Wie mij volgt op Goodreads zal ongetwijfeld al hebben gemerkt dat ik veel graphic novels aan het lezen ben tegenwoordig. Normaal gezien lees ik hier een daar een graphic novel tussen de gewone boeken door. Nu lijkt het wel omgekeerd te zijn. Ach ja. Waarom nu niet hé? Lezen is lezen.
Thornhill stond al even op mijn te lezen lijstje en ik was dan ook aangenaam verrast toen ik het bij ons in de bibliotheek vond. Normaal gezien blijf ik altijd braafjes in de volwassene en young adult afdeling. Deze keer dwaalde ik af naar de jeugdafdeling. En daar stond het boek uitgestald op een schap. Het leek wel op me te wachten.
Dit blogbericht bevat affiliate links. Dat wil zeggen dat ik daarvoor een miniscuul bedrag krijg als jij via een link iets koopt. Op die manier kan ik na een aantal maanden weer een nieuw boek kopen om te recenseren. Yuy!
In dit boek worden twee verhalen van twee meisjes parallel verteld. Het ene meisje woont in Thornhill, een weeshuis, in 1982. Het andere meisje woont in een aanpalend huis aan het weeshuis in 2017. Door een aantal gebeurtenissen raken hun twee levens met elkaar verstrengeld. Het verhaal van het meisje uit 1982 is geschreven in dagboekvorm. Het verhaal van het meisje uit 2017 is geïllustreerd.
En die afwisseling en vertelstijl werkt echt wel. In het begin moet je er natuurlijk even inkomen. Het grote voordeel is dat Pam Smy zowel het verhaal heeft geschreven als de illustraties maakte. Het is het project van één persoon en ze wist perfect hoe ze dit verhaal zowel in woorden als ik beelden moest vertellen. De samenhang van het verhaal is dan ook zeer knap. Het is niet evident om op deze manier een verhaal te vertellen, maar Pam Smy is er in geslaagd.
Daarnaast was het eigenlijk best wel een spannend verhaal en komen er een aantal zwaardere thema’s aan bod. Marie, het meisje uit 1982, wordt zwaar gepest en probeert met haar pesters om te gaan, wat niet evident is als je allemaal samen in hetzelfde tehuis moet wonen en de volwassenen in je leven niet echt naar je omkijken. Ella, het meisje uit 2017, heeft het dan weer heel moeilijk met eenzaamheid. Het verhaal wordt alsmaar spannender en spannender en uiteindelijk eindigt het op een verrassende climax.
Het enige wat mij een beetje tegenstak was de Nederlandse vertaling. Normaal gezien lees ik boeken in het Engels als die origineel in het Engels geschreven zijn omdat de originele versie precies toch altijd wat vlotter leest. De eerste paar hoofdstukken had ik echt moeite met in het verhaal te komen door de vertaling. Eens ik mij daarover had gezet, was het niet echt een probleem, maar het zorgde er wel voor dat het niet boenk pataat liefde op het eerste zicht was met dit boek.
Soit. Al bij al een fijne graphic novel, vooral voor een iets jonger publiek, dat wel, maar ik denk dat vele oudere lezers er ook wel van kunnen genieten.
Thornhill kan je blijkbaar vinden in je plaatselijke bibliotheek, maar je kan het natuurlijk ook kopen in de betere boekhandel. Of je kan het online vinden bij Bol. Daar kost de Nederlandse, papieren versie €19,99.