaster. Je mag je er nog zo goed op voorbereiden, horen dat je lijf de gezondheid van je Beebje in gevaar brengt is serieus slikken. Onthou altijd dat zwangerschapsdiabetes niet jouw schuld is. Je hebt een placenta die even een rare kronkel heeft en dus je hormonenwerking in de war stuurt. Daaraan kan jij zelf niets doen, helaas. Het heeft niets te maken met je eetgewoonte of wat dan ook. Shit happens. Ten huize Verbeelding werd besloten dat ik een weekend lang een emotioneel wrak mocht zijn (ik kreeg mijn diagnose op een vrijdag). Mijn praktische kant schoot al na een halve dag in actie en binnen een paar uur na de diagnose was ik al volop bezig met plannen, mensen contacteren, recepten opzoeken etc. Maar het is wel belangrijk om je partner te laten weten dat het een paar dagen kan duren voor je je draai vindt.
  • Over die partner gesproken, zorg dat je hem er ook bij betrekt. Hoe gaan jullie samen omgaan met die zwangerschapsdiabetes? Gaan jullie één potje koken of gaan jullie meerdere maaltijden voorzien? Wordt er een extra budget voorzien voor boodschappen zodat je kan experimenteren met nieuwe recepten en aanverwanten? Wat met die dagen dat je thuiskomt en absoluut de fut niet meer hebt om te koken? Gaat je partner dan koken of heb je een alternatief klaar voor de junkfood waar jullie anders naar grijpen? Het is geen slecht idee om daarover eens samen te zitten.
  • Haal die lijst maar boven die je maakte na je slechte 1uur test en contacteer de mensen die er op staan. Maakt niet uit of je ze heel goed kent of maar een beetje kent. Iedereen gaat je met plezier verder helpen. De ene zal je aan de nodige recepten helpen. De andere zal een luisterend oor spelen. En nog een andere zal met plezier haar ervaringen met je delen zodat je weet wat je de komende weken en maanden nog kan verwachten. Niet iedereen op mijn lijst kende ik echt goed, maar ze waren allemaal zeer behulpzaam. Ik contacteerde drie van hen op de dag van de diagnose zelf en gewoon even hun ervaringen horen was al genoeg om de emoties een beetje te bedaren.
  • Geniet van je laatste maaltijd. We hadden op de dag van mijn diagnose zelfgemaakte pizza op ons weekmenu staan. En we hebben die klaargemaakt en opgegeten. Ik kon me daar keischuldig over voelen, maar ik heb “fok it” gezegd en er van genoten omdat ik wist dat het mijn laatste pizza zou zijn de komende maanden.
  • Maak een lijstje met je favoriete recepten of dingen die je graag eet en probeer zaken aan te passen zodat ze toch diabetesvriendelijk worden. Ik eet bijvoorbeeld bijzonder graag spaghetti. Onze bolognaise is er eentje met weinig vlees en veel groentjes, dus dat zat al snor. Alleen de pasta zorgde nog voor heel wat koolhydraten. Dus ik maak nu een mix van volkorenpasta en courgetti als we spaghetti eten. En mijn waarden na zo’n heerlijk bord spaghetti zijn doorgaans goed. Win. Win.
  • Pinterest is uw vriend. En Google ook uiteraard. Je kan zo veel lekkere, eenvoudige recepten op vinden en als je zoekt op “low carb” of zelfs “paleo” vind je meteen een hele hoop recepten die koolhydraatarm zijn en dus goed zijn voor mensen met zwangerschapsdiabetes. Mijn relatie met Pinterest was de afgelopen jaren helemaal verwaterd, maar sinds die zwangerschapsdiabetes zijn we terug de beste vrienden.
