Als je veertig dagen vanaf 5 maart telt, dan kom je op vandaag uit, maar 40 Dagen Bloggen loopt meestal gedurende de Vastenperiode, dus er zijn nog enkele dagen om wat blogberichten uit de mouw te schudden. Het leek me wel interessant om alvast even terug te blikken op de afgelopen weken.

• Kwaliteit boven kwantiteit. Naarmate 40 Dagen Bloggen verder en verder vordert, merk ik dat ik steeds meer en meer grijp naar stokjes en lijstjes. Op zich absoluut niets mis mee, maar kwaliteit is nog altijd belangrijker dan kwantiteit. Ik heb een heuse lijst met interessante thema’s die ik wil aansnijden, alleen heb ik tijd én energie nodig om daar uitgebreide blogberichten rond te schrijven. Dat komt er dus niet altijd van. Het is dus zeker iets wat ik wil meenemen eens deze challenge erop zit: tijd nemen om kwalitatieve blogberichten te schrijven.
• Achter de schermen. Het lijkt misschien alsof ik heel wat dagen heb overgeslagen, maar dat komt omdat niet alle blogberichten die ik publiceerde publiek zijn. Sinds kort post ik regelmatig “achter de schermen” blogberichten die misschien wat persoonlijker zijn. Ze zijn enkel toegankelijk voor mijn nieuwsbriefabonnees. En ik moet zeggen dat het deugd doet om te schrijven zonder dat echt iedereen kan meelezen.
• Er is altijd iets om over te bloggen. Ieder jaar opnieuw sta ik ervan te kijken hoeveel inspiratie én goesting er eigenlijk is om te bloggen. Vaak zijn het kleine, dagdagelijkse dingen die je doen denken: “Ha! Daarover kan ik een blogje schrijven!”. Het enige probleem, zo blijkt, is dat ik het niet altijd even goed onthoud. Oeps. Als ik het niet opschrijf of in mijn Notion zet, dan is het idee weer weg. Zo zijn er een paar uitspraken geweest van zoonlief waarvan ik dacht: “Ha! Daarover kan ik iets schrijven!” en voor ik mij ‘s avonds in mijn gele stoel zette, was ik de uitspraken alweer vergeten. Sja.
• Je moet het zelf interessant maken. Als je een hele dag werkt en ‘s avonds in de zetel uren aan een stuk door social media scrollt, dan gebeurt er niets om over te schrijven. Of toch nauwelijks iets. Dan mag je nog zo hard kijken naar die kleine, dagdagelijkse dingen, een boeiend blogbericht ga je er niet vinden. Nope. Boeiende content maak je zelf door te leven, door te kijken naar de wereld om je heen, door dingen uit te proberen (recepten, diy’s,…), door op ontdekking te gaan,… In je zetel zitten en scrollen is makkelijk, maar niet bepaald bijzonder boeiend.
• Alles valt of staat met een planning. Vooral als je iets tijdlozere, kwaliteitsvolle blogberichten wil schrijven. Van die blogberichten die misschien wat meer als een artikel in een magazine aanvoelen. Dan heb je echt een planning nodig. Eéntje waarin je zegt wanneer je aan welke artikel wil werken, wanneer je foto’s neemt of bijhorende illustraties gaat uitwerken, wanneer je de stappen van een tutorial zal uitschrijven,… Ik kan er nog altijd niet bij hoeveel content ik én zoveel andere mensen vroeger uit onze mouw schudden alsof het niets was. Hoe deden we dat toch?! Het leek wel alsof er toen meer uren in een dag zaten.
• Bloggen is passé én helemaal springlevend. Ik denk niet dat de grote massa terug op bloggen gaat springen (alhoewel, never say never), maar toch heb ik het gevoel dat het nog steeds springlevend is. Ik zag de afgelopen weken heel wat mensen terug wat vaker een berichtje posten en het was fijn om te zien dat sommigen zelfs het stof van hun blogje bliezen. Het is misschien niet voor de grote massa, maar de die hard bloggers die zelfs nu nog steeds hun ding doen, dat blijven toch wel toppers.

Tot nu toe schreef ik sinds 5 maart 30 blogberichten wat wil zeggen dat ik 75% van de dagen toch iets postte. Hoppa! Dat brengt de totaal aantal gepubliceerde blogberichten op deze site op 1951. Het doel is om aan het einde van het jaar aan 2000 gepubliceerde blogberichten te raken. Zelfs als ik niet iedere dag post of maar twee of drie blogberichten per week, moet dat zeker lukken. Ik ga er in ieder geval voor.

Om maar te zeggen: ik schrijf nog even verder, want in mijn hoofd duurt 40 Dagen Bloggen nog tot en met Pasen. Maar ik kan al wel zeggen dat ik het weeral een bijzonder geslaagde challenge vond (vind) en dat het blijft kriebelen om meer te doen met dat bloggen. Misschien aan een iets trager tempo, dat wel.

0