Online naailes

Die keer dat ik me inschreef voor online naailes

Al een aantal jaren is het duidelijk uit mijn jaarlijkse doelstellingen dat ik meer achter mijn naaimachine wil kruipen. Het blijft iets wat ik ontzettend graag doe, maar waar ik niet altijd bewust tijd voor maak. Dus meestal naai ik een keertje om de zes maanden of zo. Schaamtelijk, I know.

Als ik dan al een eens iets naai, dan zijn dat vaak truien of t-shirts voor Het Meneertje. Ik maak ze zelfs altijd met hetzelfde patroon. Yup. Dat is leuk, versta me niet verkeerd, maar vroeger, back in the day, ging ik geen enkele uitdaging uit de weg. Ok, misschien knoopsgaten. Knoopsgaten waren nooit helemaal mijn ding. En blinde ritsen zorgden soms ook al eens voor het nodige gevloek. En kwamen die knoopsgaten of andere uitdagingen op mijn pad, dan was er altijd wel een naaivriendin die, al dan niet tijdens een naaiclubavondje, klaar stond met wijze raad.

Zo maakte ik heel veel kleren die me eigenlijk als gegoten zaten. Kleren waar compleet willekeurige mensen me over aanspraken op straat en me complimentjes gaven. Kleren waar ik me goed in voelde en die niet na een paar keer dragen al kapot gingen. Good times. Good times.

Naaien voor mezelf was een aantal jaren geleden gewoon makkelijker. Er was meer tijd en meer energie wat op zich al grote factoren zijn, maar er waren ook ettelijke kilo’s minder. Jawel. Het ging zelfs zo ver dat ik een “standaardmaat” kon maken zonder aanpassingen omdat ik blijkbaar standaardverhoudingen had. Dolletjes. Nu zijn die verhoudingen een beetje gewijzigd en werd deze zandloper eerder een stevige balk. Je weet wel, een zwangerschap en een pandemie later, dat doet al een keer iets met een mens zijn lijf. Het is al een hele poos geleden dat ik mijn maten heb genomen, maar toen ik dat het laatst deed, moest ik drie maten met elkaar combineren om een kleedje te maken. Dan is mijn goesting meteen ver te zoeken.

Daarnaast is het dan ook nog eens de bedoeling om toch een aantal van die ettelijke kilo’s te laten verdwijnen. Dus waarom dan naaien voor jezelf, wetende dat je over een aantal maanden een kledingsmaat minder zal hebben?!

Om maar te zeggen: er waren genoeg redenen om niet voor mezelf achter de naaimachine te kruipen.

Alleen is naaien net zo geweldig voor je zelfbeeld. Serieus! Koop je kleding in de winkel? Dan zit er gegarandeerd altijd wel iets raar, zelfs al heb je een “standaardmaat”. Bij de ene zijn de broeken altijd te lang, bij de ander altijd te kort. Bij nog iemand anders spannen de bloesjes altijd rond de boezem, bij de ander floddert alles maar wat. Kleding die op maat gemaakt is en goed past, staat je altijd beter dan eender wat je uit een winkel koopt. Het maakt niet uit of je een maat 36 hebt of een maat 56 hebt. Draag je kleding die je goed staat én je goed past? Dan ga je je automatisch beter voelen.

Verandert je lijf dan weer? Dan kan je nog altijd je zelfgemaakte kledingstuk verder aanpassen. Als er iets is van alle YouTube kanalen die ik volg rond historische kleding en kostuums, dan is het dat wel. Onze voorouders hadden dat goed in het snotje, dat lijven veranderen, en voorzagen gewoon meer dan voldoende naadwaarde. Ideaal om uit te laten of in te nemen wanneer het nodig is.

Dus ja. Ik schreef me in voor online naailes bij The Fashion Basement. Een naailes waarbij je zelf je project mag kiezen, maar wel de nodige begeleiding krijgt. Een naailes waardoor ik iedere week zeker drie uur aan het prutsen zal zijn met een naaisel. Voor mezelf. En dat drie maanden aan een stuk. Nu moet ik alleen nog beslissen wat ik eerst wil maken, want hoewel ik de afgelopen jaren dan misschien niet veel voor mezelf heb genaaid, heb ik wel bijzonder veel naaipatronen voor mezelf verzameld. Ahum. Kuch.

One thought on “Die keer dat ik me inschreef voor online naailes

  1. Het is dat naaien niet mijn ding is. Ik heb het ooit gevolgd maar vond het niet fijn om te doen. Anders had ik ongetwijfeld al heel veel jurken voor mezelf gemaakt met allerlei leuke prints die je nergens in de winkel vindt. Uiteraard met een patroon op maat want bij jurken uit de kledingswinkels is er inderdaad altijd wel iets dat niet ideaal is.

Comments are closed.