Sinds begin dit jaar wil het lezen niet zo vlotten. Daar waar ik anders het ene na het andere boek verslind, leg ik nu boeken opzij nadat ik één derde heb gelezen. Meestal lees ik nog een halfuur voor ik ga slapen, maar sinds ik terug in loondienst ben begonnen val ik doorgaans als een blok in slaap na vijf à tien minuten.
Het is zeker niet de eerste keer dat er zo’n periode is dat het lezen niet lukt. Tijdens de pandemie en lockdowns waren er ook meerdere maanden dat ik nauwelijks iets las. Uiteindelijk is dat ook weer goed gekomen, dus ik ga me zeker niet forceren om te lezen. Als er geen headspace is, dan is het zo. Het is duidelijk dat ik nog altijd aan het wennen ben aan het nieuwe ritme en dat mijn lijf aan het einde van de dag nog nauwelijks energie over heeft. En dat komt wel weer in orde.
Maar ergens wil ik toch wel een beetje blijven lezen, want het blijft iets waardoor ik mijn batterijen oplaad en even kan ontspannen. Aangezien het niet de eerste keer is dat ik door zo’n periode ga, weet ik nu waar ik naar moet grijpen.
- Kortverhalen. Ik heb het in het verleden wel vaker gezegd, maar ik ga het opnieuw zeggen: Vlaamsche filmpjes voor volwassenen is een gat in de markt. Serieus. Goede kortverhalen schrijven is een kunst en het is voor mij nog niet heel evident om ze te vinden. Ik weet dat er dikke bundels vol kortverhalen zijn, maar doorgaans zijn die van een bepaald literair niveau waar ik mij momenteel niet op kan concentreren. Ik wil kortverhalen waarbij ik niet teveel moet nadenken. Onlangs las ik The Fall Risk van Abby Jimenez, een romcom kortverhaal van een auteur waarvan de boeken best wel in de smaak vallen bij mij. Dat was exact wat ik nodig had. Ik ben dus volop op zoek naar meer van dat. Wie tips heeft, mag ze me altijd doorspelen.
- Graphic novels. Vorige week las ik Mannenhuid op een uurtje tijd uit in de zetel terwijl zoonlief aan het spelen was op de mat. Hij stond er van versteld hoe snel ik lees, maar dat is het voordeel aan graphic novels: ze staan vol prentjes waardoor je aan een sneltempo kan lezen. Toch heb je het gevoel dat je een goed boek hebt gelezen: een boeiend verhaal, interessante personages,
- Jeugdboeken. Voorlopig heb ik mijn tanden tijdens dit leesdipje nog niet in jeugdboeken gezet, maar dat heeft me in het verleden wel serieus uit verschillende leesdipjes gekregen. Het zijn vaak kortere boeken boordenvol avontuur met grappige personages en zonder al te veel moeilijke zinnen. Daardoor moet je je er niet te hard op concentreren, maar heb je wel nog altijd een hele fijne leeservaring.
Lezen is eigenlijk ook een spier die je moet trainen. Hoe meer je leest, hoe vlotter het lezen gaat. Dus ik wil mijn leesspier niet helemaal laten verslappen. En ik weet dat er weer een tijd komt dat ik het ene boek na het andere zal verslinden, maar nu gaat mijn energie duidelijk naar andere dingen.
Hoe ga jij om met leesdipjes? Wat zijn jouw trukjes om terug wat meer leesenergie te krijgen?
Jeugdboeken en strips zijn ook mijn go to manieren om weer eens n een lees flow te geraken. Ik lees gewoon de boeken mee die de kinderen uit de bib halen, en moet nu moeite doen om af en toe ook nog eens een volwassen boek te lezen…
Audioboeken (BorrowBox is een super app van onze lokale bib) zijn voor mij ook een uitkomst als lezen er echt niet van komt. Geen idee hoe dat werkt, maar door een andere manier van lezen te gebruiken krijg ik vanzelf weer zin in print lezen. En anders heb ik toch mijn portie verhalen gekregen, wat altijd fijn voelt 🙂
Hier heb ik dus ondertussen al enkele jaren last van. Door aanhoudende uitputting (die jammer genoeg niet te verhelpen is ook al weten we wat de oorzaak is) kan ik me nog maar amper focussen. Waardoor ik of helemaal niet kan lezen of super traag. Door de jaren heen is het aantal gelezen boeken dan ook steeds meer beginnen te dalen en dat frustreert me enorm vermits ik al die boeken die in mijn kasten staan te wachten ook wel echt wil lezen. Plus alle boeken die ik in de bibliotheek (waar ik nu niet langer naartoe durf gaan) zou willen ontlenen.
Wat doorgaans wel nog lukt is fanfictie (ik dacht dat het kwam doordat dit zich steeds in een wereld afspeelt die ik al ken maar waar dan vanalles in wordt veranderd maar dan zou een vervolgdeel in een serie ook moeten lukken en dat is dus niet het geval) en manga’s. Maar over Emily Wilde’s Encyclopedie der Feeën doe ik dus al zeker anderhalve maand.
Strips en graphic novels lukken ook maar daar gaat mijn fysieke tbr niet door zakken. Ik wil nu eens proberen of digitaal lezen misschien gewoon makkelijker gaat dan fysieke boeken. Wie weet is dat de reden waarom fanfictie wel lukt want dat lees ik op mijn smartphone.
Ali Hazelwood heeft ook een paar kortere verhalen in de bundel Loathe to Love you. Die zijn net iets langer dan The Fall Risk (maar minder dan 150 pagina’s per stuk denk ik). De 3 verhalen zijn ook afzonderlijk te koop als e-book maar ik zou wel aanraden om ze in de volgorde van de bundel te lezen omdat er in verhaal 2 en 3 verwijzingen naar de eerdere verhalen zitten en dan haal je er net wat meer uit.
Wat bij mij helpt is teruggrijpen naar het volgende deel van een serie die ik goed vond. Je weet dan eigenlijk best zeker dat je van het boek gaat genieten en je hoeft er minder in te komen. Of een boek herlezen, maar dat ik eigenlijk zelden. En het gewoon zijn beloop laten en niet forceren, of minder pagina’s per dag lezen. Ik heb al even geen last van een leesdip, wel soms van ‘ik weet niet wat lezen’ (terwijl er duuzend boeken op mijn TBR staan) waardoor ik dan aanmodder tussen boeken. Dus ik probeer zo veel mogelijk een volgend boek klaar te hebben liggen.
Een echte leesdip is hier al even geleden, maar ik probeer er ook niet te zwaar aan te tillen als ik even wat minder lees. Meestal helpt een goeie chicklit of een iets luchtiger verhaal me wel uit de dip, en inderdaad ook graphic novels. Mijn leeslijst is hier ook behoorlijk lang, dus als ik een boek opzij leg probeer ik gewoon een ander. Soms grijp ik terug naar een eerder gestart boek en vind ik het alsnog geweldig, en soms gebeurt dat ook niet, en dat is ook oké.