Gelezen

Kollie

We gaan op semi-regelmatige basis met Het Meneertje naar de plaatselijke bibliotheek. Voor hem is het voornamelijk een geweldige plek om een beetje te spelen. Je weet wel, verstoppertje tussen de boekenrekken en zo, maar heel af en toe kiest hij zelf een boek uit de bakken met prentenboeken. Kollie was er zo ééntje.

In dit artikel staan affiliate links. Als je via deze link een product koopt, dan verdien ik daar een piepklein beetje geld aan. Dat geld wordt uiteraard geïnvesteerd in nog meer boeken. Uiteraard.

Kollie is een kleine koala die naar de crèche gaat en daar met zijn vriendjes speelt. Veel meer is er eigenlijk niet aan. Hij beleeft geen wilde avonturen, moet de planeet niet redden van een invasie marsmannetjes en kan geen magische trucjes. Maar het sluit helemaal aan bij de leefwereld van Het Meneertje. Het is was hij kent en daarom is hij er zo zot van. Daarnaast is het boek in rijm geschreven en volgens mij doet dat toch ook wel het één en het ander.

Het is zo leuk om hem bezig te zien met deze boekjes. Hij gaat mee op in de rijmpjes en vult ze soms zelf aan. In “Kollie op de fiets” moet Kollie even bellen en dan wist Het Meneertje altijd wanneer hij “tring tring” moest zeggen. Hij weet wanneer papa of mama Kollie komt ophalen bij de crèche. Hij weet wanneer Kollie zijn kaas niet opeet omdat we daar een spelletje van hebben gemaakt. Dat Kollie geen kaas eet is onbegrijpelijk voor Het Meneertje die enkel en alleen op kaas zou kunnen overleven.

Nu zijn we al een paar weken volop “Kollie in de crèche” aan het lezen en dat is momenteel next level interactie. Op een bepaald moment gaan alle kindjes naar bed om een dutje te doen (spoiler, ik weet het). Als we het boekje voorlezen voor hij gaat slapen en we komen bij die pagina uit, dan zegt hij van tijd tot tijd al eens “kook” (ik ook) en gaat hij zonder meer naar zijn bedje. Uit zichzelf. Zomaar. MAGISCH. Jawel.

Maar gisterenavond, lieve mensen, was het toppunt van schattigheid. In het boek heeft Kollie een vriendje: Joep het aapje. Het Meneertje heeft zelf een grote knuffelaap die al een keertje moet mee-eten aan tafel of mee op het potje gaat. Gisteranavond lag die aap bij ons op het grote bed toen we Kollie aan het lezen waren. Op diezelfde pagina waar Kollie en zijn vriendjes naar bed gaan voor hun dutje, staan Kollie en Joep achter elkaar in een rij. Kollie, de kleine snoodaard, heeft Joep vast bij zijn staart. Opeens greep Het Meneertje de staart van zijn eigen aap vast en zei hij “kook” (ik ook).

Ik moet jullie waarschijnlijk niet vertellen dat ik even helemaal wegsmolt en tegelijk niet meer bijkwam van het lachen, toch?

Soit. Tot nu toe hebben we de twee boekjes gewoon afwisselend geleend bij de bib, maar we zijn serieus aan het overwegen ze te kopen omdat we ze zoveel lezen. Soms zelfs tien keer per dag. Of meer. Zonder zwanzen. Het Meneertje heeft een gigantische bibliotheek, maar moest je hem laten kiezen, dan zouden we alleen maar Kollie lezen.

Dus als we dat boekje binnenkort terug naar de bib moeten doen, dan kan dat wel een keer voor een klein drama ten huize Verbeelding zorgen. Ahum.

Je kan Kollie hoogstwaarschijnlijk in je plaatselijke bibliotheek vinden. Maar moest dat niet het geval zijn, dan kan je zowel Kollie op de fiets als Kollie in de crèche kopen voor €12,95 bij onder andere Bol.

You Might Also Like

  • Nikki

    Grappig is dat, dat bibliotheekboekjes altijd veeeeeel leuker zijn dan onze eigen boeken. Ik heb een boekje van het Muizenhuis laatst voor de derde keer zes weken laten verlengen, want ze blijft fan. En dan inderdaad ook zelf aanvullen en alvast ‘mmmmm’ zeggen als we op de pagina met de taart zijn. Heel schattig!
    Ik kan het inmiddels dromen. “Morgen is kleine Sophie jarig. Julia maakt slingers van papier…”

  • Pin It on Pinterest