Een paar maanden geleden schreef ik dit blogbericht waarin ik vertelde hoe ik de work-life balance wilde aanpakken eens ik terug in loondienst ging werken. Intussen ben ik nét geen twee maanden bezig op de nieuwe job en dat vraagt om een korte check in. Hoe gaat het nu met die plannen? Wat werkt? Wat werkt niet?

Sunday Reset

Het plan was om op zondagmiddag terwijl zoonlief naar de scouts was, al wat voorbereidend werk voor de rest van de week te doen. Blijkbaar was ik even vergeten dat de scouts pas ergens in februari terug de middagvergaderingen terug oppikt. In december en januari zijn er avondvergaderingen zodat de leiding kan studeren. Dus tot nu toe kwam er nog niet veel van die Sunday Reset in huis. Sja.

De afgelopen weken was er dan wel weer scouts op zondagmiddag (en ook een scoutsweekend), maar zelfs toen gebruikte ik die tijd voor andere dingen. Wat Het Vriendje en ik wel terug in het leven hebben geroepen, zijn onze mini-meetings op zondagavond. Dan gaan we even door de weekplanning en regelen we een paar kleine dingen. Zo weet iedereen wat er van hem/haar verwacht wordt die week.

Vroeger opstaan

Vroeger opstaan zit er (nog) niet in. Het lukt me gewoon niet. Misschien heeft het te maken met de donkere dagen, maar it is what it is. Wie weet komt dat nog wel eens de vogeltjes terug beginnen fluiten om 5u30 of zo.

Eigenlijk wilde ik vooral vroeger opstaan om naar de fitness te gaan, maar dat blijkt niet nodig te zijn. Ik kan perfect tijdens mijn middagpauze naar de fitness gaan. Als ik het goed time kan ik naar daar wandelen, me omkleden, een halfuurtje sporten, me terug omkleden en dan terug naar het werk wandelen en dat allemaal in mijn middagpauze. Concreet wil dat zeggen dat ik op dinsdag en donderdag tijdens de middagpauze naar de fitness ga en dan nog een keertje op zaterdagochtend tijdens mijn “rustige ochtend”.

Buitenschoolse opvang to the rescue

Ik dacht dat zoonlief regelmatig op woensdagmiddag naar de buitenschoolse opvang zou moeten, maar eind vorig jaar besloot Het Vriendje dan toch om vier vijfde te gaan werken met tijdskrediet. Hij is op woensdag- en vrijdagnamiddag vrij waardoor hij zoonlief dus kan opvangen. Hoppa! Dus ja, dat was een scheet in een fles.

En dan ook nog…

• We werken hier ten huize Verbeelding al jaren met een weekmenu voor twee weken. Een twee-weekmenu. Voordien zette ik op voorhand niet in de kalender wat we wanneer zouden eten. Ik keek de avond zelf waar ik zin of energie voor had. Nu wordt het wel in de kalender gezet en moet ik gewoon het schema volgen dat Kathleen uit het verleden opstelde.
• We maken ook al jaren te grote porties waardoor we twee dagen na elkaar hetzelfde eten. Eén dag kook ik en de andere dag moet ik (of een huisgenoot) gewoon iets opwarmen. Dat lijkt nog altijd goed te werken voor ons.
• Op dagen dat er veel vergaderingen zijn, durf ik al eens thuis te gaan lunchen. Kwestie van even een rustpuntje in te bouwen in een drukke dag. Dat kan deugd doen. In principe zou ik dan ook een (af)was kunnen insteken, maar dat heb ik tot nu toe nog niet gedaan. Serieus, op een steenworp van je thuis werken heeft zo zijn voordelen.
• Ik probeer tegenwoordig ook mijn avonden in te plannen. Jawel. Het is heel verleidelijk om iedere avond gewoon een serieke te kijken (en daar is absoluut niets mis mee), maar ik wil graag nog zoveel andere dingen doen. Ik weet dat ik iedere avond ongeveer twee uur “vrije tijd” heb. Dus op zondag plan ik die twee uur in. Dat gaat van welke serie ik wanneer kijk tot de blogberichten die ik wil schrijven tot de Legosets die ik in elkaar wil steken. Ik probeer iedere week een paar zaken uit mijn gigalijst te selecteren en daarmee aan de slag te gaan. Het plan is niet helemaal waterdicht, want als ik op maandag “bijberoep” inplan en ik heb dan een drukke dag gehad, dan is de kans klein dat ik nog voor mijn bijberoep ga werken die avond.

Wat ik mis…

• Lange wandelingen tijdens mijn middagpauze. Eens dat het terug wat langer licht is, pik ik met veel plezier de avondwandelingen terug op.
• Middagdutjes 😅

Maar bon, die eerste weken en maanden op een nieuwe job zijn altijd pittig. De eerste weken kroop ik meestal al rond negen uur mijn bed in, wegens volledig uitgeput door de information overload. Nu begint het langzaam maar zeker te beteren. Er is terug wat energie om ‘s avonds ook wat andere dingen te doen dan slapen en vegeteren voor de televisie.

Dus wie weet hoe ziet dit nieuwe ritme er over een paar maanden uit. Ik blijf experimenteren en zoek iedere dag naar dingen die net dat tikkeltje beter kunnen om mezelf het leven weer wat makkelijker te maken en aan het einde van de dag nét iets meer energie over te houden. Met andere woorden: to be continued.