Eind 2023 begon ik aan de safariquilt, maar die legde ik al snel opzij. Ik werd gevraagd om meter te worden van het dochtertje van mijn broer en wilde voor haar een mooie quilt maken om haar te verwelkomen in de wereld. Nadat die quilt af was, pikte ik de safariquilt niet meteen terug op.

Maar onlangs had ik vier uur helemaal voor mezelf. Het Vriendje was op stap met kameraden en Het Meneertje was naar een verjaardagsfeestje. Vier heerlijke en vooral rustige uren voor mezelf. Alleen thuis. Dat was ook weer een kleine eeuwigheid geleden. Ik had kunnen gaan wandelen of kunnen afspreken met iemand, maar ik besloot mijn innerlijke introvert te voeden door gewoon thuis te blijven en te genieten van de stilte. Al snel besloot ik dat ik iets wilde naaien. Alleen wist ik niet helemaal wat en ik wilde geen kostbare tijd verspillen aan nadenken over wat ik wilde maken.

Dus diepte ik de schoendoos waarin ik alle lapjes van de safariquilt had verzameld op. Ik haalde het plan dat ik had uitgewerkt op mijn computer boven en zette me achter mijn naaimachine. Het was heerlijk om nergens over te moeten nadenken. Ik kon gewoon beginnen. Er moest niets meer geknipt worden, er moest niet meer nagedacht worden over “welke maat moet ik maken?” en er moest geen stof meer gekozen worden. Nope. Alles lag al klaar. Al het denkwerk en voorbereidend werk was al gebeurd. Zalig!

Ik wist perfect welke zaken ik nog moest uitwerken en volgde gestaag het plan waardoor ik aan het einde van die vier uur weer wat dichter bij een afgewerkte quilt stond. Er is nog altijd veel werk (uiteraard), maar het voordeel aan een quilt is dat je dat in stapjes kan doen. Je kan één rijtje of blok per keer aan elkaar naaien en dat moet maar een paar minuten duren. Belangrijk is wel dat je redelijk wakker bent en je hoofd erbij kan houden. Afgelopen vrijdagavond wilde ik graag verder werken en naaide ik een aantal blokken verkeerd aan elkaar, waardoor het een avondje in het goede gezelschap van het tornmesje werd. Oeps.

Wie weet raakt deze quilt nog wel af dit jaar, idealiter zelfs deze zomer. Stiekem wil ik de quilt gebruiken om onder te slapen tijdens de warme zomernachten. Het plan is om te werken met een natuurlijke, ademende voering, waardoor het een quilt wordt die voldoende ademt. Ik slaap graag met iets over mij, zelfs tijdens warme zomernachten. Liefst iets met wat gewicht, dus niet enkel een laken, maar dat wordt dan snel nogal warm. Nu nog even uitzoeken welke tussenvoering daarvoor dus het best kan dienen.

Maar het deed deugd om te naaien en niet te veel te moeten nadenken. Blijkbaar is dat hetgeen wat mij het meest tegenhoudt bij het naaien: het voorbereidend werk. Ik wil gewoon kunnen naaien. Verstand op nul en gaan. Heerlijk vind ik dat. Dus de komende tijd ga ik verder werken aan die safariquilt en daarna zien we wel weer.