De boeken van Mhairi McFarlane verschenen al een hele tijd geleden op mijn radar. Haar naam dook regelmatig op in lijstjes met goede romcom boeken en aangezien ik best wel wat van dat genre aan het verslinden ben de laatste tijd, leek het me de hoogste tijd om eens iets van haar te lezen.
Ik besloot het mezelf makkelijk te maken en gewoon haar reentste boek te lezen: If I never met you.
Nadat Laurie haar vriend hun relatie van achttien jaar verbreekt, weet ze eerst even niet wat te doen. Ze werken nog bij hetzelfde bedrijf en ze gaat hem dus dagelijks moeten zien. Maar dan komt ze vast te zitten met Jamie Carter in een lift. Hij wil promotie maken binnen het bedrijf en een relatie met Laurie zou hem er goed laten uitkomen bij de bazen. Dus maken ze een deal: tot aan het kerstfeest zullen ze doen alsof ze een relatie hebben. Zo kan Laurie haar ex jaloers maken en kan Jamie in een goed blaadje komen te staan bij de bazen.
Het is niet bepaald een originele insteek: doen alsof je een koppel bent om iets te bekomen. Bridgerton much? Maar toch vond ik een heerlijk en verrassend boek.
Meestal heb je bij dit soort boeken waarbij het hoofdpersonage net uit een relatie komt, weinig achtergrondverhaal. De relatie ligt achter haar en ze is klaar voor iets nieuws. Meer woorden worden er niet aan vuil gemaakt. In dit boek duurt het een dikke vijftien à twintig procent voor het hoofdpersonage besluit om te doen alsof ze een relatie heeft met een collega om haar ex jaloers te maken. Daardoor begrijp je beter waar ze vandaan komt.
En het gaat ook allemaal wat trager. Het eerste deel focust zich wat meer op de relatie van Laurie en Dan, haar ex, en hoe ze omgaat met de break up. Daardoor wordt je al lezer niet gebombardeerd met fake relaties. De relatie tussen Laurie en Jamie is eigenlijk ook een mooie vriendschap die zich ontwikkelt. Uiteraard kan je ervan uitgaan dat die twee nog lang en gelukkig gaan leven, want romcom is en blijft romcom. Daar moeten we ons geen illusies over maken.
Maar het gaat dus allemaal wat trager, wat ik eigenlijk perfect vond voor dit boek. Daarnaast gaat het ook wat dieper en dat vond ik precies niet erg. Er is wat meer pak aan dit verhaal dan alleen maar “oeh, laten we doen alsof om iets bekomen”. En daar heb ik wel van genoten.
Dus ja, ik denk dat ik binnenkort nog een keertje iets ga lezen van deze auteur, want dit boek smaakt naar meer.