Waarom ik slaap verkies boven me-time

Vorige week had ik het nog over hoe mijn eetpatroon in het oog houden, mij beter hielp slapen, maar uiteraard is dat lang niet het enige waardoor ik beter ben gaan slapen. Nope. Er komt ook een stukje mindset bij kijken.

Zoals je intussen wel weet, ben ik een creatief ideeënmens. Iedere dag vormen er zich tientallen nieuwe ideeën in mijn hoofd. Voor blogberichten, cursussen, websites, illustraties, strips, challenges,… You name it. In mijn bovenkamer is het altijd nogal een gezellige drukte. En uiteraard wil ik al die zotte ideeën uitwerken. Uiteraard. Daarnaast wil ik mijn favoriete seriekes blijven volgen, wil ik boeken kunnen lezen en wil ik af en toe eens kunnen afspreken met fijne mensen. Maar mijn vrije tijd is eerder beperkt als jonge mama en startende zelfstandige in hoofdberoep, dus er moeten keuzes gemaakt worden.

Eén van de keuzes die ik andere jonge mama’s vaak zie maken is de keuze om ‘s avonds langer op te blijven om toch nog een beetje extra me-time te hebben. En begrijpelijk ook. De kinderen liggen in bed, de was en de plas is gedaan en eindelijk, EIN-DE-LIJK kan je even genieten van een momentje rust en stilte. Je kijkt een aflevering van je favoriete serieke, ondertussen pruts je wat op je smartphone en geef je wat likes op social media. Voor je het weet is het laat. Té laat eigenlijk, want over een paar uur gaat die wekker weeral. Oeps. Maar wie heeft er nu eigenlijk acht uur slaap nodig? Is zes ook niet genoeg? En rusten doen we toch genoeg als we dood zijn, toch?

Ik geef toe dat ik ook in de ban ben geraakt van me-time, want wanneer zou ik anders al die ongelezen boeken die stof staan te verzamelen in mijn boekenkast lezen? Wanneer zou ik anders die blogberichten schrijven die ik al helemaal heb uitgeschreven in mijn hoofd, maar die ik nog even moet uittypen op de computer? Wanneer ga ik anders die hele garderobe naaien voor Het Meneertje? Wanneer moest ik anders de doldwaze avonturen van Dany, Jon en Arya en een handvol draken anders volgen? En wanneer moest ik anders nog andere blogs lezen en honderden mensen volgen op social media?! Wanneer?!

Maar op een bepaald moment merkte ik dat mijn kostbare me-time voornamelijk werd gestoken in het eindeloos scrollen door social media. Van die boeken lezen kwam weinig in huis. Die blogberichten raakten maar niet uit mijn hoofd. En ja, voor Dany, Jon, Arya en draken werd natuurlijk wél iedere week tijd gemaakt. Uiteraard. Zo weten jullie meteen ook waar mijn prioriteiten liggen. Soit. Het kwam er op neer dat ik niets deed met mijn me-time, buiten dan Game of Thrones kijken, maar ik bleef ‘s avonds wel lang op. Té lang.

Dus op een bepaald moment nam ik mezelf voor daarmee te stoppen. In plaats van eindeloos te blijven scrollen besloot ik rond negen uur ‘s avonds mijn bed in te kruipen om te lezen. Een halfuur later vertoefde ik doorgaans in dromenland. Half tien bleek mijn uur te zijn. Het is het uur waarop ik mijn klop krijg. Het uur waarop mijn lichaam zegt: “En nu maar knus naar je warme nestje en … denk erom: oogjes dicht en snaveltje toe”. En wie ben ik om tegen de wensen van mijn lijf in te gaan? Ahum. Kuch. Dus besloot ik iedere avond tussen 21u30 en 22u00 mijn bed op te zoeken. Of een beetje vroeger als ik nog wat wilde lezen. Een vast tijdstip om te gaan slapen doet wonderen voor je slaap, dat is algemeen geweten, maar de keerzijde is natuurlijk wel dat je daarvoor wat kostbare me-time opgeeft.

