We wonen intussen al meer dan tien jaar in ons huis en hebben de nodige verbouwingen achter de rug, maar er staan er nog een aantal op de planning. Alles op zijn tijd natuurlijk. Ik weet dat heel wat mensen graag bezig zijn met inrichting, maar ik heb er precies niet zoveel aanleg voor.

Ons huis is een rijtjeshuis dat in een bocht staat waardoor we vooral in onze keuken de nodige inkijk hebben van de buren. Toch als die buren door het raam op het eerste verdiep naar beneden kijken. In 2020 lieten we een nieuwe keuken steken en daarbij hoorde ook enkele nieuwe ramen.
Voor de verbouwing van de keuken hadden we van die glasgordijntjes die nog wel wat licht doorlieten, maar waardoor je niet naar buiten kon kijken.

En eigenlijk wil ik nog wel altijd naar buiten kunnen kijken, want de keuken grenst aan de tuin.
Het is een klein tuintje dat er het ene jaar al wat wilder dan het andere bij staat, maar het is leuk om naar te kijken. Het is altijd fijn om één van de katten in het zonnetje te zien liggen soezen of om een paar moedige meesjes voorbij te zien fladderen. Dit jaar hebben we ervoor gekozen om toch wat meer gras te voorzien zodat zoonlief zich wat meer buiten kan uitleven (vorig jaar gingen we voor een jungletuin met veel inheemse planten). En we hebben zelfs een kikker in de tuin sinds kort. Hoe die daar is gekomen is een groot mysterie, maar kijk, een nieuw huisdier.

Het mag dan een piepkleine tuin zijn, het is een leuke plek om te vertoeven, voor mens en dier, zo blijkt. Of om naar te kijken vanuit de keuken als je groentjes aan het snijden bent of snackbordjes aan het maken bent voor het nageslacht.

Alleen zitten we dus met die inkijk. We hebben al de nodige opties bekeken om dat wat te verminderen. Fijne glasgordijnen en overgordijnen, maar dat is misschien niet zo ideaal in een keuken, want daar kunnen natuurlijk de nodige geurtjes in blijven hangen. Rolgordijnen zouden beter zijn in de keuken, maar de rolgordijnen die we al hebben in andere ruimtes, laten je niet echt toe nog naar buiten te kijken. Horizontale lamellen zijn ook een optie en dan zou je toch nog het zicht op de tuin wat behouden.

Er zou ook een soort van raambekleding zijn waarbij je wel naar buiten kan kijken, maar waar mensen van buiten niet naar binnen kunnen kijken. We hebben dit onlangs opgemerkt bij een huis in de buurt waar we altijd een pluizige, rosse kater aan het raam zagen zitten. Nu zien we hem niet meer zitten door die folie, maar ik vermoed dat hij nog wel altijd naar de vogels buiten kan kijken.

Soit, laten we het er op houden dat er meer dan voldoende opties zijn, maar dat we gewoon niet zo’n helden zijn in knopen doorhakken. Ha! Voorlopig houden we het nog even op blote ramen en wie weet hakken we wel een knoop door deze winter, als het zicht op de tuin wat minder belangrijk is.