We hebben een vrij beperkte hoeveelheid potten en pannen, maar daarmee komen we toe. Eén van die potten en pannen was heel lang een IKEA wok. Die deed hier heel trouw dienst, maar uiteindelijk begon zijn antiaanbaklaag te verliezen. Dus was het tijd om een vervanger te zoeken. Zelf was ik perfect tevreden geweest met een nieuwe IKEA wok, maar Het Vriendje wilde eens kijken wat er nog op de markt was.
Hij beet zich vast in de research en kwam uiteindelijk met een aantal opties op de proppen. Aangezien ik de chef kok in huis ben en dus het meest zou bezig zijn met de pot in kwestie, legde hij die opties voor en haalde de plus- en minpunten aan van ieder alternatief dat hij had gevonden voor de wok. Hij maakte nét geen PowerPoint presentatie. Nét niet.
Na veel wikken en wegen werd de knoop doorgehakt en gingen we voor een zwarte geëmailleerde pot met een blauwe binnenkant, een stoofpot van het Nederlandse BK. Een grote. Eéntje met 36cm doorsnede. In eerste instantie leek met dat een beetje overdreven, maar de IKEA wok was uiteindelijk ook 32cm in doorsnede.
Het enige dat ik kan zeggen, was dat het liefde op het eerste zicht was.
De pot was best wel wat zwaarder dan wat ik gewend was, maar hij stond er. Niet te veel tierlantijntjes, gewoon een grote zwarte pot en een deksel. Meer moet dat niet zijn.
Ik denk dat de pot technisch gezien een “stoofpot” is, hoewel ik het op sommige sites een “braadpan” genoemd zie worden, maar ik gebruik hem voor allerhande doeleinde. Pastasauzen? Check. Braden? Uiteraard check. Stoofpotjes? Jawel. Noedelsoep? Been there, done that. Wokken? Ja hoor. Van die dikke Amerikaanse pancakes? Check. Dingen in maken die achteraf nog in de oven moeten? Zeker check, want die pot mag gewoon de oven in. En zelfs lichtjes frituren heb ik er al in gedaan. Ha!
De pot blijkt ook ideaal te zijn voor als er bezoek mee komt eten. Ik ben sowieso gewend om grote porties te maken, zodat we er twee of zelfs drie keer van kunnen eten. Ofwel twee dagen na elkaar hetzelfde ofwel gaat er een deel de diepvries in voor later. Maar als er bezoek komt, is er niets zo gezellig als één grote pot op tafel te zetten en te zeggen: “Tast toe!”. Het maakt niet uit of het spaghetti is, gebakken rijst met groentjes of iets anders, je ziet dan altijd wat ogen oplichten als de pot op tafel wordt gezet.
Doorgaans wordt er eerst lachend een opmerking gemaakt over de grootte, want ja, het is een vrij gigantisch ding. Een tijdje later, meestal als iedereen zijn buikje rond heeft gegeten, volgt toch altijd de opmerking: “Da’s eigenlijk wel handig hé, zo’n grote pot”. En ja, da’s eigenlijk wel handig. Ik zou niet meer zonder kunnen, dat staat vast. Het is een workout om hem uit de schuif te halen of om hem van de keuken naar de tafel te zeulen, maar het is mijn favoriete pot.
En stiekem, heel stiekem, ben ik al aan het kijken geweest naar de andere potten en pannen van hetzelfde merk. Als de andere potten en pannen in onze keukenkasten het begeven, dan zie ik het zeker zitten om ze te vervangen met nog meer van dit merk. Voorlopig houdt alles nog stand, maar ooit… Ooit!
Dus ja, ik denk dat ik eindelijk volwassen ben geworden. Welke niet-volwassene weet een goede, degelijke kookpot zo te appreciëren? Kijk. Ein-de-lijk volwassen. Wie had gedacht dat dat ooit nog ging gebeuren?
Even een foto van de pot van de website geplukt, want hij zit in de vaatwas momenteel en ik kan er dus geen foto van maken. Ahum.
Ik heb jaren terug een Creuset-achtige pot gekocht bij Aldi. Een donkerPAARS exemplaar zelfs. Maar jammer genoeg weegt dat ding echt te zwaar voor me waardoor ik het niet zo vaak gebruik.
Ja, ik snap dat zulke potten echt niet evident zijn om te gebruiken voor iedereen. Hopelijk staat die pot wel ergens mooi in het zicht zodat je hem op z’n minst kan bewonderen in al z’n glorie. 😉