  • Herhaal de recepten en gerechten die werken. Ad nauseam. Sinds mijn diagnose is mijn ontbijt vrijwel iedere ochtend hetzelfde geweest: één bepaalde soort muesli met één bepaalde soort soja yoghurt en bessen. De bessen wisselen soms tussen blauwe bessen en frambozen, maar that’s it. Af en toe, meestal in het weekend, wordt er al eens spek met eieren gemaakt, maar dat is eerder de uitzondering dan de regel. Ik heb een paar lunches waarvan ik weet dat ze werken en een paar avondmaaltijden die steevast goede waardes geven. Normaal gezien ben ik wel voorstander van afwisseling in wat ik eet, maar makkelijkheidshalve verschijnen hier om de zoveel tijd dezelfde gerechten op mijn bord. Let wel op: iedere dag hetzelfde ontbijt, dezelfde lunch en hetzelfde avondmaal eten mag niet. Dan zou je te eenzijdig eten en misschien niet voldoende verschillende voedingstoffen binnenkrijgen. Dat wil je natuurlijk ook niet.
  • Zoek uit welke restaurants in je buurt koolhydraatarme opties aanbieden. In Leuven centrum zijn er gelukkig heel wat zaken die lekker slaatjes aanbieden of zelfs een volledige suikervrije/koolhydraatarme maaltijd. Dus als ik met iemand wil lunchen of het is date night voor mij en Het Vriendje, dan weten we waar we naartoe moeten trekken zonder dat ik me zorgen moet maken over wat ik ga eten. Voor de liefhebbers: in Leuven kan je terecht bij Loving Hut, Lettuce en De Komeet op de Oude Markt heeft een beestig slaatje met artisanale kaaskroketten (waar mijn waarden ook altijd goed zijn nadat ik het heb gegeten).
  • Laat je vrienden en familie weten dat je zwangerschapsdiabetes hebt. Het moeilijkste de afgelopen paar maanden is en blijft bij vrienden of familie gaan eten. Op restaurant kan ik zelf kiezen wat ik kan eten, maar als je bij iemand thuis gaat eten, eet je uiteraard wat de pot schaft. Normaal gezien ben ik een flexitariër. Als we bij veggie vrienden op bezoek zijn, eten we veggie. Als we bij carnivoor vrienden op bezoek zijn, dan eten we vlees. Als we bij vrienden zijn die geen zin hebben om te koken en frietjes willen halen, dan eten we frietjes. We doen doorgaans niet moeilijk over eten. Daarom is het ook interessant om hen in te lichten over wat wél en wat niet mag met je nieuwe dieet. Iedereen houdt met plezier rekening met mijn dieetwensen omdat ze weten dat het ook de gezondheid van mijn ongeboren kind aanbelangt.
  • Stel alle vragen die je hebt aan je zorgverleners. Hoe stom de vraag ook lijkt, stel ze. Je diabeteseducator en diëtist staan voor je klaar. Ik heb bijvoorbeeld aan mijn diëtist moeten vragen wat ik kon eten als tussendoortje omdat ik doorgaans geen tussendoortjes-eter ben. Ik eet drie grote maaltijden (meestal té grote maaltijden, maar bon). That’s it. En zij heeft me heel wat mogelijkheden aangeboden. Onlangs heb ik ook een beetje bezorgd contact opgenomen met mijn diabeteseducator omdat mijn waarden opeens belachelijk laag waren terwijl ik niet anders at dan daarvoor. De zorgverleners staan klaar om je te helpen en het maakt echt niet uit hoe stom je vraag is.
  • Leer je triggers kennen. Sommigen krijgen gigantische pieken in hun waarden als ze fruit eten, maar kunnen perfect een hele pizza achter de kiezen laten verdwijnen. Anderen kunnen bijvoorbeeld wel brood eten, maar verdragen geen rijst. Iedereen heeft andere triggers, dus het is een kwestie van experimenteren en zien wat welke waarden geeft. Mijn grootste trigger is en blijft brood en alles wat ook maar een beetje op brood lijkt (pizzabodems bijvoorbeeld). No more bread for me.
  • Leer zoveel mogelijk over de glycemische index. Wikipedia kan het beter uitleggen dan mij wat die index net inhoudt. “De glycemische index of GI is een maat voor het effect van 50g koolhydraten op de bloedglucosespiegel, vergeleken met een reactie op 50g pure glucose (druivensuiker). Koolhydraten die snel worden afgebroken tijdens de spijsvertering en hun glucose snel afgeven in de bloedbaan hebben een hoge glycemische index, terwijl koolhydraten die langzaam afbreken en hun glucose geleidelijk aan het bloed afgeven een lage glycemische index hebben.” Ik ben bijvoorbeeld keihard verschoten van de glycemische index van watermeloen, iets wat ik vrij veel en in grote hoeveelheden at. Het heeft een glycemische index van 75 (pure glucose is 100). Oeps. No more watermelon for me.
