Hoe ik zelfliefde leerde door zwanger te zijn

De laatste tijd dook de vraag: “En? Heb je een fijne zwangerschap gehad?” te pas en te onpas de kop op. En ik kan daar volmondig “ja” op antwoorden. Moest de zwangerschapsdiabetes er niet geweest zijn, dan had ik eigenlijk vrijwel een unicorn pregnancy. Eéntje zonder al te veel kwaaltjes. Eéntje zonder al te veel zorgen. En ik leerde één belangrijk ding door deze mooie periode: zelfliefde.

Wie hier al langere tijd volgt, herinnert zich misschien het blogartikel waarin ik schreef dat ik misschien niet de beste relatie heb met mijn lijf. Ik zie mijn lijf doorgaans als een instrument om de ideeën die in mijn hoofd zitten uit te voeren. Tijdens de afgelopen maanden is mijn relatie met mijn lijf best wel veranderd. Ik weet dat heel veel vrouwen moeite hebben met de ietwat rondere vormen van hun lijf tijdens de zwangerschap, maar ik ben mijn lijf net zoveel liever gaan zien. Inclusief die bolle buik.

Dat lijf van mij kan een nieuw mensje maken. Ik kan me daar nog iedere dag over verwonderen. Het is zoiets wonderbaarlijks. Het kan die buikbewoner veilig houden en het kan dat kleine wezentje overal mee naartoe dragen zonder daar al te veel last van te hebben. Mijn lijf is zoveel meer geworden dan gewoon een instrument. Het kan zoveel meer dan enkel en alleen een instrument zijn om ideeën uit te voeren. Het kan zelfs met een bijna voldragen baby nog steeds tienduizend stappen op een dag zetten (maar zevenduizend is echt al meer dan genoeg hoor ;)). Het kan zelfs met een paar uren slaap nog relatief normaal functioneren. Het kan uitzetten en plaats maken voor een baby, zonder dat ik ook maar één keer de binnenkant van de wc-pot heb moeten bewonderen. Het kan veel meer dan ik ooit dacht dat het kon.

En die zelfliefde uit zich ook in andere aspecten. Het maakt het zwangerschapsdiabetesdieet des te makkelijker. Als ik goed voor mijn lijf zorg, dan zorg ik ook goed voor mezelf en maak ik het mezelf makkelijker om goed voor dat Beebje van mij te zorgen. En dat zorgen voor mijn lijf gaat ook verder dan bewust omgaan met wat ik achter mijn kiezen laat verdwijnen. Door omstandigheden zat ik even met schouders die helemaal vast zaten en dat zorgde voor behoorlijk wat spanningshoofdpijnen. Hoofdpijnen die zo heftig waren dat ik een paar maanden geleden even aan de monitor moest gaan hangen omdat het nu eenmaal ook een symptoom is van zwangerschapsvergiftiging. Op aanraden van de huisdokter ben ik met die spanningshoofdpijnen naar een kinesist gegaan. Eerlijk is eerlijk, ik zou dat advies normaal gezien naast me hebben neergelegd en hebben gezegd: “Och, dat zal vanzelf ook wel weer verdwijnen”.

Maar opnieuw was de redenering dat als ik goed voor mijn lijf zorg en mezelf goed voel, ik ook goed voor mijn Beebje zorg en die kleine parasiet zich hopelijk ook goed voelt. Dus ging ik naar de kiné. Voor het eerst in mijn leven. En oh boy. Ik begrijp nog altijd niet helemaal hoe wat trekken en duwen en sleuren aan bepaalde lichaamsdelen zo’n effect kan hebben op een lijf, maar het werkt. Ik ben dan ook helemaal verkocht aan kiné en daarbij waarschijnlijk ook aan massages en aanverwanten, hoewel ik nog nooit zo’n echte massage heb gehad. Soit. Die sessies bij de kinesist maakten me opnieuw bewuster van dat lijf van mij. Van waar welke spieren vast zaten en hoe ontspannen ik kon zijn na zo een trek, duw en sleur sessie. Van hoe snel dat lijf kan herstellen met de juiste hulp.

