Zes jaar geleden las ik Me Before You van Jojo Moyes. Dat boek is me altijd bijgebleven en het is een boek dat ik nog steeds regelmatig kado doe als ik weet dat de persoon in kwestie het nog niet gelezen heeft. After You, het tweede Louisa Clark boek las ik ook en vond ik best aangenaam. Niet zo geweldig als het eerste boek, maar ook niet verschrikkelijk. Dus het derde boek, Still Me, dat kon ik niet laten liggen.

Louisa Clark laat Londen achter zich en trekt naar New York om daar een nieuw leven te beginnen. Ze werkt voor een rijk gezin en wordt er persoonlijke assistente van de vrouw. Dat brengt haar op heel wat nieuwe, interessante plaatsen en zorgt ervoor dat ze de New York high society van dichtbij leert kennen. Maar dat is toch niet alles. Ze heeft haar nieuwe liefde achtergelaten in Engeland en het is moeilijker dan ze had verwacht om haar leven in de USA te combineren met haar leven in Engeland. Op de koop toe komt er dan een nieuwe man in haar leven die als twee druppels water op Will Traynor lijkt.

Ik heb eigenlijk verschrikkelijk lang over dit boek gedaan. Een maand en een week. Naar mijn normen is dat verschrikkelijk lang. En het was niet omdat het een slecht boek is. Alles behalve zelfs. Lezen schiet er een beetje tussen de laatste tijd. Ik ben aan het werken aan een nieuw leesritme, maar het staat nog niet helemaal op punt. Langs de andere kant vond ik het wel fijn om dit boek traag te lezen. Het verhaal speelt zich af gedurende een jaar en doordat ik zo traag las, heb ik mezelf nooit “Tiens, was het nu net herfst?” of iets dergelijks moeten afvragen. Traag lezen heeft misschien zo zijn voordelen.

Soit. Jojo Moyes is en blijft een goede schrijfster en een goede vertelster. Louisa Clark is intussen zo één van die personages geworden die je ziet als vriendin en het is altijd fijn haar terug te zien. Je kent de personages intussen. Je weet wat hun gekke karaktertrekken zijn en je kan inschatten waar ze tegen de lamp zullen lopen. Of zichzelf zullen tegenkomen. Er was één moment in het boek dat ik echt luidop “Nee, meiske, foute boel” aan het zeggen was, alsof ze me zou kunnen horen.

Ik moet toegeven dat ik niet wild was over het eerste deel van het boek, het deel waarin Louisa gaat werken voor mevrouw Gopnik. Heel die New York high society zegt me vrij weinig. Het voelde niet als een plek aan waar iemand als Louisa gelukkig kan zijn. Het tweede deel waarin ze zichzelf terug vindt, was veel meer mijn ding. Daarin herkende ik de Louisa Clark die ik graag lees. Daarmee vermoedelijk dat, eens ik aan dat deel begon, het boek dan toch op een paar dagen uitgelezen werd. Ha.

Ik weet dat niet iedereen fan is van het feit dat Jojo Moyes Me Before You aan het “uitmelken” is door er een reeks van te maken, maar ik vind het eigenlijk niet erg. Louisa Clark is een leuk personage en ik vraag me altijd af hoe het met haar gaat, ook al is het een fictief personage en zo. Dus moest Jojo Moyes besluiten om iedere twee, drie jaar een nieuw boek in deze reeks uit te brengen, dan mag ze dat gerust doen van mij. En iedere twee, drie jaar zal ik klaar staan om dat boek te lezen, want ik lees Jojo Moyes graag. Nah.

Zelf las ik het boek in het Engels, maar het is intussen ook al een tijdje verkrijgbaar in het Nederlands onder de titel Voor mij. Het boek is verkrijgbaar in de betere boekhandel en natuurlijk ook op Bol. Daar vind je de papieren versie voor €19,99 en de digitale versie voor €9,99.

Dit blogbericht bevat affiliate links. Dat wil zeggen dat ik daarvoor een klein bedrag krijg als jij via die link iets koopt.