De kraamperiode is zo’n rare tussenin periode. Je bent constant bezig met dat kleine wondertje, maar als je een beetje zoals mij bent, dan wil je graag ook nog af en toe een keer iets doen voor jezelf. En dat moeten zeker geen ongelofelijk ambitieuze projecten zijn. In tegendeel zelfs.
Het Meneertje is algemeen gezien een aangenaam kindje. Hij is meestal zijn eigen vrolijke zelve en als hij weent, dan is het meestal wel omdat hij iets te melden heeft (honger, moe, krampjes,…). Het enige minpunt is dat hij overdag nauwelijks slaapt. Vooral de afgelopen week was het een ramp. ‘s Nachts is er absoluut geen probleem en moeten we hem meestal maar één voeding geven. Maar overdag wil hij rondkijken. Hij werd al door zoveel mensen inclusief de dames van Kind&Gezin omschreven als “alert” en dat is misschien zelfs nog een understatement. Daardoor krijg ik eigenlijk nauwelijks iets gedaan overdag. De draagdoek brengt wel wat soelaas, maar dan nog moet er bijzonder veel rondgewandeld worden.
Dus tijdens die hazeslaapjes probeer ik naast de huishoudelijke taken toch hier en daar iets leuks te doen voor mezelf. Meestal beperkt zich dat tot mijn smartphone bepotelen, maar heel af en toe krijg ik wel een keer wat meer gedaan.
- Wandelen. Wandelen. Wandelen. En nog eens wandelen. Ik heb intussen al een aantal wandelroutes uitgestippeld hier in de buurt. Er is de villa-wandeling waarbij ik langs een hele reeks prachtige, oude villa’s en landhuizen passeer. Er is de spoor-wandeling waarbij ik langs het spoor wandel en treinen kan spotten. Er is de vliegtuig-wandeling waarbij ik langs de landingsbaan van de luchthaven wandel en vliegtuigen kan spotten. En dan is er ook nog de boswandeling langs de oude abdij. Die laatste wandeling is niet altijd even evident met het weer van de afgelopen weken, maar een uitdaging, dat mag af en toe al eens. Sommige van die wandelingen kunnen ook gecombineerd worden omdat ze in elkaars verlengde liggen. Het Meneertje slaapt gelukkig vrij goed in de koets. Geloof me vrij, ik doe mijn kilometers, weer of geen weer. Behalve die maandag dat het zo hard had gesneeuwd. Dan ben ik maar tot aan het begin van de straat geraakt. De volle honderd meter.
- Broodbakmachine. Een paar maanden geleden kocht ik een broodbakmachine om waldkorn brood mee te bakken omdat dat het enige soort brood was dat ik kon eten met mijn zwangerschapsdiabetes. Het was vaak uitverkocht bij de bakker, dus kocht ik een broodbakmachine met het Mama Verzorg- en Verwenfonds. Maar nu ik weer brood kan eten, wil ik natuurlijk ook wel eens wat anders maken met die machine. Dus zoek ik de nodige recepten op, gooi alle ingrediënten in de machine en laat het zijn ding doen. Vooral de deeg-stand werd hier al vaak gebruikt. Zo maakte ik onder andere al behoorlijke hoeveelheden pizzadeeg en deeg om een krans te maken voor een zondagse brunch. Intussen heb ik via 2dehands een boek gekocht rond broodbakmachines en hoop ik binnenkort nog meer zotte dingen te maken. Bagels staan momenteel zeer hoog op het lijstje samen met sandwichkes. To be continued dus.
- Netflix. Dat spreekt voor zich, toch? Bij welke kersverse mama staat Netflix NIET op het lijstje met bezigheden?! (Ok, mama’s zonder Netflix waarschijnlijk, duh). Vorige maand keek ik voornamelijk seriekes. Deze maand zijn het gek genoeg voornamelijk films. Vraag me niet waarom. Ik post binnenkort nog eens een overzicht van wat ik allemaal keek, want er staan best wel wat goede films op het platform en het moeten niet altijd seriekes zijn, toch? Ik probeer wel wat af te kicken van Netflix, want het is nogal hersenloos entertainment en ik wil met die kostbare tijd graag iets leuks en creatiefs doen.
- Lezen. Team “Wacht maar!” had me gewaarschuwd dat er van lezen die eerste maanden bijzonder weinig in huis zou komen. Gelukkig was er een andere vriendin die dit jaar ook beviel van haar eerste kindje die me de wijze raad had gegeven: “Zorg dat je een e-reader met een ingebouwd lichtje hebt” en die kreeg ik voor mijn verjaardag. Lezen beperk ik tot de nachtvoedingen omdat ik anders te veel lees en dan wordt zelfs lezen na een tijdje saai. Ja, er bestaat zoiets als te veel lezen. Ja. Alles met mate. Ik lees intussen wel weer iedere week een boek, wat mijn gebruikelijke pre-zwangerschapsritme was. Mij hoor je dus niet klagen.