Maar die zelfliefde zorgt er ook voor dat ik opeens met plezier nieuwe kleren koop en dat ik kleren draag die ik anders nooit of te nimmer zou hebben gedragen. Die salopet met die slim fit broekspijpen? Niet-zwangere Kathleen zou “hell no” hebben gezegd. Zwangere Kathleen blijft het één van haar all time favoriete kledingstukken vinden. Die comfy joggingsbroek die misschien een beetje strakker zit? Niet-zwangere Kathleen hield het steevast bij baggy, zwarte broeken. Zwangere Kathleen overweegt momenteel sterk om een tweede exemplaar van die joggingsbroek te kopen omdat die nu eenmaal zo lekker zit en waarschijnlijk ook aangenaam zal zijn na de bevalling.

Ik ben zo blij dat ik in mijn nieuwe garderobe heel bewust een aantal kledingstukken met borstvoedingsfunctie heb voorzien, zodat ik ze na mijn bevalling toch ook nog kan dragen, want er zitten zoveel stukken bij waarin ik mij gewoon goed voel. Intussen heb ik misschien al een keertje of twee luidop gezegd dat eens het lijf terug wat in de plooi is gevallen, ik de rest van mijn kleerkast ook even een make over wil geven. Neem het gerust van mij aan, een uitspraak als “misschien moet ik mijn kleerkast eens een make over geven” had je mij negen maanden geleden ongetwijfeld nooit horen doen.

Het doet deugd om mijzelf graag te zien. Het doet deugd om in de spiegel te kijken en te denken “looking good!”. Desondanks de tienduizend veranderingen van mijn lijf de afgelopen weken en maanden, zie ik mijzelf en dat lijf van mij liever dan ooit tevoren. Daarvoor moet je dan zwanger worden, blijkbaar. Mezelf goed voelen in mijn vel, fysiek en mentaal, is ongetwijfeld één van de redenen geweest waarom deze zwangerschap zo fijn was en waarom ik er met veel plezier op terug blik. En ik hoop, uit de grond van mijn hart, dat ik deze trend kan verder zetten zelfs nadat mijn bolle buik plaats heeft gemaakt voor een flubberbuik en nadat mijn borsten door de borstvoeding ergens ter hoogte van mijn navel komen te hangen.

16 thoughts on “Hoe ik zelfliefde leerde door zwanger te zijn

  1. Geweldig om te lezen! Zwanger lijfje of niet, zelfliefde is zoo belangrijk. Mooi dat je jezelf nu ziet, zoals wij dat allemaal al altijd deden. (Melige dinsdag represent)

  2. Heerlijk! Zo goed! Het menselijk lichaam is eigenlijk ook wonderbaarlijk, he, maar zelfliefde is niet altijd evident. Goede inzichten die je hopelijk nog lang kan vasthouden!

  3. Mooi geschreven Kathleen! Ik duim met je mee dat je dat gevoel weet vast te houden na de geboorte (zelf vind ik die fase niet evident: oude kleren passen nog niet deftig, terwijl veel van mijn zwangerschapsdingen er zo slonzig uitzien op mijn niet-zwanger lijf…)

    Dat van die make-over voor de kleerkast herken ik wel ? Mijn handen jeuken om eraan te beginnen! Maar first things first: eerst nog een dutje doen ?

  4. Leuk gevoel! En als de borstvoeding dan ook nog goed loopt en je kan dat kleine monstertje doen verdubbelen in gewicht (en meer) gewoon met jouw melk, dat geeft nog een extra kick!

  5. Salopettes zijn megacool, geen wonder dat je die zo lang mogelijk wil houden. 😀 Fijn dat je je zo goed voelt! Ik ben ook naar de kine aan het gaan voor spanningshoofdpijn en dat is inderdaad niet niks. Maar ik ben dan weer niet zo’n fan van massages en zo. Geef mij maar de sauna of een yoga-mat. 😉

  6. Met die zelfliefde zit het goed bij jou. Bij mij is het nog een werkpuntje. Maar ik stuur je voor de zekerheid gewoon toch nog een beetje extra liefde toe. <3 Geen weerbeebje maar ik ben nu alvast benieuwd naar dat kleine wondertje van jullie.

Comments are closed.