Onlangs zakte ik met de zus af naar Mechelen om daar in de Nekkerhal naar het Boekenfestijn te gaan. Het is een jaarlijkse traditie aan het worden. De boekenbuit viel dit jaar heel goed mee, voornamelijk omdat ik niet zo meteen mijn goesting vond en omdat ik héél wat minder aan het lezen ben. Als ik weinig lees en dus minder bezig ben met boeken, dan koop ik gewoon minder boeken. Logisch, toch?
Ja, ik weet het. Ik heb nog niet eens een jaaroverzicht gemaakt, maar ik sta hier al klaar met een eerste goede voornemen voor het nieuwe jaar. Oh well.
Omdat mijn boekenkast zo vol zit, zijn een aantal boeken verhuisd naar de slaapkamer en staan die daar in een Raskog karretje. Sinds zoonlief zelf van het bed heeft leren kruipen, zijn dat karretje en die boeken één van zijn favoriete dingen om zich mee bezig te houden terwijl moederlief en vaderlief nog even het prut uit hun ogen wrijven ‘s ochtends. Terwijl hij voor de zoveelste keer alle boeken uit dat karretje aan het halen was en aan mij aan het geven was, viel mijn oog op één boek: The Twitter Diaries. Het is een boek helemaal geschreven in berichtjes van 140 tekens en iedereen weet intussen wel dat ik boeken die onder de noemer “briefroman” vallen heel graag lees. Dat boek had ik ooit op het Boekenfestijn gekocht. Vermoedelijk zelfs het Boekenfestijn vorig jaar.
“Ha!” zei ik tegen Het Vriendje terwijl zoonlief dat boek in mijn handen duwde, “Ik heb dat boek vastgehad vorige week en ik heb dat gelukkig teruggelegd. Denk ik. Heb ik dat eigenlijk teruggelegd?”. Toen de rust die ochtend terugkeerde na de ochtendspits, bekeek ik toch even mijn aankopen opnieuw van het laatste Boekenfestijn. Dames. Heren. Met enige schaamte moet ik jullie bekennen dat ik nu twee exemplaren van dit boek in huis heb. Jawel.
Ik ben dus op het punt gekomen dat ik zoveel boeken heb, dat ik niet meer weet welke titels ik allemaal heb liggen. Schaamtelijk, I know.
De hoogste tijd dus om daar iets aan te doen. De hoogste tijd voor een eerste gek voornemen voor het nieuwe jaar. Zet jullie schrap, want hier komt het. Ik ga in het jaar onzes Heeren 2019 geen boeken kopen. Geen papieren boeken. Geen digitale boeken. Slik. Yup. Dat heb je goed gelezen.
Uiteraard zijn er bepaalde regels en uitzonderingen op de regel.
- Ik mag nog altijd boeken uitlenen bij de bib, want dat is niet kopen. Dus als ik een nieuw boek wil lezen, dan is het hopen dat de bib dat snel in huis haal. Mijn plaatselijke bib is daar meestal wel vrij ok in, vooral als het op young adults aankomt.
- Ik ga geen “nee” zeggen als iemand mij een boek wil geven. Doh. Boeken zijn de beste kado’s. Dat weet iedereen.
- Idem voor recensie-exemplaren van uitgeverijen, hoewel die tegenwoordig eerder zeldzaam mijn richting uitkomen.
- Als ik een boekenbon krijg, mag ik die inwisselen voor een nieuw boek. Dit is kantje boordje met valsspelen, I know, maar ik weet zelden wat vragen voor verjaardagen en aanverwanten, dus mensen zijn nogal geneigd mij boekenbons te geven.
- Boeken die ik bijvoorbeeld verkrijg via Boekenjagers of de gratis spullen Facebookgroep van onze gemeente, die zijn gratis, dus technisch gezien mag dat ook, want die koop ik niet. Technisch. Gezien. En zo.
Pfoeh! Momenteel zie ik dat uiteraard keihard zitten. Als ik zie hoeveel ongelezen boeken hier in het huis rondslingeren, dan voel ik me altijd een beetje schuldig. Ik heb die boeken een thuis gegeven, maar ik heb ze nooit de nodige aandacht geschonken. Dus concreet zou ik graag eens mijn tanden willen zetten in een aantal titels die hier al zo lang stof staan te verzamelen.
En hopelijk ga ik door dit goede voornemen ook geen boeken meer dubbel kopen. Dat ook. Ahum. Kuch.
Dit bericht kwam tot stand dankzij mijn geweldige Patreon supporters. Wil je mij zelf steunen om meer van zulke content te produceren? Steun me dan zeker op Patreon en krijg toegang tot nog meer geweldige content zoals lange artikels rond een bepaald thema (consumeren en consuminderen in december), filmpjes en meer. ‘t Is plezant daar op Patreon. En ook wel wat actiever dan hier de afgelopen weken. Oeps!
YES YOU CAN!
Ik kocht ongeveer 20 boeken per jaar en dit jaar ging ik er geen kopen. Het is mij gelukt, op 2 non-ficties na. Dus gij kunt dat ook!!
Haha, meteen die uitzonderingen ? Maar kijk, ik doe mee met je gek idee! (Maar goed, als je weet dat ik dit jaar de volle 4 boeken las, tjah, wie speelt dan vals .. ?)
Ik heb het al een paar keer voorgehad dat ik 2 x hetzelfde boek in huis had 🙁 Ik lees nu echt véél minder en merk dat daardoor de zin om boeken te kopen ook heel erg verminderd is.
You go! Hier werd ook al het voornemen gemaakt dat ik volgend jaar eerst mijn stapel te lezen boeken zal uitlezen, en dat ik eerst alle boeken ‘moet’ wegdoen waar ik niks meer aan heb. Daar zal ik nog wel even zoet mee zijn 🙂
Denk aan al dat geld dat je bespaart terwijl je ondertussen a volonté boeken kan lezen want je hebt er toch genoeg. Wat een luxe ? Boekenfestijnen probeer ik ook te vermijden want eigenlijk kom je toch buiten met boeken die je niet per se in je kast wou hebben want maar 5 euro en blabla.
Grappig, hoe je er onmiddellijk uitzonderingen op bedenkt! En hé, ik kreeg weer leesinspiratie, want ge weet: briefromans, ik lees ze ook graag maar weet ze niet makkelijk te vinden. Dankjewel!
Ik ben benieuwd! :p Zelf koop ik weinig boeken, en nog minder fictie. Omdat ik die meestal maar één keer lees. Ik heb wel de Game of Thrones gekocht en wat Harry Potters (in 2017 & 2018) en ik kocht een 5-tal non-fictie boeken.
Ik wens je daar alvast heel veel succes bij. Zelf heb ik niets gekocht op de laatste Boekenfestijn-editie dus dat is toch ook al iets hé. Mijn tbr was aan het begin van dit jaar eindelijk gezakt (ok, met slechts één boek maar toch). Ondertussen zijn er weer een aantal recensieboeken, een cadeauboek en twee gewonnen exemplaren toegekomen dus ik ga heel snel moeten lezen als ik dat aantal ongelezen boeken nog wat wil laten zakken.