Ergens in het jaar onzes heeren 2011 begon ik als zelfstandige in bijberoep. Toen maakte ik geboortekaartjes en verkocht ik zelfgemaakte spulletjes. Mijn bijberoepavonturen heb ik hier genoeg gedeeld. Jaren later zette ik dan ook de stap naar zelfstandige in hoofdberoep, hetzij als grafisch vormgeefster en webbouwer.

Maar het kriebelt nog altijd om zelfgemaakte spulletjes te verkopen, vooral nu ik weer meer aan het naaien en het maken ben.

Alleen besef ik maar al te goed dat het niet iets is dat ik consequent kan doen. Je weet wel, iedere week X aantal items uitwerken. Nope. Daarvoor schommelt mijn energie nogal hard. En mijn goesting ook, laten we eerlijk zijn. Zo is het momenteel ijskoud op mijn naaiplekje en dat zorgt ervoor dat ik niet bepaald veel zin heb om verder te werken aan die naaiprojecten die ik onlangs ben begonnen. Jikes.

Uiteraard volg ik heel wat illustratoren en makers en wat ik tegenwoordig steeds vaker zie, is dat zij met “shoplaunches” werken. Dan kondigen ze op voorhand aan wanneer hun winkeltje de virtuele deuren zal openen en weten hun volgers dat ze dan nieuwe spulletjes kunnen kopen. De illustrator of maker zelf kan op die manier vooruit werken of zelfs rond een bepaald thema werken.

Die manier van werken spreekt me wel aan. Zo kan ik zelf zaken uitwerken die ik leuk vind, wanneer ik er tijd en energie voor heb. Al die zaken hou ik dan bij en op een bepaald moment zeg ik “de winkel is open”. Die blijft dan bijvoorbeeld een weekje open en daarna sluiten de deuren zich terug.

Het idee speelt al een tijdje om dus opnieuw een bijberoep te starten naast een hoofdberoep. Niemand houdt me natuurlijk tegen om dat te doen, want ik ben toch al zelfstandige en mag zulke activiteiten uitvoeren. Dus… Why not?