- Online shoppen. Ik weet er tijdens deze periode van het jaar sowieso veel geshopt wordt, maar voor mijn doen ben ik absurd veel online aan het shoppen. Oeps. Als je zo godsganse dagen thuis bent, dan bedenk je constant zaken die je het leven wat makkelijker of aangenamer zouden kunnen maken. Of random zaken die je gewoon wil hebben. Lekker warme sloffen. Kerstlichtjes voor aan de koets. Stofjes om schattige kleertjes mee te maken voor Het Meneertje. Tienduust patroontjes om die schattige kleertjes mee te maken. Boeken over wat je allemaal kan doen met je broodbakmachine. En dan zijn er natuurlijk ook de kerstkadootjes, want laat ik eerlijk zijn, daar heb ik me ook helemaal mee laten gaan.
- Naaien. In een ver ver ver verleden, toen de dieren nog spraken, ben ik begonnen met naaien omdat ik, als ik ooit kinderen had, ik daar graag kleertjes voor wilde maken. Nu er sprake is van een kindje, ben ik dus in gang geschoten, maar helaas komt er nog veel te weinig van in huis. Het beperkt zich eigenlijk tot de weekends en dan voornamelijk wanneer Het Vriendje even de zorgen voor Het Meneertje op zich neemt. Maar er zijn hier wel al een paar leuke outfits gemaakt. Zo rolde er onlangs een hele leuke (ietwat foute) kersttrui van onder de naaimachine. Het voordeel aan kleertjes voor de allerkleinsten is dat die gelukkig bijzonder snel in elkaar zitten.
- Limonade. Hier ben ik nog niet helemaal mee in gang geschoten, maar ik wil de draad terug oppikken van de zoektocht naar de ultieme homemade limonade. Daar ben ik al een hele tijd mee bezig, maar uiteraard moest ik die zoektocht en alle experimenten die daarmee gepaard gaan onderbreken wegens de zwangerschapsdiabetes. Dus binnenkort haal ik weer wat citroenen in huis en ga ik weer aan de slag.
- Bloggen. Hoewel ik blijkbaar vorige week nauwelijks iets postte. Oeps. De statusupdates, die kortere berichten, die zijn altijd wel snel geschreven en stiekem vind ik ze ook heel leuk om even tussen de soep en de patatten te schrijven. Plus ze houden het hier ook een beetje interessant. Langere berichten, zoals deze, zijn helaas niet altijd even makkelijk om neer te pennen. En dat komt zeker niet alleen doordat Het Meneertje zo moeilijk slaapt overdag, maar ook omdat ik moeite heb met correcte volzinnen te schrijven door de vermoeidheid. Yup. It’s a thing. Over de dt-fouten en andere spellingsfouten zwijgen we even. Bon. Ik heb een lijstje opgesteld met onderwerpen waarover ik de komende weken kan schrijven, dus daarover moet ik al niet meer nadenken. Nu is het nog een kwestie van die te schrijven tijdens die hazeslaapjes van Het Meneertje.
Dus ja. Absoluut geen grootse of tijdrovende projecten, maar wel een aantal dingen waardoor ik het gevoel heb dat ik toch af en toe een keer iets nuttigs doe, buiten het zorgen voor Het Meneertje. Wie het kleine niet eert en zo.
Intussen doe ik keihard mijn best om Het Meneertje dutjes te laten doen overdag. Wie weet komt er een tijd dat hij besluit om toch terug wat beter te slapen tijdens de dag zodat moederlief weer eens wat kan tekenen of iets dergelijks. Moederlief zou dat wel op prijs weten te stellen.
Wat de home-made limonades betreft: hier worden alle combinaties met (kookvocht van) kweepeer nogal gewaardeerd. Ik voeg daar bvb appel-, peren- of druivensap bij. Wel wat bijzoeten want kweepeer is zuur.
Dat klinkt best goed allemaal, hoera! En wandelen is gezond, he. 🙂
Ik vind het toch goed gevarieerd ? veel foto’s nemen!!!!
Wauw! Dat lijkt me héél gevarieerd! Dikke duim. Ik ging alle vlaamse series halen in de bibliotheek in een poging “te rusten” wanneer mijn dochter sliep. Clan was zo de max!
“Als je zo godsganse dagen thuis bent, dan bedenk je constant zaken die je het leven wat makkelijker of aangenamer zouden kunnen maken.” -> been there, done that, got the t-shirt 🙂
Oh, in Bolivië heb ik de lekkerste limonade leren maken! Let wel, daar is limonade altijd gemaakt van “limon”, limoen dus. En het is daar super warm, dus alles smaakt daar anders. Maar je doet het volgende: je neemt 3 limoenen en blendt die in zijn geheel met ongeveer een halve liter water. Daarna zeef je dat drekje en zorg dat je goed alle sap er uit perst. Dan vul je aan tot 2 liter en zet je in de frigo. Wanneer je zin hebt in een glas limonade neem je een kleine portie, doe het in de blender met wat ijsblokken en wat suiker en tadaaa!
“In het geheel” als in “al het vruchtvlees” of “de volledig limoen”? Asking for a friend. 😉
Ik vind de homemade limonades van Jeroen wel lekker: https://dagelijksekost.een.be/gerechten/aardbeien-en-frambozenlimonade
Ik hoop eigenlijk ook stiekem werken aan de verbeelding leeschallenge van 2018. Ik zit op hete kolen om er een hebban artikel aan te wijden.
De lijst voor 2018 is zelfs al klaar! Ha! Maar naar goede gewoonte verschijnt die op 1 januari. 😀