Ik las de laatste tijd bijzonder veel romcoms en hoewel ik dat genre ontzettend graag lees, moet je af en toe ook eens je tanden in iets anders zetten. Verandering van spijs doet eten en al. Een boek dat al een paar keer mijn weg had gekruist was Legends & Lattes van Travis Baldree. Het werd omschreven als een “cosy read”, een gezellig boek en ik was wel benieuwd wat ze daarmee bedoelden.

Viv wil haar oude leven achter zich laten en haar strijdbijl ophangen. Letterlijk. Ze heeft genoeg van het bestaan als huurmoordenaar en is klaar voor iets anders. Een koffiebar openen blijkt helemaal haar ding te zijn. Dus ze zoekt én vindt een locatie, schakelt wat hulp in en binnen de kortste keren serveert ze het heerlijke, bruine goedje aan de inwoners van de stad. Via die weg leert ze heel wat nieuwe individuen kennen, maar ook oude bekenden steken hun kop hier en daar op. Hoewel de meesten alleen maar de beste bedoelingen hebben, zijn er toch enkelen die van kwade wil zijn.

En ja, het was best een gezellig boek om te lezen. Het is een boek dat vlotjes leest omdat de hoofdstukken in korte stukken zijn opgedeeld. De opbouw en uitbreiding van de koffiebar en alles wat daarbij komt kijken, vormt een rode draad doorheen het boek. En de personages maken het boek helemaal af: van een reusachtige kat tot een bard die een nogal alternatieve muzieksmaak heeft.

Maar… Hoewel het fijn vond dat het boek zo vlotjes weglas, had ik soms wel het gevoel dat het allemaal iets te simpel was. Het verhaal was niet bijzonder hoogstaand, de personages misten nogal wat diepgang en de korte hoofdstukken zorgden er soms voor dat er precies informatie miste. Er klopte iets niet helemaal aan dit boek en ik kon er terwijl ik het aan het lezen was, niet helemaal mijn vinger op leggen.

Pas toen ik het dankwoord op het einde las, werd het me duidelijk. Het boek is een NaNoWriMo schrijfsel van de auteur. Je weet wel, National Novel Writing Month, de uitdaging waarbij je in de maand november een verhaal schrijft van vijftigduizend woorden, een uitdaging waar ik in het verleden ook aan heb deelgenomen. Het verklaarde die korte stukken en het tempo van het boek. Het verklaarde de diepgang die ik wat miste.

Op zich is er niets mis met NaNoWriMo of verhalen die dan geschreven worden, maar volgens mij had dit boek beter geweest als het wat langer was geweest zodat bepaalde zaken wat meer aandacht had kunnen krijgen.

Soit. Het is nog altijd een heel gezellig boek om te lezen en ik denk dat vooral koffiedrinkers en -liefhebbers het een warm hart zullen toedragen. Zelf kreeg ik vooral veel bakgoesting door het boek, want er is een personage dat het lekkerste gebak maakt, van kaneelbroodjes tot croissants. Het zorgde voor de nodige kriebels om zelf aan het experimenteren te gaan met allerhande soorten deeg. Ha!

Het boek is zowel in het Engels als in het Nederlands verkrijgbaar. In het Nederlands heeft het boek bijna dezelfde titel, Legendes & lattes (een e extra), dus dubbelcheck zeker even of je de juiste versie koopt.