Ik heb gekozen voor slaap omdat ik weet dat het mij meer energie geeft. Het geeft me de energie om me te focussen op een beperkt aantal van de projecten die door mijn hoofd spoken. Niet allemaal helaas, maar toch een paar en dat is genoeg. Het geeft me de energie om een aanwezige mama te zijn voor Het Meneertje. Het geeft me de energie om iedere dag te semi-gezond te koken. Het geeft me de energie om te genieten van de kleine dingen des levens.

Mis ik daardoor sociale gebeurtenissen met vrienden, familie en kennissen? Soms wel, ja. Is dat erg? Af en toe knaagt het een beetje, maar ik weet dat er een tijd komt waarin ik mijn sociale schade ongetwijfeld wel zal inhalen. Mis ik daardoor de spannende gebeurtenissen in de levens van de honderden onbekenden die ik volg op Instagram? Yup. Is dat erg? Nope. Lees ik daardoor wat minder boeken? Yup. Is dat erg? Nope. Helemaal niet, want daardoor kies ik bewuster voor de boeken die ik wél graag wil lezen en laat ik de rest links liggen.

Op dit moment in mijn leven is slaap één van de belangrijkste prioriteiten in mijn leven, hoe stom het ook klinkt. Het ligt aan de basis van alles wat ik momenteel doe en wil doen. Dus kies ik volop voor acht uur slaap, alhoewel zeven en een half ook al goed is. Die social media, die nieuwe restaurantjes die getest moeten worden, die geweldige boeken, films en seriekes waar iedereen het over heeft, die lopen allemaal niet weg. Ooit komt er een tijd dat slaap misschien terug wat minder belangrijk wordt en dat ik mijn schade kan inhalen, maar nu kies ik voor slaap. Punt.

8 thoughts on “Waarom ik slaap verkies boven me-time

  1. Groot gelijk! Bij mij is slaap ook heilig en een vast uur helpt wel. Lezen in bed probeer ik te vermijden want dan lees ik gewoon door. Ik gebruik de app calm of headspace om sneller in slaap te vallen.

  2. Ik heb het vorige maanden vrij lastig gehad en ben ook heel bewust gaan zorgen dat ik voldoende slaap door heel waakzaam te zijn over het vroege uur dat ik ga slapen. 22u, als het nodig is , is het vroeger. En dat betekent effectief dat er minder tv/netflix gekeken wordt, want dat als laatste activiteit voor slapengaan stoort me ook.

  3. Ik zou beter een voorbeeld nemen aan jou. Ik slaap te weinig voor wat ik eigenlijk nodig heb maar er zijn altijd nog zoveel dingen die ik wil doen.

  4. Dit had een blogpost kunnen zijn die ik zelf geschreven had :-). Het wringt soms wel dat ik veel dingen niet gedaan krijg, omdat ik veel vroeger in bed lig dan de ‘doorsnee mens’, maar als ik mijn uren slaap niet heb gehad, functioneer ik niet, punt. Ook hier werden prioriteiten gesteld: een beetje opruimen, tijd met J., wat in de tuin werken, blogs lezen die ik zelf wil lezen en boeken lezen. Dat zijn de dingen waar ik ‘s avonds energie van krijg. Op Instagram scrollen doe ik bijna niet meer, en de tv boeit me ook steeds minder.

  5. Ook ik kies de laatste tijd heel bewust voor slaap in plaats van me-time. Ik merk ook dat een vast tijdstip om te gaan slapen helpt. Dus ja, tegenwoordig trek ik hier heel vaak rond 21.30 u. naar boven om nog wat te lezen en tegen een uur of tien uiteindelijk te gaan slapen. Soms vind ik dat wel jammer, want ik zou heel graag meer willen lezen, meer willen bloggen, meer willen sporten. Maar ik kan dat gewoonweg even niet, want zonder slaap ben ik geen mens. En eens slechter slapen, dat draag ik dan tegenwoordig weer dagenlang mee.

  6. Ik vind dat een terechte keuze. Slapen is verdorie me-time! Ik leerde onlangs dat ieder mens best tussen 21u en 22u gaat slapen, omdat dan uw melatonineniveau het hoogst is. Dus ik probeer ook altijd tussen die uren in mijn bed te kruipen. ‘t Is soms lastig als ik juist met een goed boek bezig ben of ik toch nog een aflevering van die serie wil kijken….

Comments are closed.