Iedere keer wanneer ik in Leuven kom, ga ik even naar de kelder van de Standaard Boekhandel. Daar hebben ze nu al enige tijd een Young Adult kelder, maar je kan er zoveel meer vinden dan enkel Young Adult. Ook de fantasyboeken en de romcommetjes zijn verbannen naar de kelder. Geen wonder dat dat dan ook in sneltempo mijn favoriete plekje van de winkel is geworden.

De afgelopen paar keren dat ik er was, waren er steeds een paar boeken die mijn aandacht trokken. Uiteraard. Normaal gezien zijn het iedere keer andere boeken, maar deze keer was er ééntje waar ik bleef naar grijpen: Out on a Limb van Hannah Bonam-Young. Was het de cover? Was het de korte inhoud? Wie zal het zeggen, maar het kriebelde om het te lezen. Dus zo geschiedde.

Wanneer Winnifred “Win” McNulty verkleed als piraat naar het halloweenfeestje van haar beste vriendin gaat, verwacht ze niet dat ze daar nog een piraat zal tegenkomen. En vooral geen piraat die ook een échte beperking heeft. Zij heeft een hand dat kleiner is dan haar andere hand en de vingers zijn niet helemaal gevormd zoals haar andere vingers. Hij heeft een beenprothese. De vonken slaan over en het halloweenfeestje eindigt in een one night stand. En die one night stand eindigt in een zwangerschap. Shit happens en al. Win besluit het kindje te houden en wanneer ze de piraat, Bo, hierover inlicht, besluit hij dat het beter is dat zij bij hem intrekt zodat ze zich voor de rest niet teveel moet aantrekken van financiën en aanverwanten.

Het boek had zijn charmes, maar tegelijk heb ik mij best wel wat vragen gesteld. Het gaat allemaal nogal snel. Zou jij zomaar gaan samenwonen met een wildvreemde omdat je zijn kind draagt? Hij mag het dan nog zo lief vragen, ik zou er wel twee keer over nadenken. Eens Win bij hem woont, blijkt hij een hele fijne man te zijn en valt ze voor zijn charmes. Hij zorgt ervoor dat ze zich geen financiële zorgen moet maken, hij kookt, hij laat een bad plaatsen omdat hij weet dat zij dat mist,… Ik kreeg met momenten een beetje Stockholmsyndroom vibes. Normaal gezien zitten zulke vibes me niet dwars, Belle en het Beest is per slot van rekening mijn favoriete sprookje, maar ik weet niet, het klopte niet helemaal voor mij. Het was te mooi om waar te zijn.

Het laatste hoofdstuk heb ik diagonaal gelezen. Spoiler alert incoming. Als je het einde niet wil weten skip dan alvast naar de volgende paragraaf. Ik weet niet waarom, maar ik heb een bloedhekel aan hoofdstukken die zich x aantal tijd later afspelen waarbij de hoofdpersonages trouwen. Uuugh. Het verhaal is af wanneer het af is. Het kan mij niet schelen of ze trouwen of niet. In mijn hoofd leven ze sowieso nog lang en gelukkig (definitely teveel sprookjes gelezen).

Wat ik wel interessant vond, is dat de auteur van dit boek dezelfde beperking heeft als het hoofdpersonage. Af en toe twijfelt Win over haar zwangerschap en vooral het moederschap. Gaat ze alles kunnen doen als één van haar twee handen niet helemaal naar behoren werkt? De auteur schrijft in het voorwoord dat ze het boek vooral voor zichzelf heeft geschreven nadat ze zelf door een zwangerschap is gegaan. En de stukken waarin Win twijfelt of werkt aan haar droomproject, dat vond ik zelf de sterkste stukken van het boek, de stukken die me zullen bijblijven. Die stukken klopten.

Soit. Het boek is zeker niet slecht. Het is lief en heel wat mannelijke romcom personages kunnen nog heel wat leren van Bo. Ik vond het alleen met momenten wat saai. Wat ik wel zag is dat er een tweede boek in deze reeks is, waarin je de beste vriendin van Win volgt. Zij is al een kleine eeuwigheid samen met haar echtgenoot en in dat tweede boek ligt de focus op hun relatie die even door een moeilijkere periode gaat. Daarom gaan ze samen een lange wandeltrektocht maken en dat klinkt dan wel weer als meer mijn ding. Misschien dat ik dat boek toch ook lees, want op zich was Out on a Limb geen slecht boek. Gewoon niet helemaal mijn ding, denk ik dan.