  • Leer labels lezen op voedingsproducten. Ik heb aan mijn diëtist gevraagd hoeveel koolhydraten per honderd gram ok waren. Zij heeft dan bepaalde waarden doorgegeven. Zo is het bij zuivelproducten het best om te gaan voor minder dan 60kcal per 100gram, maar maken de koolhydraten daar minder uit omdat lactose anders reageert dan bijvoorbeeld glucose of fructose. Bekijk zeker ook de labels van sauzen die je gebruikt. Ketchup bijvoorbeeld is een suikeroplossing die naar tomaten smaakt.
  • Tienduust hartjes voor groentjes. Ze zullen je beste vrienden worden de komende maanden. Ik heb nog nooit zo hard van het courgetteseizoen geprofiteerd als dit jaar.
  • Doe een wandeling nadat je een maaltijd hebt gegeten waarvan je weet dat er meer koolhydraten in zaten. Een tijdje terug ben ik met een vriendin naar Brussel geweest. We gaan dan altijd een hamburger eten bij Houtsiplou en ik had echt zin in zo’n hamburger mét de nodige frietjes. Het was een dag waarop ik niet moest prikken, maar ik had mijn prikker wel mee omdat ik nieuwsgierig was wat die maaltijd me van waarden zou opleveren. Dus ik heb mijn hamburger met frietjes gegeten (en daar keihard van genoten, dat spreekt voor zich). Na de maaltijd zijn we meteen beginnen wandelen richting Nieuwstraat en aanverwanten. Twee uur later heb ik op een fietsenrek in een zijstraat van eerder genoemde Nieuwstraat geprikt en had ik een waarde van 102. Ik mag maximum 120 hebben twee uur na een maaltijd. Dik in orde dus. En dat kwam puur door het wandelen, want wandelen zorgt ervoor dat je spieren moeten bewegen en dus gevoed moeten worden met glucose.
  • Maak een lijstje met dingen die je wil eten nadat je bevallen bent. Het is iets om naar uit te kijken. Heel wat vrouwen doen dat en vaak staan er bovenaan die lijst zaken zoals een glaasje wijn, sushi, américain,… Als je zwangerschapsdiabetes hebt, kan dat lijstje er een beetje anders uitzien. In mijn geval staat daar een chocoladetaart op, een hele pizza, een spaghetti van de Via Via, sandwichkes met choco en een éclairke op. Ik verjaarde enkel dagen na mijn diagnose en heb zelfs toen niet gezondigd, dus ik wil wel een verjaardagstaart eens ik bevallen ben. Thank you very much. 😀
  • Probeer goed te slapen. Slapen tijdens je zwangerschap is niet evident, dat moet je mij niet vertellen. Maar doe je best om een goede nachtrust te krijgen. Slaap is ZO belangrijk als je zwangerschapsdiabetes hebt, zo blijkt. Die lagere waarden waarover ik het een aantal puntjes geleden had? Achteraf gezien kwamen die er net omdat ik een paar nachten ontzettend goed had geslapen. Geen nachtelijke uitstapjes naar de wc. Geen uren aan een stuk naar het plafond staren. En BAM. Waarden die zeer laag en zelfs “normaal” waren. Zotjes toch?
  • Verlies NOOIT je gevoel voor humor. Ja, zwangerschapsdiabetes kan een bitch zijn. Ja, je krijgt de nodige dipjes waar je doorheen moet. Die zwangerschapsdiabetes brengt wat zorgen met zich mee. Gaat mijn baby niet te groot zijn? Wat als mijn baby diabetes heeft? Wat als ik zelf op termijn Type 2 diabetes krijg? Hoe ziet mijn volgende maaltijd eruit? Gaan mijn waarden wel goed zijn? Ga ik aan de insuline moeten? En het is niet leuk als iedereen rondom jou koffiekoeken, taart of pizza zit te eten en jij noten of een slaatje moet eten, maar je kan er maar om lachen. This too shall pass.

