Het afgelopen jaar was misschien niet het beste leesjaar voor mij. Lezen met een pasgeborene blijkt geen probleem te zijn voor mij, maar lezen in zwangere toestand was moeilijk. Ik viel constant in slaap of kon me moeilijk concentreren. Maar toch heb ik een paar pareltjes gelezen.
How to Stop Time van Matt Haig
Ik zag dit boek onlangs staan in de winkel en een warm gevoel overspoelde me. Het was een beetje alsof ik een oude vriend die ik al heel lang niet meer had gezien terugzag. Even heb ik getwijfeld of ik de papieren versie van het boek zou kopen, want ik las het op de Kindle. Boeken die uitgeroepen worden als favorieten zou ik eigenlijk allemaal in papieren versie in mijn boekenkast hebben staan. Maar uiteindelijk liet ik het boek achter zodat iemand anders het kan kopen en er van kan genieten. Dit boek had alles wat ik zoek in een boek. Het was meeslepend, een beetje magisch, spannend met momenten, romantisch en een beetje filosofisch met momenten. How to Stop Time is met stip op één mijn favoriete boek van dit jaar.
Na How to Stop Time las ik The Humans van dezelfde auteur en ook dat boek was een schot in de roos. 2017 was dus zo’n beetje het jaar van Matt Haig voor mij. Ik denk dat ik hem vanaf nu toch wel tot één van mijn favoriete auteurs ga rekenen. De man kan er wat van.
Moonrise van Sarah Crossan
Ik heb geen recensie geschreven over dit boek, maar ik kan het iedereen warm aanbevelen. Van Sarah Crossan las ik eerder al One en ik was ondersteboven van dat boek. Het is geschreven in vrije vers waardoor het ongelofelijk snel leest en je als lezer veel zelf moet invullen. De personages en plaatsen worden niet uitvoerig omschreven. De dialoog is heel beperkt. En toch zorgt dat voor een veel diepere leeservaring. Dat gevoel had ik ook bij Moonrise. Net als One is ook dit boek geschreven in vrije vers. Het gaat over een jongen die zijn broer op death row gaat bezoeken en het volgt hem in de dagen voor de doodstraf van zijn broer. Het is een verhaal dat me absoluut niet onberoerd liet. Eéntje waar ik toch een aantal keer bij moest slikken en waarbij ik misschien zelfs een traantje heb gelaten. Het is zot wat Sarah Crossan met zo weinig woorden kan doen. Massa’s respect daarvoor.
The Mystery of the Painted Dragon
Ik weet niet wat het is met Katherine Woodfine en deze reeks, maar ik hou van deze boeken. Het zijn boeken gericht op jongere tieners (einde lagere school, begin middelbaar) en toch geniet ik er zo hard van. Er zijn zoveel zaken die ik geweldig vind aan deze reeks en dus ook aan dit boek. De personages zijn een kleurrijk allegaartje en de focus ligt op vriendschap. Tijdens het lezen van dit boek maakte ik me de bedenking dat ik het eigenlijk niet eens zo erg zou vinden moest ik de rest van mijn leven alleen nog maar boeken mogen lezen geschreven door Katherine Woodfine. Ik zou best nog een gelukkig mens zijn. En lucky me, er is weer een nieuw boek verschenen in deze reeks en ik heb het nog niet gelezen. Ik heb dus weer iets om naar uit te kijken! Woop woop!
Sunstone volume 5 (graphic novel)
En ja, ik wil deze toch ook even vermelden. Dit jaar verscheen het vijfde en laatste deel in de graphic novel reeks Sunstone. Ik heb deze reeks verslonden. Er zijn maar weinig graphic novels waar ik ZO mee heb meegeleefd. Sunstone gaat over Ally en Lisa die elkaar leren kennen vanuit hun gemeenschappelijk interesse voor BDSM. Jawel. Ze leren elkaar beter kennen en groeien naar elkaar toe. Ik had nooit een gedacht dat ik een graphic novel reeks rond bondage en SM zo geweldig zou vinden, maar het is echt waar mijn favoriete reeks ooit. En ik vond het echt jammer dat ik afscheid moest nemen van deze personages, want hoewel er wel wat sexy times voorkomt in deze strips, is het vooral een warm verhaal vol liefde. Ik vermoed dat ik deze reeks nog wel een keertje opnieuw ga lezen. En dan nog eens. En dan nog eens. Want het is gewoon schitterend. De humor, de personages, de tekenstijl,… Helemaal geweldig. Ik heb letterlijk ieder volume in deze reeks vijf sterren gegeven. Yup. Zoveel liefde dus hiervoor.
Er werd dan misschien niet veel gelezen, maar er werden een paar hele goede boeken en graphic novels gelezen die me nog lang zullen bijblijven. Kwaliteit boven kwantiteit. Zoiets. 😀
Wat waren jouw favoriete boeken van 2017? Welke boeken zullen je bijblijven en waarom?
Ik heb veel verschillende dingen gelezen en door mijn eerste deelname aan de Verbeelding Book Challenge toch ook een aantal keer uit mijn comfort zone gekomen wat boeken betreft. De ene keer viel dat al wat beter mee dan de andere, maar toch blij dat ik nieuwe dingen heb ontdekt.
Hier was het ook een mager jaar op leesvlak. In januari las ik A Long Way to a Small Angry Planet, wat wel een aanrader is. Verder kan ik enkel Six of Crows en het (beklijvende) Maus aan mijn lijstje favorieten van het jaar toevoegen. The Essex Serpent had er zo eentje moeten worden, maar kon mij helaas niet bekoren. Njah, volgend jaar beter. 🙂
‘Moonrise’ van Sarah Crossan staat hier nog op het verlanglijstje. Voor mij was ze ook een ontdekking in 2017, haar debuut ‘Het gewicht van water’ vond ik ook heel goed.
Ik las afgelopen jaar zowaar 40 boeken 🙂 Diegene die me het meeste bij blijven zijn toch wel Wonder en The last days of Rabbit Hayes.
Mijn overzicht moet ik nog maken, maar de twee waar ik kan op komen zonder mijn Goodreads te openen zijn ook deze twee die Evi noemt 🙂
“Achter gesloten deuren” van BA Paris heeft op mij wel grote indruk gemaakt. Verder vond ik de boeken van MJ Arlidge erg spannend. Ongeveer 110 boeken gelezen, al moet ik eerlijk bekennen dat ik de meeste boeken van het afgelopen jaar geluisterd heb.