Iedere avond, voor het slapengaan, maken we met Het Meneertje een puzzel uit één van zijn Loco Bambino boekjes. Daar waar de gemiddelde ouder een verhaaltje voorleest aan z’n kind voor het slapengaan, moeten wij ons Duracell-konijn nog één laatste keer uitdagen zodat hij vervolgens rustig naar dromenland kan gaan.

We hebben intussen vier boekjes voor Loco Bambino. Mijn zus gaf het een hele poos geleden aan ons omdat haar jongens er te oud voor waren geworden. Het was de starterset van Muis. Die set komt met de typische doos en tegels en twee boekjes van Muis en al haar vriendjes.

Het Meneertje was meteen verkocht, dus aan het begin van de lockdown kochten we nog twee boekjes: één over logisch denken en ééntje over het bos. Logisch denken bleek aan het begin van de lockdown nog nét iets te moeilijk (post-lockdown kan hij er wel al een paar puzzels uit), maar het bos was een schot in het roos. Uit dat boekje maken we nog steeds het meeste puzzels.

Gisterenavond bijvoorbeeld besloten we nog een keer de puzzel met de bessen te maken. Bovenaan het boekje staan zes verschillende soorten bessen afgebeeld (aardbei, braam, blauwe bes,…) en onderaan zie je de struiken waar die bessen aan groeien. Het is dan de bedoeling dat je de tegel van de bes op de bijhorende struik legt.

Het Meneertje had de braam al juist gelegd en had net de tegel die bij de framboos hoorde in zijn handen genomen. Hij bleef er heel bedenkelijk naar staren.

“Allez, schat, zie jij misschien niet goed?” lachte ik omdat ik maar al te goed weet dat hij een framboos herkent. We hebben er genoeg geplukt en gegeten de afgelopen weken. En die puzzel in dat boekje hebben we nog maar een honderdtal keer gemaakt of zo.
“Heb jij misschien een brilletje nodig?” voegde ik er aan toe.

“Ja” antwoordde hij kurkdroog op mijn vraag.

Dus nam ik mijn eigen bril af en zette die op zijn neus. Ik ben zelf een halve mol en ik denk niet dat Het Meneertje zo’n straffe glazen nodig heeft om iets te kunnen zien. Volgens mij ziet hij zelfs slechter met mijn bril op.

Maar ik had nog maar net die bril opgezet bij hem of hij antwoordde: “Oh! Framboos!”.

Dames. Heren. Ik zal dan maar mijn kind alvast gaan inschrijven bij de toneelacademie of zo, want echt waar. Alleen al voor die acteerprestatie gisterenavond verdient hij een Oscar.