Je kan zwangerschapsdiabetes je bitch maken. Dat was mijn doel toen ik mijn diagnose kreeg en het is me aardig aan het lukken.

This too shall pass en je bent zeker niet alleen. Gebruik je tribe. Je kent ongetwijfeld zonder dat je het weet een aantal mensen die zich hierdoor hebben weten te slaan en misschien nog wel wat tips hebben voor jou. Vraag je vrienden en familie om hulp. Ze zullen je maar al te graag bijstaan al is het om voor jou een soepje te maken of je een luisterend oor te bieden. Schaam je vooral niet om hulp te vragen, want je kan elke helpende hand gebruiken.

Je kan dit. Toi. Toi!

 

You Might Also Like

  • Zjizjipke

    Hell yeah! Er is een leven na zwangerschapsdiabetes 😉 eentje met tijdelijk nog minder slaap, maar het is het allemaal waard <3

  • torfs gilbert

    ja niet schrikken hoor ik ben en man en niet zwanger, maar als je meer info wil dit kan je vinden bij de Vlaamse diabetes vereninging
    ik volg je blog al la,ge tijd, en ik weet het is schrikken als tot de groep komt maar je moet weten je kan best na de zwangerschap terug zonder diiabetes verder leven hoor( al hoe wel soms niet) maar dat is voor later je mag je alleen geen stress laten op zadelen door het euvel dat je nu hebt want stress is en boosdoener voor je suiker hoor
    nu gaje de vraag stellen hoe wet ik dat wel ik ben diabetes van 16 jaar en ben er nu 68 dus er is goed mee te leven hoor
    maar laat streess geen boosdoener worden hou dit in hetoog, en veel bewegen ja in de toestand is het wel wat zwaarder maar de moed niet op geven

    ik wens je een goede verder zwangerschap toe

  • gerhilde maakt

    Mijn zus had het ook vlaggen en ik heb dat precies toch allemaal wat onderschat. Nuttige tips!

  • Wapiti

    Goed zo Kathleen! Je verslaat die bitch wel en achteraf komt alles goed, zeker als je dat beebje in je armen hebt.

  • zwartraafje

    Je doet het geweldig Kathleen. Ik vind het super knap dat je er in geslaagd bent om iets te doen wat mij na 27 jaar nog steeds niet is gelukt. Die Diabitchus weet me nog steeds te vaak te verrassen. Onlangs ging ik voor het eerst naar een yoga-les en toen besloot mijn suiker om op recordtijd te crashen naar ergens in de 40 (een uur eerder had ik 280 – diabetes in combinatie met andere aandoeningen is een avontuurlijk iets) zodat die eerste yoga-ervaring nogal bizar werd. Langs de andere kant – samenleven met mij wordt nooit voorspelbaar. 🙂

  • Goofball

    super dat het zo goed gaat.

    Ik wandelde ook na elke maaltijd 10-15 minuten en het was verbazingwekkend hoeveel kms ik zo aflegde en hoe fit ik me voelde!!! Schande in feite dat ik die gewoonte weer kwijt bent.

    Goed ook dat je het zo gestructureerd en positief aanpakte. Ik was 1 hoopje vermoeidheid, chaos en honger (in het begin!). Maar ja, wat ik ook deed, ik kreeg de waarden niet onder controle dus ik moest na 1 maand insuline spuiten. En eigenlijk gaf dat echt rust: ik deed zo hard mogelijk mijn best en de medicatie deed de rest. En ja, je waarden verslechten steeds dus ik moest langzaamaan ook dosis verhogen.

    Uit eten deed ik nooit met rauwe groenten maar ik koos altijd een zo veel mogelijk “grootmoeders” achtig gerecht. Ik zocht zaken waar ik echt vlees en zeker portie warme groenten bij zou krijgen en wat puree of rijst of zo waar ik dan exact 1 soeplepel van at. vb rode kool met worst of stoverij of zo. Aan Chinees eten heb ik mij serieus mispakt: daar zit echt vaak suiker in. Indisch is veel beter.

    Duizend hartjes voor groentjes maar ook voor kaas en noten. Zonder kaas en noten had ik nooit mijn honger kunnen stillen.

    doe zo verder eh, go go go

    • Kathleen

      Noten! Oh boy. Dat is echt mijn ultieme snack momenteel, in alle maten en vormen. Ik kan echt niet meer zonder.

  • Evelien

    Hey Kathleen, ik zocht je berichtje over zwangerschapsdiabetes terug op want heb gisteren ook een slechte 1 uur test gehad, waarde is 153. Maandag moet ik mijn OGTT doen… Ik vind je blogpost echt nuttig! Thanks x ps: dikke proficiat met je zoontje!

    • Kathleen

      Veel succes maandag! Hopelijk was de 1 uur test vals alarm.

      • Evelien

        Thanks! Ik heb geluk gehad, de OGTT was volledig normaal. Maar heb toch even een wake-up call gehad door die slechte 50g glucosetest, dus ga wel een beetje opletten met suikers (ben een echte zoetekauw), kwestie van deze keer niet terug 20kg bij te komen zoals bij m’n 1ste zwangerschap ?. Groetjes x

    Pin It on Pinterest