Een bezigheid gelijk een ander: mini-vlogs maken

Eind vorig jaar kocht ik een nieuwe telefoon. De camera van mijn oude sloeg te pas en te onpas tilt en met een baby in huis is dat wel het laatste wat je wil. Je wil al die grappige, schattige en hartverwarmende momenten meteen kunnen fotograferen. Die nieuwe telefoon die bleek ook een pak beter te zijn in het maken van filmpjes.

Aangezien ik sowieso iedere dag een korte video-opname maakte voor de 1 Second Everyday app, begon ik steeds vaker en vaker video’s te maken met mijn telefoon in plaats van foto’s. Foto’s zijn geweldig, begrijp me niet verkeerd, maar video’s zijn tien keer leuker. Op een bepaald moment dit voorjaar had ik het even moeilijk met het feit dat ik niet de tijd had om dingen te maken. Ik ben een maker en als ik niets kan creëeren, dan word ik diep ongelukkig. Als je dag in, dag uit voor een kind zorgt, dan kan je niet even twee, drie, vier uur vrij maken om aan een groots project te werken. Dus besloot ik iets te doen met die telefoon en die video’s dat ik opnam. Iets dat me hooguit een kwartiertje tijd zou kosten.

Het begon allemaal heel onschuldig. Ik installeerde een aantal videomontage apps en uiteindelijk bleek Adobe Premiere Clip mij het meest te liggen. Ik maakte in plaats van één filmpje van een bepaalde situatie, verschillende filmpjes vanuit verschillende standpunten en knipte en plakte die bij elkaar om zo een geheel te krijgen. Die filmpjes waren nooit bijzonder lang. Een minuut. Een minuut en een half. Het was niet de bedoeling om vlogs te maken van mijn dagen, maar momentopnames. Een soort van bewegende foto’s. Het was heerlijk om me aan die mini-vlogs te zetten en ik had daardoor het gevoel dat ik toch iets maakte, hoe klein en onbenullig het ook leek.

En langzaam maar zeker werd het een bezigheid of een hobby gelijk een ander. Ik blijf foto’s maken met mijn telefoon, maar ik merk dat ik steeds vaker video’s maak. Tegenwoordig monteer ik ze in Adobe Premiere Pro, de grote broer van Adobe Clip. Het is een veel complexere software, maar ik leer zoveel uit het monteren van die vlogs van een minuutje. Niet alleen pruts ik met kleurcorrectie en probeer ik alle shortcuts van buiten te leren, maar ik probeer ook mijzelf uit te dagen met het monteerwerk om rond die minuut te blijven en tegelijk toch nog een samenhangend verhaal te vertellen.

Doorgaans deel ik die mini-vlogs niet met de hele wereld. Er zijn drie plaatsen waar ik ze publiceer. Op mijn Facebookprofiel maakte ik een vriendenlijst aan met daarin familieleden en goede vrienden. In totaal gaat het om een vijftigtal mensen. Mensen met wie ik die momentjes graag wil delen. Mensen die Het Meneertje misschien niet iedere week of maand zien, maar die wel een rol spelen in zijn leven. Mensen van wie ik graag wil dat ze mijn zoontje zien opgroeien in al zijn glorie. Daarnaast deel ik ze met het mamagroepje op Facebook waar ik het eerder al over had. Dat groepje bestaat voor 95% uit Amerikanen en Canadezen. Zij vinden het doorgaans geweldig om ons Nederlands te horen praten in die filmpjes. En ook op mijn Patreon pagina plaats ik ze omdat ik vind dat die filmpjes vallen onder “zotte dingen” maken.

Volwaardige daily of zelfs weekly vlogs zie ik mezelf niet meteen maken. Geloof me, ik heb het geprobeerd. Het zit gewoon niet in mij. Deze mini-vlogs daarentegen, daar geniet ik echt van. Met volle teugen. En ik hoop dat wanneer Het Meneertje wat ouder is en hij deze filmpjes bekijkt, hij er ook keihard van gaat genieten en even hard mee gaat lachen als wij nu doen.

6 thoughts on “Een bezigheid gelijk een ander: mini-vlogs maken

  1. Mooi werk. Zowel het ‘iets’ vinden om te maken als wat het ‘iets’ in dit geval geworden is. Cute 🙂

  2. Zalig! Echt een heel leuk idee. Lukt het je trouwens ook goed voor die 1 seconde per dag te filmen? Ik denk dat ik na een tijdje steeds opnieuw dezelfde dingen zou filmen en het na een tijd saai zou worden voor de kijker achteraf. Of valt dat mee?

    • Yup! Still going strong met die 1 seconden per dag. Soms speel ik al een keertje vals door een secondje van de dag ervoor te gebruiken, maar bon. Details. Het ding is dat zoonlief iedere dag weer iets nieuws doet, leert of ontdekt en dat je daardoor steeds iets interessants hebt om te filmen. Ik blijf het geweldig fijn vinden om te doen en iedere laatste dag van de maand ben ik dolenthousiast om het eindresultaat van die maand te kunnen bewonderen.

  3. Wat een zalig idee! Je bezorgt me inspiratie. Ik wil al heel lang eens een vlog maken, maar durf nooit echt goed op publish te drukken 🙂 Maar wie weet lukt het met zo een minivlog wel.

Comments are closed.