Uurwisselingen en ik, wij zijn nooit de beste vrienden geweest. Het maakt niet uit of de klok vooruit of achteruit gaat, het brengt heel mijn systeem in de war. Meestal is mijn lijf aangepast na een paar dagen en kan ik weer normaal functioneren. Maar nu zitten we natuurlijk met Het Meneertje die zich niet zomaar aanpast aan dat nieuwe uur.

Het Meneertje is een vroege vogel. Dat is helaas altijd al zo geweest. Heel soms zijn er periodes dat hij standaard rond 6u45 à 7u wakker wordt, maar de afgelopen weken stond hij meestal op ergens tussen 6u15 en 6u45. We hadden dan ook besloten dat het de hoogste tijd werd om hem te proberen te laten slapen tot 7u. Of op z’n minst hem te leren zich nog even in rust en stilte bezig te houden in de slaapkamer tot dat uur. Uiteindelijk is dat vroege uur niet het erge, maar het feit dat het iedere dag een ander uur is en je niet weet wanneer het gaat zijn. Je wordt gewoon wakker gebruld door je persoonlijke wekker.

Soit. Sam, de schaapjeswekker, staat al een paar maanden in zijn slaapkamer. Hij kleurt oranje wanneer het bijna tijd is om op te staan en zoonlief dus nog even mag spelen in zijn kamer. Wanneer Sam groen kleurt en zijn ogen opent, mag Het Meneertje opstaan. Laten we het er op houden dat Het Meneertje het niet zo nauw neemt met de regels en al eens koppig kan doen. De ene keer blijft hij braaf spelen in zijn kamer als Sam oranje is, de andere keer gebruikt het steevast het argument “Ik moet pipi doen” en sja, als een kleuter pipi moet doen, dan moet een kleuter pipi doen. It is what it is.

Het spreekt voor zich dat het winteruur ons werk van de afgelopen weken volledig teniet heeft gedaan. Uiteraard. En dat we nu terug van nul aan het beginnen zijn. Zondag en maandag werden we om 5u15 gewekt door onze persoonlijke wekker. Deze ochtend was het 5u30. We zijn dus de juiste kant uit aan het gaan, maar dan nog blijft het bijzonder pittig.

Gisterenavond hadden we zijn Timio meegegeven naar zijn kamer. Dat is een draagbaar toestel waarop je schijfjes kan leggen waar tekeningen op staan. Aan de hand van die tekeningen kan een kind dan zelf een verhaaltje of liedje opzetten of ze kunnen er een spelletje mee spelen. Er is een schijfje waarmee je de kleuren kan oefenen, ééntje voor het alfabet, voertuigen, cijfers,… You name it. Daarnaast zijn er ook een aantal schijfjes met verhalen, sprookjes en liedjes er op.

Het Meneertje gaat momenteel door een fase waarin hij helemaal geboeid is door muziek. Soms zien we hem melodietjes maken op zijn speelgoedpiano. Andere keren zet hij ’s avonds nadat het muziekje van zijn babyfoon is afgelopen, dat muziekje terug aan. Gewoon omdat het kan en omdat hij nog wat muziek wil luisteren. Dus die Timio leek ons wel ideaal om onze vroege even mee bezig te houden.

Toen we Het Meneertje deze ochtend om 5u30 hoorden roepen dat hij pipi moest doen, strompelde Het Vriendje met hem naar de badkamer. Maar daarna kreeg Het Meneertje de instructies om nog even in zijn kamer te spelen, want het was echt wel veel te vroeg. Enkele tellen later lag Het Vriendje terug in het bed naast mij en hoorden we hoe Het Meneertje de Timio aanzette. Er werd even gerommeld in de kamer en toen…

Jingle bells. Jingle bells. Jingle all the waaaaay!

I kid you not. Uiteraard had hij het schijfje met kerstliedjes gevonden. UI-TE-RAARD. Hoe kan het ook anders? En ik kon niet anders dan giechelen met zijn muziekkeuze om 5u30. Even later volgde dan ook nog I wish you a merry Christmas. We hoorden hem naar de deur van zijn kamer trippelen. Enkele tellen later werd de deur open gegooid.
“Kerstmis!” brulde Het Meneertje enthousiast. “Kerstmisliedjes!”

Dus ik denk dat zoonlief misschien dat gen heeft geërfd van mij dat er voor zorgt dat we hele grote fan zijn van kerstmis. Dat vind ik natuurlijk helemaal geweldig, alleen zou het fijn zijn moesten we die kerstliedjes en die liefde voor kerstmis met elkaar kunnen delen zo rond 7u ’s ochtends in plaats van rond 5u30. Just saying.