Ha! Toch een tweede check-in! Ik had het zelf ook niet helemaal verwacht, maar kijk.

De vorige check-in schreef ik eigenlijk niet op dag 7 van NaNoWriMo, maar op dag 5 (vorige week woensdag). Het moest precies effe uit mijn systeem, want de volgende dag vond ik mijn schrijfroutine. En sinds ik die routine vond, is de klik gemaakt en gaat het schrijven als vanzelf.

Abbie en pomodoro’s to the rescue

Op donderdag kreeg ik op YouTube tussen mijn suggesties een Write With Me video van Abbie Emmons te zien. Ik volg haar al een tijdje, want ze geeft goede tips rond schrijven. Haar Write With Me video’s zijn livestreams die je daarna opnieuw kan bekijken. Ze duren ongeveer twee uur en ze werkt met de pomodorotechniek: 25 minuten schrijven gevolgd door 5 minuten pauze en dat vier keer.

Het zijn twee productiviteitstechnieken die keihard werken bij mij, de pomodorotechniek, maar ook het body doubling. Iemand anders zien werken, doet werken of in dit geval iemand anders zien schrijven, doet schrijven. Monkey see, monkey do en al. Dus terwijl ik aan het schrijven ben, zet ik zo’n Write With Me video in het klein open en zie ik haar schrijven.

Ik zet wel het geluid af van die video’s, want je hoort haar natuurlijk typen en dat stoort me precies wat tijdens het schrijven van fictie. Het duurde even, maar ik heb uiteindelijk een playlist gevonden op Spotify die mij helemaal in the zone brengt. De Work With Me video’s mute ik tot aan de pauzes zodat ik kan luisteren naar mijn muziek (mijn Spotify Wrapped belooft een ware muziekidentiteitscrisis bloot te leggen dit jaar).

Dus iedere avond trek ik naar mijn bureau, plof ik neer in mijn gele stoel, zet ik een Write With Me van Abbie op en vlieg ik er in.

Doordat ik mijn routine heb gevonden, schrijf ik nu mijn 1.666 woorden op ongeveer anderhalf uur (drie pomodoro’s). En soms wordt er zelfs nog wat verder geknald en geraak ik een beetje verder met mijn aantal woorden. Dat is vooral handig als je weet dat je op een bepaalde dag wat minder tijd of minder energie zal hebben om te schrijven. Of wanneer je een inhaalmanoeuvre moet doen. Oeps.

Het leaderboard van de NaNoWriMo diaspora

Wat ook helpt is dat ik via de subreddit een leaderboard van NaNoWriMo schrijvers heb gevonden die allemaal hun woordenaantal bijhouden op TrackBear. Long story short, vroeger kon je het woordenaantal van anderen volgen op de site van NaNoWriMo zelf, maar de site en de organisatie is niet meer wat het ooit was en heeft serieus wat kemels geslagen de afgelopen tijd. Daardoor doen heel veel mensen dit jaar niet mee aan de officiële NaNoWriMo, maar zoeken ze dus alternatieven zoals dit leaderboard. En ik merk dat ik het community aspect én de gamification van de challenge wel wat miste.

Op het leaderboard zie je de hoeveelste je staat met jouw woordenaantal en soms kan dat helpen om toch wat extra te schrijven om de volgende in de lijst voorbij te steken. Ik bengel meestal ergens in het midden (er zijn 180 deelnemers aan het leaderboard, ik ben momenteel 42ste, maar ik moet vandaag nog schrijven), want er zijn al mensen die bijna 100.000 woorden hebben geschreven. Hoe zelfs?! Hoe? Wat ook helpt is dat je in één oogopslag kan zien hoeveel woorden je achter of voor staat. Dan moet je het niet zelf berekenen en kan je je gewoon focussen op schrijven. Ideaal.

En het verhaal zelf? Ja, dat gaat lekker zijn gangetje. Ik ben nog altijd asynchroon aan het schrijven, maar het begin en het einde zijn bijna klaar. Het is het midden waar ik nog veel werk aan heb. Dat komt wel. Ik heb nog twee weken en als alles zo loopt zoals het de afgelopen week ging, dan haal ik de 50.000 woorden. Hoera!

To be continued dus.