Als je regelmatig op hetzelfde tijdstip op dezelfde plek bent, dan kom je al eens mensen tegen die net zoals jij altijd op datzelfde tijdstip op diezelfde plek zijn. Zo zie ik bijvoorbeeld dezelfde ouders aan de schoolpoort of dezelfde mensen in de fitness. Eén van de mensen die ik zo regelmatig zie is een vrouw die op de hoek van de straat wacht na school.
Het is een oudere vrouw en ik vermoed dat ze de grootmoeder is van een meisje dat naar dezelfde school gaat als waar zoonlief school loopt. Dat meisje wordt opgehaald met de auto. Om de zoveel tijd zie ik die auto stoppen op de hoek van de straat en dan wordt er een babbeltje gedaan via het open raam. Soms heeft de vrouw wat lekkere koekjes bij zich die ze dan aan haar kleinkind geeft.
Of ik vermoed toch dat het om een grootmoeder gaat. Dat is de meest logische verklaring, lijkt me.
Omdat zoonlief en ik langs die hoek van die straat moeten, zien we die vrouw daar dus regelmatig staan. Aangezien ik goed opgevoed ben en opgegroeid ben ik een relatief klein dorp, zeg ik altijd vriendelijk goedendag tegen mensen die ik regelmatig tegenkom. Een knikje of een “hallo”, het is een klein gebaar dat zoveel kan doen. De vrouw in kwestie zegt altijd vriendelijk goedendag terug.
En meer woorden dan “hallo” of “goedemiddag” heb ik nog nooit met haar gewisseld.
Tot vandaag.
Het Meneertje, Het Vriendje en ik liepen langs die ene hoek van de straat. De vrouw stond er uiteraard en ook de blauwe auto stond er geparkeerd. Ik was mijn mannen aan het waarschuwen voor wat flinke hondendrollen die over heel de stoep verspreid lagen, toen de vrouw opeens onze richting uit kwam. Ze had een boeketje rozen vast en één stak ze mij toe.
“Alsjeblieft. Voor vrouwendag,” zei ze. Ik nam de roos helemaal verbouwereerd aan, maar kon niet anders dan “dank u” zeggen (ik zeg het, goed opgevoed). De vrouw keerde snel terug naar de auto en ik kon niet anders dan breed glimlachen. Het is niet iedere dag dat je bloemen krijgt van mensen die je eigenlijk niet echt kent, maar die je vriendelijke goedendag blijkbaar wel op prijs weten te stellen.
Wat een mooie hartverwarmende attentie.
Als wij naar school wandelen staat er ook vaak een oudere man in zijn deurgat te kijken en die groeten we altijd. Een hele periode leek hij immobiel in een verband maar dat is nu weer beter.
Op een dag heeft hij mijn man en de kinderen ook aangesproken en hen een hele hoop supermarktactie stickertjes gegeven. Ook wel fijn.