Ergens in september liet ik me een beetje gaan met het kopen van leuke stofjes. Ik ging een hele garderobe maken voor Het Meneertje. Of dat was alleszins toch het plan. Tussen die stofjes zat ook een prachtig zeemeerminnenstofje.
Zolang ik mijn kind kan aandoen wat ik wil, zal hij kledingstukken met eenhoorns en zeemeerminnen dragen. Punt. En dit zeemeerminnenstofje was niet uitgesproken meisjesachtig, maar ook niet uitgesproken jongensachtig. Lekker genderneutraal en al. Alleen verschoot ik een beetje toen ik het uit het postpakket haalde. De delen waarvan ik dacht dat ze geel waren, waren goud. Blinkend goud. Shiny shiny. En ik wist niet of ik zoonlief wel in iets met gouden elementen wilde steken.
Dus toen de zus van Het Vriendje hier was, liet ik haar het stofje zien en vroeg ik of ik er iets uit mocht maken voor haar tweejarige dochtertje. Uiteraard mocht dat, want geef toe, wie kan er nu nee zeggen tegen zo’n aanbod? Ik haalde er opnieuw een patroontje van Brindille&Twig bij (obsessed much?). Deze keer ging ik voor een eenvoudig raglan shirtje. Net zoals met vele andere projecten lag het shirtje hier weken geknipt klaar. Blijkbaar kom ik nooit toe aan naaien, maar is knippen absoluut geen probleem.
Gelukkig was er een deadline: een nieuwjaarsfeestje waarop we de zus van Het Vriendje terug zouden zien. Een beetje deadlinedruk werkt altijd wel bij mij, dus de avond voor het feestje, werd het shirtje in elkaar gezet. Op minder dan twee uur was het klaar. Kinderkleding maken is zo zalig. Alles wat je maakt zit altijd meteen in elkaar, vooral die tricotprojectjes zoals dit shirtje.
Tijdens het maken van het shirtje werd ik opnieuw holderdebolder verliefd op het stofje. Het goud stoorde me eigenlijk helemaal niet. En ik begon me af te vragen of ik er toch niet ook iets voor Het Meneertje uit zou kunnen maken. Ik legde het dilemma voor aan Het Vriendje en die haalde zijn schouders op. “Zolang je er geen jurkje uit maakt voor Het Meneertje, maakt dat toch allemaal niet uit,” was zijn reactie. Zo ontstond het plan om er een shortje uit te maken voor Het Meneertje voor de zomer.
Dus ik heb nog zeeën van tijd om daar aan te beginnen. Zeeën met zeemeerminnen erin. Dat spreekt voor zich.
Kriebelt het om zelf aan de slag te gaan met een Brindille&Twig patroon? Als je deze link gebruikt, krijg je bij je eerste aankoop 15% korting. Hoppa!
Schoon! En ik zie dat shortje al helemaal voor me, zeker doen!
Knippen vind ik eigenlijk nog altijd lastig. Ik heb zo’n knipvrees, bang dat ik iets verkeerd ga doe , dat ik me steeds streng moet toespreken. En veel te veel stof kopen voor wat ik ermee wil maken, dat helpt ook wel 😉
Ja, een shortje, goed idee!
Dat is een stofje dat zo door jou getekend zou kunnen zijn :-). Een schortje is een topidee. En babies houden van dingen die blinken, dus can’t go wrong.