Slapen in het post-baby tijdperk

Begin dit jaar nam ik me voor iets te doen aan mijn slaappatroon en dan vooral aan mijn grootste probleem: té lang wakker liggen eens ik ‘s nachts wakker werd. En daar kwamen wel wat vragen rond, want hoe in godsnaam kan je jezelf terug leren slapen of je eigen slaappatroon aanpakken? Ik ben alles behalve een expert, maar ik heb al één keer een slechte slaapgewoonte weten te doorbreken. Dus een tweede keer moest ook lukken.

Zij die hier al wat langer meelezen, weten dat ik een slechte slaper ben. Het in slaap vallen is absoluut geen probleem. Nog voor ik me goed en wel op mijn zij heb gedraaid, ben ik vertrokken. Alleen ben ik een lichte slaper en van zodra ik wakker word tijdens de nacht, dan is het iets minder evident om terug in slaap te vallen. Dat wakker worden tijdens de nacht kan door van alles komen: Het Meneertje die in zijn kamertje aan het hoesten is, Het Vriendje die door een verkoudheid aan het snurken slaat, te warm, te koud, een volle blaas, een droom waarvan ik denk: “Nope, niet mijn ding”,… Ik herinner me dat dit al een probleem was toen ik zeven of acht was, want ik heb heel vaak ‘s nachts mijn sprookjesboeken en de kinderbijbel, die ik kreeg voor mijn eerste communie, gelezen. Jawel. Je moet je met iets bezighouden als je niet kan slapen.

De eerste keer dat ik mijn slechte slaapgewoonte aanpakte, was in het najaar van 2016. Als ik toen mijn oordopjes niet in deed, dan sliep ik niet. En met oordopjes in slapen, gaf me precies niet dezelfde kwaliteit van slaap als slapen zonder oordopjes. Toen Het Vriendje een week weg was, begon ik te experimenteren en slaagde ik er in terug te slapen zonder afhankelijk te zijn van oordopjes. Mijn slaap ging er serieus op vooruit, maar toen volgde er een zwangerschap en een klein mensje. Hormonen en dat klein mensje staken al eens een stokje voor mijn slaapplannen. Zo gaat dat dan.

Gelukkig stabiliseerden die hormonen zich na een tijdje weer en dat klein mensje, dat vond zijn draai ook. Vraag me niet exact wanneer, maar hij begon al relatief vroeg door te slapen. Veel jonge ouders zouden een moord begaan om een slaper te hebben zoals de onze (zijn dutje daarentegen, dat is dan weer een heel ander verhaal). Maar terwijl zoonlief en Het Vriendje vredig lagen te ronken, deed ik het ene rondje plafondstaren na het andere. Het voelde echt alsof ik terug helemaal bij af was. Als jonge mama en startende ondernemer in hoofdberoep had ik die kostbare uren slaap écht wel nodig om overdag optimaal te kunnen functioneren.

Als ik vertelde dat ik uren en uren en uren ‘s nachts wakker lag, dan vroegen mensen mij vaak waarover ik dan lag te piekeren. Blijkbaar gaan mensen er vanuit dat als je ‘s nachts wakker ligt, je aan het piekeren bent en dat je stress hebt. Er waren zeker nachten dat ik wakker lag over een bepaald probleem dat zich had voorgedaan of iets dat opgelost moest worden, maar doorgaans kon ik niet slapen omdat ik zoveel ideeën had. Ik ben dan misschien niet de grootste babbelaar, maar het stemmetje in mijn hoofd zwijgt geen seconde. Van zodra ik wakker word, begint het aan een eindeloze brainstormsessie en je krijgt er geen speld tussen. Dus tijdens die rondjes plafondstaren bedacht ik nieuwe producten, blogberichten, maakte ik lijstjes met mensen die ik moest contacteren voor een spannend nieuw project, plande ik volledige social media campagnes,…

Heel even heb ik geprobeerd om gewoon op te staan en die energie meteen te gebruiken op het moment dat die zich aanbood, maar daardoor kreeg ik het vreemdste slaap/wakker ritme ooit. Ik sliep een blok van vier uur, was vier uur wakker waarin ik werkte, schreef, rondsurfte, las,… Ik deed de ochtendrush mee en eens mijn mannen de deur uit waren, kroop ik terug in bed om nog eens twee, drie uur te slapen. Daardoor begon mijn dag vaak pas rond 11u ‘s ochtend. Dat moet ergens eind vorig jaar, begin dit jaar geweest zijn. Het was daardoor dat ik de knoop doorhakte en besloot iets te doen aan mijn slaappatroon, want zo verder gaan, dat was geen optie meer.

Nu, een dikke vier maanden verder, kan ik zeggen dat het een pak beter gaat. Er is nog altijd één nacht op zeven die écht slecht is. Zo ééntje waarin ik minder dan vier uur slaap. Maar de andere zes nachten, slaap ik minstens zeven uur zo goed als aan één stuk, wat een gigantische verbetering is en daar kus ik vollenbak mijn twee pollekes voor. Het zou geweldig zijn moest ik die ene slechte nacht op termijnen kunnen reduceren tot een bwah-nacht van vijf à zes uur en daar blijf ik aan werken, want ja, je slaappatroon herstellen, dat is werken. Hard werken, maar het is mogelijk.

De komende tijd wil ik jullie graag vertellen hoe ik het heb aangepakt in een aantal blogberichten. Zie dit gerust als het eerste in een reeks. Een soort van slaapdossier, zeg maar. To be continued dus.

5 thoughts on “Slapen in het post-baby tijdperk

  1. Die oplossing wil ik ook wel leren kennen!
    En anders maken we een clubje van slechte slapers die mekaar dan ‘s nachts kunnen bezighouden.

  2. De hormonen hebben alles hier ook behoorlijk in de war gestuurd. Na vier maand amper slapen (en dan bedoel ik 2-3 uur per nacht, in stukjes, en geen dutjes overdag) was ik zó moe, maar kon ik niet meer slapen. Geleidelijk aan is het me weer gelukt, maar ik word ook vaak wakker ‘s nachts (meestal tussen 3 en 4), en dan begint de molen ook te draaien… Het beste wat ik erop heb gevonden is op tijd gaan slapen, en vaak is dat om 21 uur al. Niet leuk, omdat ik dan veel hobby’s moet laten varen, maar ik weet dat ik met te weinig slaap echt niet kan functioneren…
    Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen en tips!

  3. Oh hier ben ik ongelooflijk benieuwd naar! Want na de geboorte van Tuur sliep ik net als Fieke maanden aan een stuk 2 tot 3 per nacht. Eenmaal Tuur goed begon door te slapen, was mijn slaappatroon zodanig verstoord dat ik nog steeds niet aan voldoende uren kwam. En toen kwam een burn-out de kop op steken. Waardoor het helemaal naar de vaantjes ging. Intussen slaap ik al wat meer, maar nog steeds geen volledige nachten aan een stuk. Dus ik ben ongelooflijk benieuwd naar jouw tips!

  4. Heel benieuwd naar de vervolgberichten want eens insomniac, altijd insomniac, ik weiger dat te geloven 🙂

Comments are closed.